Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Марфа the word is in our database.
Марфа (тĕпĕ: Марфа) more information about the word form can be found here.
Марфа ӑна ҫӗклесе тӑратрӗ.

Марфа приподняла ее.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Марфа Силова ӑна ыталаса илчӗ.

Марфа Силова обняла ее.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Лукерья тин ҫеҫ Марфа Силовӑпа ҫакӑн ҫинчен манпа калаҫрӗ.

 — Только что Лукерья да Марфа Силова об этом со мной разговор вели.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл пит те хӑвӑрттӑн калаҫнипе Лукерьйӑпа Марфа кулса ячӗҫ.

Проговорил он так поспешно, что Лукерья и Марфа рассмеялись.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Лармаллаччӗ пирӗнпе сӗтел хушшине, ӑҫта каятӑн? — ыйтрӗ вӑл, Марфа пукан ҫинчен хӑйӗн ҫурлине илнине курсан.

— Чай, посидела бы с нами за столом, куда ты? — спросила она, увидев, что Марфа взяла с табуретки свой серп.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хӗрелсе кайнӑ Марфа икерчӗсене ҫатма ҫинчен турилкке ҫине иле-иле хурать.

Марфа, раскрасневшись, сбрасывала со сковороды на тарелку горячие лепешки.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Лукерья, Марфа, икерче астӑвӑр-ха, — тесе савӑнӑҫлӑн ыйтрӗ те вӑл, ҫатма аврине кӗтессе тӑратса, малти пӳлӗме чупса тухрӗ.

— Лукерья, Марфа, поглядите, милые, за лепешками, — попросила она радостно дрогнувшим голосом и, приткнув в уголок цапельник, побежала в горницу.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл Лукерьйӑпа Марфа ҫине пӑхса илчӗ.

 — Взгляд ее с лица Лукерьи перебежал на Марфу.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Чайка каларӗ-тӗк — сӑмахӗнчен каялла чакмасть, — ӗнентерчӗ Марфа.

— Чайка скажет — от слова не отступится, — поддержала Марфа.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Лукерья, пӗрре Василиса Прокофьевна ҫине, тепре Марфа ҫине пӑхса, нумаййи ҫинчен, ӑнса пулнӑ тырра пухса кӗртме арҫынсемпе комбайнсемсӗр йывӑр пуласси ҫинчен кулянса калаҫать.

Взглядывая то на Василису Прокофьевну, то на Марфу, Лукерья с тоской в голосе говорила, что работы много, а толку мало: без мужиков и комбайнов с такими хлебами не управиться.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Чӳрече патӗнчи пукан ҫинче ял Совет председателӗн арӑмӗ, Марфа Силова, ларать.

На табуретке у окна сидела Марфа Силова, жена председателя сельского совета.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Эпир те ҫаплах качча кайнӑ — Марфа Игнатьевна ҫураҫнӑ хӗрӗн мӗн шухӑш иккенне вӑл, амӑшӗ, лайӑх пӗлсе тӑнӑ пек йӑл-йӑл кулнӑ.

Мы так выходили замуж — Марфа Игнатьевна улыбалась, так как хорошо знала как мать, о чем думает невеста.

XXXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Эх, хӗрӗм, хӗрӗм, — шухӑшлӑн каланӑ Марфа Игнатьевна, — санӑн савӑнӑҫна ӑнланатӑп эпӗ.

— Эх, дочка, дочка, — говорила Марфа Игнатьевна задумчиво, — я понимаю твое счастье…

XXXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫак кунсенче вӑл киле таврӑнсан ларма-тӑма вырӑн тупайман, текех Сергее кӗтнӗ е юрланӑ, Марфа Игнатьевнӑна туйӑннӑ пек, пӗр сӑлтавсӑр кулнӑ е тӑвайккине чупса хӑпарса, ҫул ҫинелле пӑхнӑ.

Все эти дни, приходя домой, она не находила себе места, все ждала Сергея, выбегала на курган и смотрела на дорогу.

XXXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ку арчана Марфа Игнатьевна качча килнӗ чухне илнӗ, ҫавах та ытла кивелсе кайман-ха, тимӗрӗ ҫеҫ тӗл-тӗл кӑшт тутӑхнӑ…

Сундук был куплен еще в ту пору, когда Марфа Игнатьевна собиралась выходить замуж, но выглядел не очень старым — немного поржавело железо…

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Чӑх витин тепӗр вӗҫӗнче Марфа Игнатьевна та, хӑш кун тунине, номерне ҫырса, корзинкӑпа ҫӑмарта пуxать.

В другом конце птичника Марфа Игнатьевна тоже выбирала яйца и складывала их в корзину, надписывая на каждом дату и порядковый номер.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ах, ҫавӑрать вӑл сан пуҫна ҫав электричествӑпа! — терӗ ассӑн сывласа Марфа Игнатьевна.

— Ох, вижу я, заморочит он тебе голову тем электричеством! — со вздохом проговорила Марфа Игнатьевна.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Марфа Игнатьевна ҫывӑрма выртман-ха.

Марфа Игнатьевна еще не спала.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Тимофей Ильич Марфа Игнатьевна каланӑ сӑмахсене ҫырнӑ хута кӑмака шӑтӑкӗнчен кӑларчӗ, лампа умне пырса куҫлӑх тӑхӑнчӗ те вуласа пӑхса ыйтрӗ:

— Тимофей Ильич достал из печурки кусочек бумаги, куда он записал сообщенные Марфой Игнатьевной слова, подошел к лампе, надел очки, прочитал.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Марфа Игнатьевна, савӑнса кайса, шел тутӑрне салтма пуҫларӗ, Ниловна сӗтел умӗнче чӑрманать.

Марфа Игнатьевна стала развязывать шаль, а Ниловна уже хлопотала у стола.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed