Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑлкаласа (тĕпĕ: шӑлкала) more information about the word form can be found here.
— Ҫитет, — терӗ упӑшки мӑйӑхне шӑлкаласа.

Help to translate

6. Тукай мӑрса // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Краснов, хӗрлӗ мӑйӑхне вӑхӑтӑн-вӑхӑтӑн аллине шӑлкаласа, хӗрӳленсе каларӗ:

Help to translate

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Вӑрӑм ҫӳҫне шывпа йӗпеткелерӗ те ик аллине шӑлкаласа якаткаларӗ.

Help to translate

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Тытамак евӗр тӑрӑм иртсен Моргиана куҫӗсене шӑлкаласа тепӗр арча патне пычӗ.

Как только припадок прошел, Моргиана вытерла глаза и подошла к следующему сундуку.

XII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Урра! — сасартӑк кӑшкӑрса кулса ячӗ те вӑл — нӳрлӗ куҫӗсене шӑлкаласа борт хӗррине чулланнӑ пичӗпе вырнаҫрӗ.

Ура! — вдруг закричала она, засмеялась, утерла влажные глаза и села с окаменелым лицом.

XXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Сӑрӑ тӑларан тунӑ портянкӑпа хӗрсе кайнӑ хӗҫне шӑлкаласа ӑна йӗннине чиксе хучӗ те, йывӑррӑн сывласа сӑхсӑхса илчӗ.

Серой суконной портянкой вытер разогревшийся клинок, вложил его в ножны и, тяжело дыша, перекрестился.

X сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Э-эй! — тесе кӑмӑллӑн чӗнчӗ мана курсанах Ваҫка Шмаков, пӗр котелок вӗри шыва типӗтнӗ хыҫҫӑн тарласа лачкам пулнӑ питне шинелӗ ҫаннипе шӑлкаласа.

— Эгей! — приветливо крикнул мне встретившийся Васька Шмаков, вытирая рукавом шинели лицо, взмокшее после осушенного котелка кипятку.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Унтан пӗр пайӑрка таса шыва чиксе йӗпетрӗм те, хамӑн пылчӑкланнӑ питӗме шӑлкаласа тасатрӑм.

Потом взял пучок травы, обмокнул его в воду и вытер перепачканное грязью лицо.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Эпӗ хамӑн арӑмпа тӑтӑшах ятлаҫаттӑмччӗ, — терӗ старик вырнаҫса ларса тата питне сӑмса тутрипе шӑлкаласа.

— Я ругался с моей женой довольно часто, — сообщил старик, усаживаясь и вытирая лицо платком.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Анчах вӑл хӑшпӗр чухне ман ҫине пӗр айккинчен ҫеҫ тинкерсе пӑхса тӑрсан-тӑрсан, ман патӑма ҫывхарса мана пуҫӑмран шӑлкаласа илсе, пӗр сӑмах каламасӑрах ҫӑраҫҫисемпе чанкӑртаттарса пӗр еннелле утса кайнине эпӗ ниепле те ӑнланса илейместӗмччӗ.

Только мне непонятно было, почему он иногда начнет сбоку пристально смотреть на меня, потом подойдет, погладит по голове и уйдет, позвякивая ключами, не сказав ни слова.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Ачам, — терӗ Энох сухалне шӑлкаласа, — вилес умӗн манӑн атте, санӑн аслаҫу, мана хӑйӗн патне чӗнсе кӗртрӗ те ҫапла каларӗ:

— Мальчик, — сказал Энох, поглаживая бороду, — когда умирал мой отец, он подозвал меня к себе и сказал:

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Пӑтӑрмах йӗрӗнчӗклӗн хӑмлатрӗ те сухалне шӑлкаласа хушса хучӗ:

Буза презрительно хмыкнул, поглаживая бороду:

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 298–303 с.

Чул сарнӑ ҫул, улма-ҫырла хуппипе, улӑмпа тата хаҫат таткисемпе ҫӳпӗленсе пӗтнӗскер, хунар юписен тӗпӗсене ҫап-ҫутӑ ҫаврашкасемпе ытамланӑ; ҫынсем кумаҫҫӗ; сӑмса кӑкӗ таранччен пӗркеннӗ ҫӳллӗ хӗрарӑмсем вӑраххӑн иртеҫҫӗ; вӗсен нӳрӗ йӑлтӑрккапа карӑннӑ хура куҫӗсем йӑлӑхтармӑш чӑптапа ҫарамас ачасен кӗтӗвӗ патне тата апельсин шывне ӗҫнӗ май сухалне шӑлкаласа ларакан таса мар автан — ҫемье автанӗ — патне васкаҫҫӗ.

Мостовая, усеянная шелухой фруктов, соломой и клочками газет, окружала подножья уличных фонарей светлыми дисками; сновали прохожие; высокие, закутанные до переносья женщины шли медленной поступью; черные глаза их, подернутые влажным блеском, звали к истасканным циновкам, куче голых ребят и грязному петуху семьи, поглаживающему бороду за стаканом апельсиновой воды.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Симӗс шӑнасем вӑраннӑ та сывлӑшра мӗлтлете-мӗлтлете вӗҫеҫҫӗ — вӗсем питне урисемпе шӑлкаласа хӗвел ӑшшинче ларма юратаҫҫӗ; вил тӑпри чулӗн кӗтесӗнчен калтан вак шӑрҫа евӗр чее куҫӗсем тӗсеҫҫӗ, тӗмсен хушшинчи курӑнми кайӑксем пӗр-пӗрне йӑвашшӑн та хӑюсӑррӑн йыхӑрма пикенчӗҫ.

Проснулись, мелькая в воздухе, зеленые мухи, любительницы сидеть на солнце, утираясь лапками, умные бисерные глаза ящерицы показались на углу могильной плиты, и невидимые в кустах птицы начали робкую перекличку.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

— Ну, Сӑпани, ҫаксенчен хӑшне паллатӑн? — йӗтӗн пек сухалне шӑлкаласа, куланҫи туса ыйтрӗ Сидор, Телегинпа Калюков пӳрте хӑйӗн хыҫҫӑн кӗрсе тӑрсан.

Help to translate

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Ӑнлантӑм, капитан, — Пантен тирпейлӗн хутлатнӑ таса сӑмса тутрипе мӑйӑхне шӑлкаласа эхлетрӗ.

— Понял, капитан, — Пантен крякнул, вытерев усы аккуратно сложенным чистым платочком.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Вӗрекен пӑтта астивсе пӑхнӑ ҫын вӑрӑм авӑрлӑ кашӑкне хучӗ, унтан, пӳрнисемпе сухал уссисене шӑлкаласа, ҫывӑхарах пырса тӑчӗ.

Человек, пробовавший из таганца кашу, положил ложку с длинным черенком, проводя пальцами по усам, подошел, —

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Городовой хӑйӗн уссине тулли кӑмӑлпа шӑлкаласа илчӗ.

— Городовой погладил рыжий ус.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Ҫитет, — терӗ Шотман, нӳрӗпе ҫӳҫенкелесе тата ҫине-ҫинех пенснине шӑлкаласа.

Поеживаясь от сырости и то и дело протирая пенсне, Шотман сказал: — Все.

18 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Ленин хӑй пӗррехинче лӑпах хальхи пек темле урӑх тетраде ҫапла шӑлкаласа ачашланине аса илчӗ: ӑна та вӑл ҫаплах уҫкаласа хупнӑччӗ, хӑйне ҫав тери телейлӗ туйнӑччӗ, анчах ҫынна кӑна кӑтартмарӗ.

Ему смутно вспомнилось, что однажды он вот так же гладил, открывал и закрывал какую-то другую тетрадь и испытывал такое же спрятанное от посторонних, но острое чувство счастья.

14 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed