Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

апата (тĕпĕ: апат) more information about the word form can be found here.
Ачисене кӑшт ҫеҫ ҫитернӗ — апата перекетле тыткалама тивнӗ.

Детям дали немного поесть — надо было экономить.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Вӑл пирӗн апата ҫисе пурӑнатчӗ тата пире те хӑнӑхса ҫитрӗ.

Она кормилась за нашим столом, да и привыкла к нам.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Апатне ҫисе ямашкӑн Марье инке ӑна хӑтарса та илчӗ, анчах усси пулмарӗ, ҫимен апата ҫаплипех пуҫтарса хӳшӗрен тухса каймалла пулчӗ.

Тетка Марья пожурила ее за то, что она не съела обеда; прибрала нетронутую пищу и куда-то вышла.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Феня апата кӑшт ҫеҫ астивсе пӑхрӗ.

Но Фени едва притронулась к пище.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Кӑнтӑрлахи апата пысӑк мискӑпа купӑста яшки лартса панӑ.

Обед состоял из большой миски щей.

20 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Йыттисем ҫиме тесе чупса пыраҫҫӗ те сӑмсине пӑрса калаҫҫӗ: «Пирӗн апат пӗҫерекен пӗтӗмпех пӑсӑлса кайнӑ: ӗлӗк апата аван пӗҫеретчӗ, халӗ нимӗне юрӑхсӑр хатӗрлекен пулнӑ», — теҫҫӗ.

Собаки кинулись, отвернули носы и говорят: «Испортился наш повар — прежде хорошо готовил, а теперь никуда не годится».

Йытӑпа апат пӗҫерекен ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Йыттисем пыршӑсене ярса илнӗ те — ҫисе те янӑ, вара каланӑ: «Пирӗн апат пӗҫерекен маттур, апата лайӑх хатӗрлет», — тенӗ.

Собаки подхватили, поели и говорят: «Повар хороший: хорошо стряпает».

Йытӑпа апат пӗҫерекен ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Каса-дель-Корвӑри чан сасси ирхи апата пуҫтарӑнма чӗннӗ.

Колокол Каса-дель-Корво уже дважды прозвонил, созывая людей к завтраку.

XXXVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Мороженое текен апата шӑнтас тесен, шыва тӑвар яраҫҫӗ.

Чтоб заморозить мороженое, сыплют соль в воду.

Япаласенӗн пайӗсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Апата хӗвел хатӗрлет.

А корм заготовило солнце.

Ӑшӑ — хӗвелте // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗрре кӗркунне, аннене шыва кӳртнине асӑннӑ кун, эпир кӑнтӑрлахи апата куккана кӗтетпӗр.

Один раз, это было осенью, в маменькины именины, и мы ожидали дядюшку к обеду.

Эпӗ чӑн малтан пӑшалпа мулкача персе тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӗрарӑмсем олив ҫимӗҫӗсем евӗрлӗ «мпафу» вӑррисенчен тутлӑ шӑршӑллӑ ҫу юхтарнӑ, — унран туземецсем юратакан духи туса кӑлараҫҫӗ; фут ҫурӑ чухлӗ пысӑк йӗкесене хӑвӑрт ҫавӑрса, мамӑк арланӑ; йывӑҫ хуппине тукмакпа ҫапса ҫӳхетсе пусма хатӗрленӗ; апата юракан курӑксене акса тунӑ: маниокӑна — унран «касаву» текен ҫӑнӑх авӑртаҫҫӗ, — ҫирӗм футлӑ йывӑҫ ҫинче ӳсекен «мозитзано» ятлӑ хутаҫлӑ нимӗҫ пӑрҫине — ун хутаҫҫин тӑршшӗ вунпилӗк дюйм; апат-ҫимӗҫ пӗҫерме юрӑхлӑ ҫу пӑчӑртаса кӑлармалли арахиса, темиҫе ҫул ӳсекен ҫутӑ кӑвак пӑрҫана — ӑна «чилобе» теҫҫӗ, ун чечекӗсем тӑварсӑр пӗҫернӗ соргӑна кӑшт урӑх тутӑ параҫҫӗ.

Извлекали благовонное масло из косточек «мпафу» — похожих на оливки плодов, из эссенции которых вырабатывают духи, очень любимые туземцами; пряли хлопок, быстро вращая веретена длиною в полтора фута; выделывали материю из древесной коры, отбивая ее колотушками; выкапывали корни маниоки, возделывали землю под растения, идущие в пищу: маниоку, из которой делают муку — «касаву»; бобы, которые растут на деревьях высотою в двадцать футов в стручках, называемых «мозитзано», длиною в пятнадцать дюймов; арахис, из которого выжимают идущее в пищу масло; светло-голубой многолетний горох, известный под названием «чилобе», — цветы его придают некоторую остроту пресному вкусу вареного сорго.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ирхи апата мӗн хатӗрлеме хушатӑр?

Что прикажете приготовить на завтрак?

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ку «тавар» аван курӑнать, чылай канни, апата лайӑхлатни тыткӑнри ҫынсене ярмаркӑра аван курӑнмалӑх тӳрлетрӗ.

Этот «товар» выглядел неплохо, длительный отдых и удовлетворительная пища привели невольников в состояние, вполне подходившее для ярмарки.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Темиҫе кун кантарсан, апата лайӑхлатсан, вӗсене часах вӑй кӗмелле.

Несколько дней отдыха и обильная пища должны были восстановить их силы.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Маниока тултарнӑ темиҫе ҫыхха салтса, хавильдарсем тыткӑнрисене кӑштах ҫак мӗскӗн апата валеҫсе параҫҫӗ.

На привале развязывали несколько тюков с маниокой, и хавильдары скупо распределяли между невольниками эту жалкую пищу.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӗр Уэлдон миссис кӑна, Дик темле ӳкӗтлесен те, апата тӗкӗнсе ҫеҫ пӑхрӗ.

Одна только миссис Уэлдон едва притронулась к еде и то лишь потому, что Дик просил ее об этом.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Юлнӑ апата пӗр ҫӗклеме, пӗр ҫын йӑтмалла туса, ҫыхрӗҫ.

Все, что осталось от провизии, сложили в один тюк, чтобы его мог нести один человек.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Сӗнмен мар, тем те сӗнсе пӑхнӑ Кӗҫение: пылне те, апельсинне те, юр-варне те — ҫук, пӗр апата та хапӑлламасть вӑл.

И чего только не доставал для нее Матвей: и лучший мед с пасеки знакомого деда, и апельсины из города как-то привез, и даж е банку черной икры как-то раздобыл, только ничему не рада жена.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Кунӗпе утмалӑх вӑй пухмаллине пурте ӑнланчӗҫ, ирхи апата пикенсех ҫирӗҫ.

Все понимали, что нужно набраться сил для утомительного дневного перехода, и потому воздали честь завтраку.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed