Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑсать (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Вӑл шурнӑҫем шурса пырать, сӑмахне аран-аран малалла тӑсать:

Он бледнел и с трудом продолжал:

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Лешӗ ура ҫине тӑрать, нимӗн пулман пекех, тутине ҫул хӗрринчи шанса ларнӑ курӑк патнелле тӑсать.

Та встала и как ни в чем не бывало потянулась мордой к увядшему придорожнику.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Любишкинӑн сӑнӗ-пичӗ — хӗп-хӗрлӗ хӗртнӗ кирпӗчпе пӗрех, вӑл хура мӑйӑхне чӑмлакалать, тарӑхтарса ҫитернӗ пек унӑн-кунӑн пӑхкалать, аллине тепӗр пиншак патнелле тӑсать.

У Любишкина лицо — красная обожженная кирпичина, жует он черный ус, затравленно озирается, тянется к другому пиджаку.

18-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ялкӑшакан питпе тӑсать вӑл аллисене ӑна хирӗҫ.

Он с сияющим лицом протягивает ей навстречу руки.

VI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Демид Молчун, пуҫне тискер кайӑк пек алӑк хушшинчен кӗрекен ҫиле хирӗҫ хунӑ та, шавлани ан илтӗнтӗр тесе, сӑхман аркипе витнӗ, хыҫалти тенкел айӗнче канлӗн ыйӑха тӑсать.

Демид Молчун мирно спал под лавкой в задних рядах, по-звериному лежа головой на ветер, тянувший из-под дверей, — укутав голову от излишнего шума полой зипуна.

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Аллине ман еннелле тӑсать.

Руку ко мне протянул.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Пӗркеленнӗ питлӗ, тирекен янахлӑ унтер Пришибеев аллисене пӗҫӗ тӑрӑх ласт тӑсать, вара йывӑррӑн тухакан урмӑшнӑ сассипе кашни сӑмахне команда панӑ пек татса калать.

Пришибеев, сморщенный унтер с колючим лицом, делает руки по швам и отвечает хриплым, придушенным голосом, отчеканивая каждое слово, точно командуя.

Унтер Пришибеев // Иван Юркин. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 81–88 стр.

Тӗлпулусенче унпа мӗн калаҫнине вӑл килӗнче малалла тӑсать, тепӗр чухне Захар кӗрсен те, хӑй ӑшӗнче Ольгӑпа калаҫнӑ чухнехи пек, ҫав тери ҫепӗҫҫӗн калать:

Говоря с ней при свидании, он продолжал разговор дома, так что иногда войдет Захар, а он чрезвычайно нежным и мягким тоном, каким мысленно разговаривал с Ольгой, скажет ему:

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ҫапла, ара, — сӑмахне малалла тӑсать лешӗ, — юлашки кунсем ҫывхарчӗҫ: чӗлхе чӗлхене хирӗҫ, патшалӑх патшалӑха хирӗҫ тӑрать…

— Да, да, — продолжает та, — пришли последние дни: восстанет язык на язык, царство на царство…

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Унӑн туфли вӑрӑм, ҫемҫе те аслӑ; Обломов, ним пӑхмасӑр, кровать ҫинчен урине ҫӗрелле тӑсать те тӳрех туфли тӑхӑнать.

Туфли на нем были длинные, мягкие и широкие; когда он, не глядя, опускал ноги с постели на пол, то непременно попадал в них сразу.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Анчах ҫав пӳлӗмре тата такам ҫӳрет-ха, кашнин умне чарӑнать те, аллисене вут патнелле тӑсать.

Но ещё кто-то бродит по комнате, останавливается у камина, протягивает руки к огню.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Поезд чарӑнать, Саня аллине тӑсать.

Поезд останавливается, он протягивает руку.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр урине хуҫлатса, ун чӗркуҫҫийӗ ҫине тепӗрне хурса, вӑл сандали сӑмсипе пӗлӗт ҫине хӑй ҫеҫ ӑнланакан, пӗр хӑйне ҫеҫ паллӑ вензельсем ҫырать, ҫӑварне хыпнӑ курӑка ӗмет, ӑна, икӗ пӳрни хушшине, сигара тытнӑ пек хӗстерсе тытса, ҫӑварӗнчен илет, тутисене тӑсать, питҫӑмартисене хӑпартать, ҫӑвар тулли тӗтӗм кӑларнӑ пек тӑвать.

Поставив одну ногу, положив на ее колено другую, Игорек носком сандалии вычерчивает в небе воображаемые, одному ему понятные вензеля, сосет травинку, вынимает ее изо рта, зажав между двумя вытянутыми пальцами, как сигару, надув щеки, шумно выпускает подразумеваемый дым и говорит.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ҫавӑнта-и? — кӑшкӑрать вӑл тарӑхса, хӑй аллине кӑнтӑралла тӑсать.

— Там? — кричал он сердито и показывал рукой на юг.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун сӑмахӗ эсир халь ҫеҫ каланӑ шухӑшпа мӗнле те пулин ҫыхӑнса тӑрать те-и, тен, анчах, чӑннипе каласан, вӑл унччен пуҫланӑ сӑмахнех малалла тӑсать.

По-видимому она имеет какую-то связь с тем, что вы сказали, но в самом деле есть только продолжение его собственной речи.

Майӑн 11-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Санькка хӗрарӑм каланисене йӑлтах итлет, ларать, аллисене тӑсать, вӗсене хыҫалалла туса Тамара сӗтел уринчен ҫирӗп ҫыхса хурать.

Саня слушается, садится на пол, протягивает руки, Тамара его руки крепко связывает за ножку стола.

Саккӑрмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Юркка хӗрарӑм патне ҫывхарать, ҫывхарать те Тамарӑна пилӗкӗнчен тытма тесе аллисене тӑсать.

Юра приближается к Тамаре, протягивает руки, чтобы обнять её.

Улттӑмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

(Каллех кӗвенте тытнӑ аллине тӑсать).

(Вновь протягивает Тамаре коромысло).

Улттӑмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Вара хӑй аллине тӑсать, тата та тата утасшӑн…

Тянет ручки, ещё и ещё хочет походить…

Кӑсӑя // Владислав Николаев. Килти архив

Иккӗмӗш тӗнче вӑрҫи вӗҫленсен, В. Михайлов лейтенант 1157-мӗш артиллери полкӗнче артвзвод командирӗ пулса службӑна малалла тӑсать.

По окончании второй мировой войны, лейтенант В. Михайлов далее продолжает службу, став командиром артвзвода в 1157-м артиллерийском полку.

Артиллерист // А. БЕЛОВ. http://www.zp21rus.ru/obshchestvo/3561-artillerist

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed