Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

таса the word is in our database.
таса (тĕпĕ: таса) more information about the word form can be found here.
Сасартӑк таса листа ҫине кап! туса чернил тумламӗ татӑлса анать.

И вдруг клякса падает на чистый лист.

Марусьӑн телейсӗр кунӗпе телейлӗ кунӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Вера вӗсене тӗрӗслет: — таса ҫӑвӑннӑ-и, ҫӳҫӗсене лайӑх туранӑ-и, пӗрремӗш класра вӗренекенсем пек тирпейлӗ тумланнӑ-и?

Вера проверяет, умылись ли девочки на совесть, причесались ли, так ли аккуратно они одеты, как подобает настоящим первоклассницам.

Акӑ ӗнтӗ, кун хыҫҫӑн кун иртет… // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Акӑ ҫырмалли пурӑ, доска ҫине ҫырнине шӑлмалли таса тутӑр татӑкӗ.

Вот мел, чистая белая тряпочка, которой вытирают с доски.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Картишӗ пысӑк та таса, ун варринче чечексем ешерсе ӳсеҫҫӗ.

Это чистый, просторный двор с небольшим сквером посредине.

Маруся кукамӑшне итлемест // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Таса та ҫутӑ пысӑк ҫурт.

Большое, сияющее чистотой.

Маруся пӗрремӗш хут шкула пырать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Вӑхӑтлӑх правительствӑн милицейскийӗсем генералӑн таса ылтӑнран тунӑ хӗҫне шыраҫҫӗ иккен.

Милицейские Временного правительства ищут какую-то генеральскую саблю из чистого золота.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑл пӗтӗмпех темле питӗ таса, лӗпӗш евӗр черчен пек курӑнать Васька хӑйӗн лапӑрчӑк, чӗркеленсе пӗтнӗ хырӑмӗ ҫине пӑхрӗ те нимӗнле мар пулса кайрӗ.

Вся она была чистая и казалась хрупкой, словно бабочка, Васька взглянул на свой грязный, оцарапанный живот и смутился.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Пуринчен те кайра, тултан кӗмелли алӑк патӗнче таса кӗпесем тӑхӑннӑ, аллисене ҫӗнӗ картузсем тытнӑ рабочисем, чухӑн хӗрарӑмсем чӑлах салтаксемпе хутӑш салхуллӑн тӑраҫҫӗ.

Дальше всех, у входной двери понуро стояли рабочие в чистых рубашках, с новыми картузами в руках, бедные женщины, солдаты-калеки.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Унта тӗрлӗ ҫӳп-ҫап, таса мар япаласем тӑкаҫҫӗ, ҫавӑнпа вӗсене «лапӑрчӑк» теҫҫӗ.

Они служили для свалки нечистот и назывались Грязными.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Кинемей ҫӑл патӗнче манӑн урана ҫурӗ, таса кипке татӑкӗпе ҫыхрӗ те пӳрте илсе кӗртрӗ.

Бабка промыла мне ногу у колодца, перевязала чистой тряпкой и привела в хату.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Пӗчӗк чухне эпӗ, пӗлӗт ҫинче турӑ пур тесе шутланӑ вӑхӑтра, асамат кӗперӗ вӑл — рай хапхи, ун витӗр таса чунлӑ ҫынсене ҫеҫ рая кӗртеҫҫӗ, тесе шутланӑччӗ.

Когда я был совсем маленьким, то думал, что на небе есть бог и что радуга — райские ворота, через которые праведников пропускают в рай.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Шурӑ пӗлӗт куписем пӗрлешрӗҫ, унта-кунта ҫеҫ, сенкер чӳречесем пек, таса тӳпе татӑкӗсем курӑнчӗҫ.

Белые охапки облаков сгустились, оставив лишь кое-где голубые окна неба.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Куҫ тӗкӗсем вӑрӑм, куҫхаршийӗсем пӗкӗ пек авӑнчӑк, пичӗ вара хӗрача пичӗ пекех ҫемҫе те таса.

Ресницы длинные, брови стрелками, а лицо нежное, чистое, как у девочки.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫавӑнтах эпир ҫап-ҫутӑ ҫӑлкуҫ патне пырса тухрӑмӑр, — шывӗ калама ҫук таса, ун тӗпӗнчи хӑйӑр пӗрчисем те курӑнаҫҫӗ.

Мы натолкнулись на светлую криничку; вода в ней была такая чистая, что виднелись на дне мелкие камешки.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Таҫта кайма хатӗрленсе, Анисим Иванович таса кӗпе тӑхӑнать.

Анисим Иванович, куда-то собираясь, надевал чистую сорочку.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Сиротка механик, таса кӗпе тӑхӑннӑ, пушӑ ҫаннине пиҫиххи хыҫне чикнӗскер, Цыбуля патне пычӗ те хуллен, шӑл витӗр каласа хучӗ:

Механик Сиротка, в чистой рубашке с пустым рукавом, засунутым за пояс, посмотрел на Цыбулю и сказал негромко, будто сквозь зубы:

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Устинов, ӑҫта каятӑн эсӗ? — хыттӑн ыйтрӗ пирӗн тӗлпе иртсе пыракан таса тумланнӑ ҫын.

— Устинов, ты куда? — строго спросил проходивший мимо толстый человек.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Кӑмакари кӗле анне шӑлса кӑларатчӗ те таса юр ҫине тухса тӑкатчӗ.

Золу из поддувала мама выносила на улицу и высыпала на чистый снег.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Анчах таврара — ҫӗршер ҫухрӑм сарлакӑш — таса та ешӗл ҫеҫенхир сарӑлса выртнӑ, унта музыка янӑранӑ, чечексем ешернӗ.

А на сотни верст вокруг — свежая зеленая степь, полная музыки и цветов.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

«Тупата пулмасть! Таса турӑ пур, пулмасть. Ан тив, мана ҫак вырӑнтах аҫа ҫапса вӗлертӗр!» терӗ Антон Прокофьевич, вӑл пӗр сехет хушшинче те вунӑ хут тупа тума хатӗрччӗ.

— Ей-богу, не будет! вот как бог свят, что не будет! Чтоб меня на самом этом месте громом убило! — отвечал Антон Прокофьевич, который готов был божиться десять раз на один час.

VII сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed