Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Хама жандармсем тытсан, чи малтан кӗсъене епле пушатмалла-ши тесе шутларӑм.— Когда жандармы меня схватили, первой мыслью было: как бы освободить карманы.
Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Юрӗ, юрӗ, — пуҫӗнчен ачашлать Фридкӑна Владимир Ильич, — ху вырӑнна кай, енчен кунта жандармсем килсе кӗме шут тытсан, систер.
Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Анчах Дик тусӑм мана, эпӗ хама лайӑх тытсан, резина йывӑҫне кӑтартӑп тенӗччӗ.— Но мой друг Дик обещал показать мне резиновое дерево, если я буду хорошо вести себя.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Пурте ҫак шухӑшпа килӗшрӗҫ: сайра тӗл пулакан хурт-кӑпшанкӑ тытсан, Бенедикт пичче хӑйне мӗнле тыткалать, Геркулес та ӑна ҫапла сапӑррӑн хӑй вырӑнне ҫавӑтса пырса тӑратать.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Ку чӑнах та ҫавӑн пек иккен — линь татӑкне тепӗр хут алла тытсан курчӗ ҫакна Дик Сэнд.Так оно и оказалось — Дик Сэнд убедился в этом, когда взял в руки конец линя.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Хӑйсене алпа тытсан та вӗҫсе кайман кайӑксем пуррине ӗненесшӗн пулмарӗ вӑл.Ему не верилось, что птицы не улетают с гнезд даже тогда, когда их трогают руками.
Кайӑк-кӗшӗк пасарӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 135–138 с.
Ҫемҫе апата ҫинӗ чухне вилка авӑнчӑкӗпе аялалла пулмалла (кашӑкӑнни пек) — кун пек тытсан апата ӑсса илме лайӑхрах.
Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Пысӑк сӗтел ҫине пылак япаласем лартса тултараҫҫӗ, хӑнасен умне лартиччен вӗсене пӗчӗк сӗтел ҫинче тытсан аван.Стол не загружают сладостями, а оставляют их на вспомогательном столике.
Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Хаҫата вуланӑ чухне саркаласа мар, хуҫлатса тытсан аван.
Такси, трамвай, автобус, поезд ҫинче // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Е вӗсем чӑнласах килӗсене кайма шут тытсан?
VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Йӑпӑлти ҫын мухтани, юрама тӑрӑшни хӑйне пысӑка хуракана хӑйне тӗрӗс хаклама пушшех кансӗрлет, вӑл хӑйне мӗнле тытсан тӗрӗс пулнине тӳрех чухласа илеймест.
Начар енӗсем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Сӑмахран, камӑн та пулин сӑмса тутри ӳкни ҫинчен тутӑр хуҫине каламалла; эсир ют ҫыннӑн сӑмса тутрине тытсан, сире мӗнле те пулин чир ерме пултарать, е ху ертме пултаратӑн.
Ҫын хӑйне халӗ тата ӗлӗк мӗнле тытни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Хаҫат тытсан эпӗ яланах Лидов алӑ пусса фронтри пурнӑҫ ҫинчен ҫырнӑ статьясене шыратӑп.Открывая газету, я всегда искала сообщения с фронта, подписанные Лидовым.
Ҫырусем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Вӗсене пӗрле тытсан, питӗ хитре ҫыхӑ пулса тӑчӗ.
Уяв // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Шерккей аллине курка тытсан тин Селиме пирки ыйтрӗ.Шерккей тоже приложился было к ковшу, но тут вспомнил о Селиме, несмело спросил, как она.
XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Эпир ӑна тытсан мана ҫав тери хытӑ тапрӗ, халь те аяк пӗрчи ыратать.
20. Шпиона тытни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.
Енчен Тухтар хӑех Элентей патне куҫма шут тытсан, мӗн тумалла пулать?А если Тухтар и вправду надумает уйти к Элендею, что ему, Шерккею, делать?
V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Нимӗҫсем штурмлама шут тытсан, Ленинградран нимӗн те юлмасть.А если они решатся на штурм, от Ленинграда ничего не останется.
6. Ҫӗнӗ кун // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.
Ачисене пурин ҫине те вӑл ачашлӑн хӗрес хурса тухрӗ, ывӑлӗ хӑйӗн йӑлипе, чуптӑвас тесе ашшӗн аллине тытсан, ашшӗ ывӑлӗн аллине пӗр самантлӑха ҫемҫен тытса тӑчӗ, хуллен чӑмӑртарӗ, ывӑлне кӑмӑллӑн куҫран пӑхрӗ те, вара, савӑннӑ пек, лӑпкӑн: — Ҫамрӑк килхуҫи, — терӗ.
Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Тытсан тин…
Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.