Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑлхаран (тĕпĕ: хӑлха) more information about the word form can be found here.
Ҫав вӑхӑтрах хреснашшӗ ӑна: — Асту-ха, епле вӗсем сан ҫумӑнта ачашланаҫҫӗ… ҫу пуррине сисеҫҫӗ ҫав кушаксем… — тесе, хӑлхаран пӑшӑлтатнӑ.

А крестный шептал в ухо ему: — Замечай, как они к тебе ластятся… чуют коты сало…

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах упа ҫури унпа та Кнопкӑпа текех ҫапӑҫма пикенсен, Джек уласа ярса Зорькӑна чи ачаш вырӑнтан — хӑлхаран ҫатӑртаттарса ярса тытнӑ.

Но когда медвежонок решил расправиться с ним, как с Кнопкой, Джек зарычал и вцепился Зорьке в ухо — нашёл уязвимое место.

9. «Киле» // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Сасартӑк Петро мана хӑлхаран пӑшӑлтатса ҫапла каларӗ: «Тӗкӗр ҫине пӑх-ха».

Вдруг Петро шепнул мне на ухо: «Смотри в зеркало».

5. Фронта! // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Сергей ун патне сиксе пычӗ те, ним сӑлтавсӑрах ӑна хӑлхаран янлаттарса ячӗ.

А Сергей подскочил к нему и ни с того ни с сего ударил по уху.

9. Класра // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Хулпуҫҫисенчен тытаҫҫӗ, хӑлхаран темле саламлӑ сӑмахсем кӑшкӑраҫҫӗ.

Хватали за плечо, кричали в уши какие-то приветствия.

Карачири ӑсату каҫӗ // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Пуля янах шӑмминчен шӑтарса кӗнӗ те пӗтӗм ҫӑвар маччине ҫӗмӗрсе, чӗлхене суранласа, хӑлхаран аяларахран аркатса тухнӑ.

Пуля попала в лицо, задела язык, пробила челюсть и вышла ниже уха.

Веселый ятлӑ салари ҫапӑҫу // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Вӗсем мана хӑлхаран пӑшӑлтатса вӑрттӑн кӑна пӗлтерчӗҫ:

Шепчут на ухо:

Отрядсем пӗрлешеҫҫӗ // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

— Анне, пӗлесчӗ санӑн, анне! — хӗрӳллӗн пӑшӑлтатса калатчӗ вӑл мана хӑлхаран.

— Мама… если бы ты знала, мама! — горячо шептал он мне.

Нимӗҫсем // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Тепӗр чухне эпӗ хам та чӑтӑмлӑха ҫухататтӑм, пӑшӑрханнипе, уҫҫӑн та лӑпкӑн шухӑшлама та чарӑнаттӑм, — ҫавӑн пек чухне Олег ман пата пыратчӗ те, хулпуҫҫийӗмрен ыталаса, Фурманов Чапаева Александр Македонский ҫинчен каланӑ ҫав чаплӑ сӑмахах хӑлхаран шӑппӑн пӑшӑлтатса астутаратчӗ.

Случалось, и я не вынесу напряжения, разнервничаюсь, перестану на время мыслить ясно и спокойно — подойдёт тогда сын, обнимет меня за плечи и прошепчет на ухо всё ту же фразу об Александре Македонском, сказанную Фурмановым Чапаеву.

«Ан вӗҫсем эс, хура ҫӑхан» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Антон Россол Дзержинские хӑлхаран каланӑ:

Антон Робсол говорил на ухо Дзержинскому:

Уҫӑлса ҫӳреме тухсан // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Мӗншӗн тесен, атте ман хӑлхаран ваткӑна кӑларчӗ те, ку — аэродром, терӗ.

Потому что папа мне из ушей вату вынул и сказал, что это аэродром.

Эпир Харькова вӗҫсе ҫитни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Атте мана хӑлхаран: — эпир ҫӳлте вӗҫнӗрен ҫавӑн пек курӑнать, — терӗ.

А папа мне в ухо закричал, что это потому, что мы высоко.

Эпир Харькова самолетпа вӗҫни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Эпӗ вара: — Хӑваламасть, эпӗ асаннене эсӗ хӑлхаран туртни ҫинчен калатӑп, — терӗм.

А я сказал: — Вовсе не выженит, а я бабушке скажу, что ты меня за ухо.

Маруся мана ҫиленни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Эпӗ ӑна чышкӑсемпе ҫапкаласшӑн пултӑм: мӗншӗн вӑл мана хӑлхаран туртать-ха?

А я её хотел кулаками бить: зачем она меня за ухо?

Маруся мана ҫиленни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Маруся ҫиленсе ҫитрӗ, тытрӗ те мана хӑлхаран пӑрса: — Э, эсӗ итлеместӗн-и? Итлеместӗн-и? — терӗ.

Маруся рассердилась и взяла и дёрнула меня за ухо. И сказала: — Ты не слухать! Ты не слухать!

Маруся мана ҫиленни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Апатланнӑ чух, ман хӑлхаран ҫаплах шӑнкӑрав сасси каймарӗ, ку ӗнтӗ, хайхи лаша пӗчӗк ачасене турттарса ҫӳрет.

Я всё ел и слышал, как звонят звоночки, потому что это лошадка бегала и возила детей кататься.

Эпир ирхи апат ҫини // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Кӑна вӑл хӑйне майлӑ ӑста тӑватчӗ: хӑлхаран тытатчӗ те ҫӗртен ҫӳлелле ҫӗклетчӗ.

Делал он это со своеобразной выдумкой: хватал за уши и поднимал кверху.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Катилина ҫав вӑхӑтра, хӑй калассине итлеттерес мар тесе, Требоние велитернскипе шыв хутӑштарма хушса стакан тыттарчӗ, вӑра Спартака хӑлхаран шӑппӑн ҫеҫ пит хӑвӑрт каларӗ:

Катилина постарался отвлечь внимание сидевшего рядом с ним Требония и, протянув ему свою чашу, приказал разбавить велитернское водой, а сам тем временем наклонился к Спартаку и едва слышным шепотом торопливо сказал:

III сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

— Вӑл чӑнах та ӑна тивӗҫлӗ, — терӗ Катилина Суллӑна хӑлхаран.

— Он ее достоин! — сказал на ухо Сулле Катилина.

II сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Директор мастера хӑй патне чӗнсе илнӗ те машина ҫине кӑтартса темӗн ҫинчен хӑлхаран кӑшкӑрса каланӑ.

Управляющий знаком подозвал мастера и прокричал ему что-то в ухо, указывая на станок.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed