Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫиленме (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Юратнӑ шӗпӗн ҫине ан пусӑр, ҫиленме пултаратӑп.

Не наступайте на любимый мозоль, осержусь.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Шӑллӗ ҫиленме тытӑннине сиссе, Настя сасартӑк кулса ячӗ те ӑна пуҫӗнчен шӑлса ҫупӑрларӗ.

Настя, заметив, что брат начинает сердиться, вдруг улыбнулась и погладила его по затылку.

III // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Ун пек чухне вара «Кӗске турта» ҫиленме, хирӗҫме тытӑнать, сӑмсине каҫӑртать те: — Акӑ тата! — тесе кӑшкӑрса ярать.

Тогда Мужичок в мешочке начинает злиться и хорохориться и всегда говорит, задрав нос: — Вот еще!

I // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

— Ӑна чӑнласа ҫиленме юрамасть.

— На него и сердиться-то по-настоящему нельзя.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Сана ҫиленме юрать-и вара?

Разве на тебя можно сердиться!

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Хӑраса ӳксе сан пек чӗтрене ерместӗп ӗнтӗ, — Егорӑн хӑйӑлтирех сассинче тарӑхма, ҫиленме пуҫлани илтӗнчӗ.

— Да уж не стану, как ты, дрожжи от страху продавать, — в хрипловатом голосе Егора появилась раздражительная, злая нота.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Вӑт ухмах!» — Аниҫҫе упӑшкине ҫиленме пӗлмен, халӗ вара ҫиленме пачах та вӑхӑт ҫук: пӳрте пӗр самантрах ҫынсем кӗрсе тулчӗҫ.

«Во шальной!» — Анисья не умела сердиться на мужа, а сейчас просто было некогда: за минуту изба была полна людьми.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анохин, шухӑша кайса, Ксени ҫиленме пуҫланине асӑрхаман пек пулчӗ.

Анохин, казалось, не обратил внимания на ее раздражительность, весь поглощенный своими мыслями.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коробин каллех ҫиленме пуҫларӗ.

К сердцу Коробина подкатывала знакомая тошнотворная озлобленность.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ун пек чухне малтанах: аслати часах иртсе каять, пуҫлӑх кӑшкӑрса тӑранать те унтан, эсӗ хӑвна ӳпкеленине, хӑвӑн йӑнӑшусене ӑнланса илнӗ пек кӑтартсан, сана ҫиленме пӑрахса хӗрхенме пуҫлать.

В таких случаях можно было заранее сказать, что гроза ненадолго, начальство выкричится, а потом обязательно сменит гнев на милость, особенно если ты будешь слушать упреки с видом человека, познавшего свои заблуждения и ошибки.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пирӗн кунта, юратнӑ вулаканӑмсем, — каланӑшӑн ҫиленмелле ан пултӑр та-ха (тен, эсир, ку утарҫӑ пирӗнпе хӑйӗн кумӗпе е хӑтипе калаҫнӑ пекех, пӗр именмесӗр калаҫать тесе, ҫиленме те пултарӑр), — пирӗн кунта, хуторсенче, ӗлӗкрен йӑли ҫапла: уй-хирти ӗҫе пуҫтарса кӗрсенех, мужик кӑмака ҫине хӑпарса выртать те хӗл каҫах канать, пирӗн йышши утарҫӑсем хурт-хӑмӑрӗсене тӗттӗм нӳхрепе антарса лартаҫҫӗ; тек вара эсир тӳпере тӑрна вӗҫнине те, груша йывӑҫҫисем ҫинчи ҫимӗҫсене те кураймӑр.

У нас, мои любезные читатели, не во гнев будь сказано (вы, может быть, и рассердитесь, что пасичник говорит вам запросто, как будто какому-нибудь свату своему или куму), — у нас, на хуторах, водится издавна: как только окончатся работы в поле, мужик залезет отдыхать на всю зиму на печь и наш брат припрячет своих пчел в темный погреб, когда ни журавлей на небе, ни груш на дереве не увидите более, —

Умӗнхи сӑмах // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

— Итле, Анна, — терӗ Лозневой ҫиленме пуҫласа, — пӑрах ҫавӑн пек калаҫма!

— Слушай, Анна, — заговорил Лозневой, начиная сердиться, — прекрати эти разговоры!

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Пӑрах-ха эсӗ кранклатма, — терӗ Крылатов ҫиленесшӗн пулса, анчах вӑл халь усал чӗлхеллӗ Костьӑна ниепле те ҫиленме пултараймарӗ.

— Брось ты каркать, — сказал Крылов и хотел рассердиться, но теперь он никак не мог злиться на Костю со злым языком.

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл хӑйӗнчен хӑй тӗлӗнчӗ: темиҫе ҫул хушши ӑшра тытса ҫӳренӗ ҫилли унӑн иртсе кайрӗ иккен, ҫиленме мар унӑн кӑмӑлӗ сасартӑк темле тӗлӗнмелле ҫемҫелсе кайрӗ.

И с удивлением чувствовал, что у него не было в душе той злобы на нее, которую он столько лет носил в себе, но какая-то умиленная слабость вдруг овладела им.

IV // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Крылатов ҫиленме пуҫларӗ.

Крылатов начал обижаться.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Иккӗмӗш ҫыруне, леш, хама «Пира-Полейкин» тесе ҫырнӑ пӗчӗк ҫыруне шута илмесен, августӑн 7-мӗшӗнче илтӗм; ҫав куна эпӗ кайран темиҫе хутчен те тӗлӗкре куртӑм, тӗлӗкӗмре курнӑ асапсемшӗн хам ҫине хам ҫиленекен пултӑм, тӗлӗк курнӑшӑн ҫиленме пулать тейӗн ҫав.

Второе письмо, если не считать записочки, в которой он называл меня «Пира-Полейкин», я получила 7 августа — день, который потом долго снился мне и как-то участвовал в тех мучительных снах, за которые я даже сердилась на себя, как будто за сны можно сердиться.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпӗ хам ҫиленме пуҫланине туйса илтӗм.

 — Я чувствовал, что начинаю сердиться.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кунта халь ман пӗр тамаша пуҫланнӑ, ҫиленме вӑхӑт та ҫук.

У меня теперь такие дела, что мне обижаться нет времени.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӑҫан ҫак ача вӑйӑ ҫине ҫиленме пӑрахӗ-ши?

Пора было бы уж этой девчонке бросить обижаться на дразнилки.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫиленме пуҫланӑччӗ Нина Капитоновна.

сердито начала было Нина Капитоновна.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed