Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чыхӑнса (тĕпĕ: чыхӑн) more information about the word form can be found here.
Хӗрлӗармеецсем йӗнерсем ҫинче мӗнле сӗркеленсе пыни Дуняшка ытла та камитле туса кӑтартнине курса, Наталья кулӑпа чыхӑнса кайрӗ, кравать патне чупса ҫитрӗ те хуняшшӗн хаяр куҫӗ асӑрхасран пичӗпе минтер ҫине тӗршӗнчӗ.

Она так мастерски воспроизвела, как ерзали в седлах красноармейцы, что Наталья добежала, давясь смехом, до кровати, упала в подушки, чтоб не привлечь гневного внимания свекра.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья хӑй чӑтса ирттернӗ мӑшкӑла — ҫав ҫынран, ҫав пысӑк та тимӗр пек хытӑ алӑсенчен мӗн кӑна тӳссе курнине пӗтӗмпех аса илчӗ; аса илчӗ те, унпа ӗмӗрлӗхе татӑлма шутламан ҫӗртенех, хӑй мӗн хӑтланнинчен хӑй те хӑраса кайса, йӗп пек тирекен сӑмахсемпе чыхӑнса пӳлӗнчӗ:

Аксинья вспомнила пережитые обиды, все вспомнила, что перенесла от этого человека, от больших железных рук и, сама не желая разрыва, в душе ужасаясь тому, что делала, задыхалась в колючих словах:

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тахӑшӗ чыхӑнса кайрӗ, унтан чылайччен кӗхлете-кӗхлете ӳсӗрсе ларчӗ.

Кто-то поперхнулся и долго трескуче кашлял.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн хӗрачанни пек ҫинҫе те уҫах мар сасси ҫынсем чыхӑнса тулнӑ залра чӗтревлӗн янкӑлтатса тӑчӗ.

Девичье-звонкий и в то же время неяркий голос его поплыл над забитым людьми залом:

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пемест! — чӗтре-чӗтре пӑшӑлтатрӗ вӑл, унтан куҫӗпе Геворкянца шыраса кӑшкӑрнипе чыхӑнса кайрӗ:

Не идет! — дрожа, прошептал он Бунчуку и, ища глазами Геворкянца, поперхнулся криком:

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Тимофей Ильич табак чӗртнӗ ҫӗртен кулса янипе чыхӑнса кайрӗ.

— Тимофей Ильич, раскуривая папиросу, рассмеялся и закашлялся.

VI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл ушкӑн варрине сиксе кӗчӗ те, аллисемпе урӑм-сурӑм хӑлаҫланса, кӗпе ҫухи ҫинчи тӳмисене тӑпӑлтарса, тӑвӑнчӑклӑн хӑрӑлтатрӗ, шурӑ кӑпӑклӑ сурчӑкпа чыхӑнса тапӑртатма тытӑнчӗ.

Он прыгнул на средину круга, отчаянно взмахнул руками, обрывая на вороте рубахи пуговицы, захрипел, задергался, пенясь бешеной слюной:

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тӗтӗмпе сасартӑк чыхӑнса кайса ҫине-ҫинех ӳсӗрме пуҫланӑ Петро, Аникушка ҫине куҫҫулӗ капланса тулнӑ куҫӗпе пӑхса, ун ҫине пӳрнипе тӗлле-тӗлле кӑтартрӗ.

Петро поперхнулся дымом и, кашляя, глядя на Аникушку глазами, полными слез, тыкал в его сторону пальцем.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Иванков кулӑпа чыхӑнса кайрӗ.

Иванков прыснул.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья сак ҫине пырса ларчӗ те вӗри куҫҫулӗсене юхтарма, чыхӑнса каяс пек хӗрӳллӗн пӑшӑлтатса калаҫма тытӑнчӗ:

Роняя злые слезы, Аксинья сидела на лавке, давилась горячим шепотом:

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑрланӑ тата ҫӗтсе юлнӑ выльӑх-чӗрлӗх ҫинчен панӑ пӗлтерӗве вуласа тӑракан писарь, «сулахай ури пакӑлчак таран шурӑ», теме ӗлкӗрчӗ те, малалла вуласа пӗтереймесӗрех, кулӑпа чыхӑнса кайрӗ.

Писарь, читавший объявления о пропавшем и приблудившемся скоте, споткнулся на фразе: «левая нога по щиколку в чулке».

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унтан, пӑтӑпала чыхӑнса кайса, нумайччен кӗххӗмлетсе ӳсӗрсе тӑчӗ.

Поперхнулся кашей и долго трескуче кашлял.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Сӗкӗнеҫҫӗ те хӑйсен юнӗпех чыхӑнса каяҫҫӗ!

— Лезут и захлебываются своей кровью!

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫапах та ку ҫеҫ сахал пулнӑ ӑна, вӑл тӳссе тӑраймарӗ: арӑмне икӗ хулӗ ҫине хурса, унпа пӗрле пӳлӗмре ҫавӑрӑнкалама тытӑнчӗ, унтан ӑна, чи; хаклӑ япала пек, кровать ҫине сыхлануллӑн хучӗ те, сывлӑш ҫитменнипе чыхӑнса, каларӗ:

И все же этого ему было мало, и он не утерпел: схватил жену, поднял ее и закружился с ней по комнате, а потом осторожно, как самую дорогую ношу, положил на кровать и, задыхаясь, сказал:

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Духин ҫемҫе те калама ҫук уҫӑ шӑрши темшӗн йывӑр та йӗрӗнчӗклӗ пулнипе вӑл чыхӑнса кайрӗ, хӑсас килнине туйрӗ те флакона каллех чемодана лартма васкарӗ.

Мягкий, свежий запах духов показался ей таким тяжелым и неприятным, что она, задыхаясь, ощутила приступ тошноты и поспешила спрятать флакон снова в чемодан.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Машинӑсем те, танксем те, бронетранспортёрсем те, леш хаяррӑн йӑлтӑртатакан пенсне тӑхӑнса янӑ эсэсовец та, леш чӗрӗ сыснана ҫыхса пӑрахнӑ лав ҫинче ларса пыракан нимӗҫсем те, пӗр сӑмахпа каласан, ҫак нимӗҫсем пурте — чыхӑнса апатланакан, кӑшкӑрса ҫуйӑхакан, таврари вӑрмансене вараласа пӗтернӗ нимӗҫсем, ҫак Гиллесем, Мюлленкампсем, Гаргайссем пурте, ҫак карьеристсемпе асаплантаракансем, ҫакса тата персе вӗлерекенсем пурте — вӑрманти ҫулсем тӑрӑх тӳрех хӑйсен вилӗмӗ патне ҫывхарса пыраҫҫӗ, вилӗм хӑйӗн тавӑракан аллине ҫак пӗтӗм вунпилӗк пин пуҫ ҫине антарма пуҫланӑ та ӗнтӗ.

И машины, и танки, и бронетранспортеры, и тот эсэсовец с грозно поблескивающим пенсне, и те немцы в подводе с живой свиньей, и все эти немцы вообще — жрущие, горланящие, загадившие окружающие леса, все эти Гилле, Мюлленкампы, Гаргайсы, все эти карьеристы и каратели, вешатели и убийцы — идут по лесным дорогам прямо к своей гибели, и смерть опускает уже на все эти пятнадцать тысяч голов свою карающую руку.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Питӗ нумай сывламасӑр тӑнипе эпӗ кӑшт ҫеҫ чыхӑнса каймарӑм, унтан, ун ҫине пӑхма чарӑнмасӑр, пирус курупкине ярса илтӗм те туртма пуҫларӑм.

Я чуть не задохнулся, так долго я удерживал дыханье, и, продолжая глядеть на нее, схватился за папиросочницу и стал закуривать.

XXII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

— Мотор темшӗн чыхӑнса ӗҫлет, — терӗ Степа, машина ҫинелле пӗшкӗнсе.

— Мотор что-то троит, — отозвался Степа, нагибаясь к машине.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вара вӑл, чыхӑнса кайса, витререн уйрӑлчӗ.

Задыхаясь, он оторвался от бадьи.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Сывлӑшпа чыхӑнса кайса, нумайччен ӳсӗрме чарӑнаймасӑр, пӗр ҫурт калинкки ҫумне лӑпчӑнса тӑчӗ, анчах калинкке алӑкӗ хӑех уҫӑлчӗ те Володьӑна хӑратса пӑрахрӗ.

Так захлебнулся воздухом, что долго не мог откашляться, припав к калитке дома, которая открылась от толчка, испугав Володю.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed