Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аннен (тĕпĕ: анне) more information about the word form can be found here.
Аннен чӗтрекен аллисем лампа трубине илсе ҫиппине шӑрпӑкпа сӗркелерӗҫ.

Мать дрожащими руками сияла стекло с лампы, провела по фитилю спичкой.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Аттен хӗвелпе пиҫнӗ аллинче авкаланакан чӗн пиҫиххине мӗншӗн аса илес е аннен хӗпӗртенипе йӗрсе пӗтнӗ куҫӗсене мӗншӗн аса илес…

Зачем вспоминать ремень, угрожающе встряхиваемый в оливковых руках отца, заплаканные от радости глаза матери.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Аттепе аннен ӗҫӗ те хӑйсен ачисемшӗн пӑшӑрханасси ҫеҫ, — терӗ Виктор, ман сӑмаха кӑмӑллӑн итленӗ хыҫҫӑн.

— Отец и мать созданы для того, чтобы беспокоиться о своих детях, — сказал Виктор, внимательно меня выслушав.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Аннен ырӑ кӑмӑллӑ куҫӗнче ӳпкелешӳ тавраш нимӗн те курмарӑм.

Ни тени упрека я не прочитал в добрых глазах матери.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Анчах аннен чӗри пуринчен маларах сисет, вӑл кирек кам кӑмӑлне те лайӑхрах туйса тӑрать.

Сердце матери видит дальше всех и чует лучше, чем чье-либо другое сердце.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Аннен яланах кулса тӑракан куҫӗнче темӗн пӑшӑрханнине сиссе Старокож кукленсе ларчӗ, пӗр ывӑҫ типӗ хӑйӑр ярса илчӗ те ҫӳлелле ывӑтса ячӗ.

Уловив тревогу в маминых всегда смеющихся глазах, Сторокож присел на корточки, захватил горсть сухого песку и подбросил его вверх.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Аннен праҫникне мӗншӗн пӑсас?

— Зачем я буду маме праздник портить?

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Аннен те вӑхӑчӗ пулмасть.

 — И маме некогда.

Тухса каяс умӗн пӗр кун малтан // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Тупа тӑватӑп — санӑн та, пиччем, юратнӑ аттепе аннен те маншӑн вӑтанса хӗрелмелле пулмӗ…»

Клянусь честью — ты, братишка, и добрые родители мои, вам не придется краснеть за меня…»

Улттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Аннен тепӗр упӑшкаран, Вяловран, пулӑҫран, тата ик ача пулнӑ, эпӗ тата Сергей шӑллӑм…

Потом было ещё двое у матери, от другого мужа, Вялова, рыбака, я да брат Сергей…

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Аннен те ташламалла марччӗ, — хуллен те кичеммӗн ответлерӗ арӑмӗ, тенкел ҫине тӑрса ҫынсен пуҫӗсем урлӑ пӳлӗм варринчи тӑвӑр ункӑра ташлакансем ҫине пӑхрӗ; вӑл, сулӑнса кайса, Петра аллипе хулпуҫҫинчен ярса тытрӗ.

— И матушке не надо бы, — ответила она тихо и печально, стоя на скамье и глядя в тесный круг людей, через их головы; покачнувшись, она схватилась рукою за плечо Петра.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Шӑпах кирлӗ вӑхӑтра ҫитрӗр, аннен сывлӑхӗ питӗ начар.

— Как вы кстати, мамочка себя очень плохо чувствует.

Хаклӑ япала // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

«Селӗм аннен кӗрешӳ мундирӗ», — шухӑшларӗ вӑл ачашшӑн.

«Славный мамочкин боевой мундир», — подумала она с нежностью.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Анчах аннен чӗри чирлӗ-ҫке, мӗн чухлӗ хуйхӑ тӳснӗ вӑл, — тет Мария Ильинична.

— Но у мамы больное сердце, ей столько пришлось пережить, — говорит Мария Ильинична.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аннен чӗри — чи шанчӑклӑ, чи сисӗм-туйӑмлӑ чӗре, вӑл пурне те курать, яланах пулӑшма тӑрӑшать, анне чӗринче юрату нихӑҫан та сӳнмест.

У мамы самое верное и чуткое сердце — в нем никогда не гаснет любовь, оно ни к чему не остается равнодушным.

Умсӑмах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аннен аллисем пуринчен те ырӑ, пуринчен те ачаш, вӗсем тем те тума пӗлеҫҫӗ.

У мамы самые добрые и ласковые руки, они всё умеют.

Умсӑмах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Пирӗн аннен те, асаннен те пулман ун пек йӗрӗх тавраш.

— Ни у матери моей, ни у бабушки не было…

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Кунта эпӗ аннен хулари хваттерӗнчен ытларах килти пек, — шухӑшларӗ вӑл, крыльца ҫине ҫӑмӑллӑн улӑхса.

«Здесь я больше у себя дома, чем в маминой квартире в городе, — думала она, легко поднимаясь на крыльцо.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Сана ӗненес-тӗк, пирӗн аннен ӗҫӗ те ҫапӑҫасси ҫех темелле.

Тебя послушаешь, так мать у нас только и делает, что дерется.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Ҫак тӑлӑх арӑмӑн куҫӗ лайӑх та, эпӗ хамӑн аннен куҫӗ те, тен, ҫавӑн пекех пулӗ, тесе шутларӑм.

— У вдовы глаза хорошие, мне и подумалось, что, может, у матери моей такие же?

V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed