Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

паратӑп (тĕпĕ: пар) more information about the word form can be found here.
— Эсӗ демократ, ҫавӑнпа та эпӗ ҫитес суйлавра сассӑма Сухаллӑ Сыснашӑн паратӑп.

— Ты демократ, тогда я на будущих выборах отдам свой голос Бородатой Свинье.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.

— Эпӗ сире пӗр ҫын… кам вӑл — сирӗншӗн пур пӗрех, пӗр ҫын куккурус уйне кӗни пирки каласа паратӑп

— Я мог бы рассказать вам, — проговорил он, — как один человек… какой — все равно, зашел на кукурузное поле.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Ун чухне эпӗ сире пӗр пытармасӑр каласа паратӑп.

Тогда я расскажу вам все, без утайки.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Ыран эпӗ сана хамӑн ҫак ӗҫри мӗн пур ӑнӑҫу ҫинчен каласа паратӑп.

Завтра я расскажу тебе о всех моих удачах в этом направлении.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 331–337 с.

Эпӗ кашнине пин фунт паратӑп.

Я дам по тысяче фунтов каждому.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 326–330 с.

— Енчен те эсир унта шӑпах кама курмаллине пӗлтеретӗр тӗк — эпӗ унӑн ҫуртне епле тупмаллине тӗплӗн ӑнлантарса паратӑп.

— И если вы сообщите, кого именно желаете там видеть, то я подробно объясню, как найти дом.

Чӗмсӗрлӗх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 267–275 с.

Итлӗр: сире эпӗ вунӑ фунт паратӑп.

Слушайте: я выдаю вам десять фунтов.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 253–258 с.

Хумханни иртсе кайиччен каласа паратӑп, вара эпӗ мӗнле лару-тӑрӑва лекнине пӗлетӗн.

Я расскажу, пока еще взволнован, чтобы ты видела, в каком я был состоянии.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Паратӑп тӑк — мана ҫӗр ҫӑттӑр, — лӑпкӑн хуравларӗ Бетси.

— А будь я проклята, если дам, — спокойно ответила Бетси.

Акварель // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 226–232 с.

Шӑллӑм килсе ҫитсенех эпӗ ӑна санӑн япӑх хӑтланӑвусем пирки пӗр хӗрхенмесӗр каласа паратӑп, вара унӑн ҫилли сан ҫине пӗтӗм йывӑрлӑхӗпе йӑтӑнса анать…

Как только приедет брат, я безжалостно расскажу ему о твоих поступках, и его гнев всей тяжестью обрушится на тебя.

Ашшӗн ҫилли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 209–215 с.

Пурнӑҫӑмӑн тӗлӗнмелле ҫыххине, эсир хӑвӑрӑн сӗркӗчӗрпе касса татнӑскере, асра тытма «Хура алмаз» ярса паратӑп».

В память странного узла жизни, разрубленного вашим смычком, посылаю «Черный алмаз»!»

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 198–207 с.

Ҫак пӗрчӗсем тӗлӗшпе — вӗсенче хӑватлӑран та хӑватлӑ вӑй мӗншӗн пухӑннине халех ӑнлантарса паратӑп.

Что касается этих зерен, то я сейчас объясню, почему в них колоссальная сила.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Вӑл килсе ҫитсенех сирӗн валли ҫав сӗтел ҫине тӗлӗнмелле чаплӑ ром… чейсӗр ром — пӗр графин лартса паратӑп, хам та сирӗнпе пӗрле вырнаҫатӑп.

Когда он приедет, я вам поставлю на тот столик графин чудесного рома… без чая, и сама присяду.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

Шенк, сӑмах паратӑп сире, сире те, Бутлер, сире те, Ластон.

Обещаю вам, Шенк, и вам, Бутлер, и вам, Ластон.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

— Эпӗ сире Битт-Бой ҫинчен каласа паратӑп, — пуҫларӗ Чинчар.

— Я вам расскажу про Битт-Боя, — начал Чинчар.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

— Энниок, — терӗ вӑл хӑйӗн яланхи хытах мар, янӑравлӑ тулли сассипе, — шӑпама халӗ вӑхӑтпа кирлӗлӗхе паратӑп.

— Энниок, — сказал он обыкновенным своим негромким, грудным голосом, я уступаю времени и необходимости.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Эпӗ аллӑмсене сана тӑсса паратӑп, перӗнсем хӑвӑн аллусемпе, мана хӑрушӑ.

Я протягиваю тебе руки, коснись их своими, мне страшно».

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Хам ҫинчен каласа паратӑп, — Энниок аллине Гнор хул пуҫҫи ҫине хучӗ.

— Я расскажу про себя, — Энниок положил руку на плечо Гнора.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Эпӗ кӑнтӑрла тӗлнелле вӑранса каяттӑм, яланах ҫав бухтӑра, эсӗ манпа тӗл пулнӑ ҫӗрте; «Этна» нихӑҫан та унтан тухман пек, манпа пӗрле вара — чӑн-чӑн суккӑрсем, хӑйсемшӗн хӑнӑхман кӑткӑс пӳлӗмсенче хыпашла-хыпашла куҫакансем; вӗсем пурнӑҫӗ тӑруках ҫапла улшӑннӑшшӑн хыттӑн кулянатчӗҫ, ҫывӑратчӗҫ, нумай ҫиетчӗҫ тата вӗҫӗмсӗр харкашатчӗҫ; эпӗ вара — ӑнлантарсам мана ҫакна? — каяймастӑп, кимӗ пин метр ҫӳллӗшӗнче ҫакӑнса тӑрать тейӗн; анчах хӗвел аннӑ-анманах, ыйха путсанах, тӗлӗкре ҫакна кураттӑм: хушусем паратӑп, суккӑрсем вун виҫҫӗшӗ те — чӑн-чӑн морякла ҫаврӑнӑҫуллӑ, опытлӑ, ӗҫре вӗресе тӑраҫҫӗ; тата — паллӑ мар ҫар флочӗ тӑнӑ тӗле чее маневрсемпе пырса кӗретпӗр те карапсене путаратпӑр, кашнинчех каялла тухса шӑвӑнатпӑр, ҫакӑн хыҫҫӑн вара шанӑҫ пуҫӗпех пӗтнӗн макӑратпӑр.

Я просыпался около полудня, всегда в той бухте, где ты встретил меня, как будто «Этна» никогда не покидала ее, и со мной были подлинные слепые, бродившие ощупью в непривычном им сложном помещении военного судна; они громко жаловались на диковинную перемену жизни, спали, много ели и вечно ссорились, и я — объясни мне это? — не мог уйти, как если бы лодка висела на высоте тысячи метров; но, мгновенно засыпая с закатом солнца, видел во сне, что отдаю приказания, что все тринадцать слепых с быстротой и опытностью истинных моряков кипят в боевой работе и что, выплывая рядом хитрых маневров к самому пеклу неизвестного военного флота, мы топим суда, всегда ускользая обратно, а после этого плачем в безысходном отчаянии.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

— Вара, тупа тӑватӑп, сире каялла хулана леҫсе яратӑп, тата парнен тӑваттӑмӗш пайне паратӑп.

 — И клянусь вам, я не только доставлю вас обратно в город, но и уделю еще четвертую часть награды.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed