Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрхенет (тĕпĕ: хӗрхен) more information about the word form can be found here.
— Тимофей, паллах, ырӑ кӑмӑллӑ арҫын, хӗрхенет те мана, ҫапах та мӗн пур ӗҫре вӑл мар, эпӗ тытса пыни ун чӗрине ыраттарать…

— Тимофей, конечно, мужик добрый и жалеет меня, а все ж сосет у него внутри, что я, а не он, делами-то ворочаю…

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пӗлетӗн хӑвна мӗскӗнлетсе кӑтартма, — вӑл та ҫук сирӗн, ку та ҫитмест, пӑхатӑн, обком секретарӗ хӗрхенет те, вӑрман та уйӑрса парӗ, кирпӗч те, тен, ҫӗнӗ автомашинӑ та.

— Умеешь сиротой прикинуться — и того-то у вас нет, и этого не хватает, — гляди, секретарь обкома и раздобрится, леску выделит, кирпичей, а то и новую автомашину.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Апачӗ аван пулӗ, анчах пирӗн аслӑ Герой, — старик Рагулин ҫине пуҫне сулчӗ вӑл, — ытла хӗрхенет

— Обед будет на славу, только наш Герой-старший, — старик кивнул на Рагулина, — дюже скупится…

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӑй ӗҫлесе тупнӑ укҫипе ашшӗне пуҫҫапмасӑрах ут туянма ӗмӗтленсе, вӑл Аксинйӑпа хӑйӗн шалуне тирпейлӗ тыткалакан пулчӗ, табак илме те укҫа хӗрхенет.

Получая за себя и Аксинью жалованье, Григорий скупился, отказывая себе даже в табаке, надеялся на сколоченные деньги, не кланяясь отцу, купить коня.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тен, вӑл телейлӗ хӗрарӑм Наталйӑна ҫӑмӑллӑх панӑ пек шутласа кулать пулӗ, е ӑна хӗрхенет те пулӗ…

Той счастливой, которая теперь над Натальей снисходительно смеется и, быть может, даже жалеет…

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Санӑн аҫу хӗрарӑмсене тара тытма пӗр тенкӗ укҫине хӗрхенет, пирӗн ӗнсе ҫинче ярӑнать.

— Папаша твой жалеет целковый — баб нанять, на нас ездит.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Володя ҫак ҫӗнӗ хыпарӑн хаклӑ сӑмахӗсене салатма хӗрхенет, вӗсене вӑл тӗплӗн шухӑшласа хатӗрлерӗ, пит чаплӑн хавхаланса калас тесе, чупнӑ май хӑй ӑшӗнче хӗрӗх хут та каларӗ.

Ему было жалко растрачивать эти драгоценные слова чудесной новости, слова, которые он уже приготовил, обдумал, сорок раз на бегу повторил про себя, чтобы они прозвучали как можно торжественнее.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Амӑшӗ Володьӑна хӗрхенет, хӑй пулсан тахҫанах каҫарӗччӗ, анчах ашшӗ кунашкал ӗҫре хаяррине пӗлет: ҫилли иртсе кайиччен Володя ҫинчен ан та калаҫ.

Ей было жалко Володю, и она бы охотно его простила, но знала, что Никифор Семенович в таких делах строг и, пока не отойдет, лучше с ним о Володе не заговаривать.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Аҫу савӑнать ӗнтӗ, ҫырса ярсан: хӑйӗнне хӗрхенет, ултавпа тупма тӑрӑшать; ҫемье туприне шеллерӗ, ятне-чысне хӗрхенмерӗ.

Вот отец-то обрадуется, когда напишу: свое жалко, так он смошенничал; семейное добро пожалел, а совесть, честь не пощадил.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫак инкекшӗн ӑна пӗтӗм хула халӑхӗ хӗрхенет, мӗскӗн «Австри ҫынни» фотографипе ӗҫлейми те пулнӑ иккен, фотографи ӗҫӗ ӑна хӑйне тахҫанах итлесшӗн те пулман.

Это несчастье вызвало сочувствие всех горожан и заставило бедного австрийца изменить фотографии, которая уже давно изменяла ему.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗн хӗрхенмеллине вӑл пурне те хӗрхенет, мӗн пулӑшмаллине пурне те пулӑшать; вӑл ҫыннӑн телей пулма пултарнине ҫирӗп шанса тӑрать, телей пулмалла, ҫилӗпе хуйхӑ ӗмӗрлӗхех мар, пирӗн пата ҫӗнӗ, ҫутӑ пурнӑҫ хӑвӑрт ҫывхарса килет, тет.

Как он сочувствует всему, что требует сочувствия, хочет помогать всему, что требует помощи; как он уверен, что счастье для людей возможно, что оно должно быть, что злоба и горе не вечно, что быстро идет к нам новая, светлая жизнь.

XIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫапла, тусӑмҫӑм хӗрхенет ӗнтӗ мана — Мӗнех, эпӗ ӑна хут ҫырса хӑваратӑп.

Да, а ведь он будет жалеть — Что ж, я ему оставлю записку.

XVI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫын лачакана путать пулсан… кашни иртен-ҫӳрен хӗрхенет ӑна.

Ведь угрязает человек… и всякому, мимо идущему, его жалко.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Лашасем кун каҫиччен ӗҫлесе ӗшеннине пӗлсе Санька вӗсене хӗрхенет, каҫ выртмалли вырӑна ҫитсен тин вара сиккипе ярать.

Зная, что кони за день устали, Санька щадил их, и только перед самым табуном он не выдерживал и пускал в галоп.

13-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Куратӑп: хӗрхенет мана, юратать те пуль… анчах ку юратӑва, биржӑра тавар туяннӑ пек, ҫав-ҫав вӑхӑтра, ҫав-ҫав хакпа туянма пулать…

Вижу, что ей жаль, что любит, пожалуй… да этой любви можно, как товару на бирже, купить во столько-то времени, на столько-то внимания, угодливости…

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл малти тӗттӗм пӳлӗмри тӗкӗр умӗнче чӗрне вӗҫҫӗн тӑрса хай сӑнӗ ҫине пӑхса тӑрать, хӑйӗн тӑсӑлса кайнӑ шурӑ питне, темӗнле хӑранӑ е тӗлӗннӗ пек пулнӑ куҫӗсене курсан, Петя хӑйне-хӑй хӗрхенет.

Он становился на цыпочки перед зеркалом в темной передней и с чувством щемящей жалости разглядывал свое вытянувшееся белое лицо с тенями под неузнаваемыми какими-то испуганно-изумленными глазами.

XLII. Куликово уйӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мӗн, пулла хӗрхенет, тетӗр-им?

Что мне, рыбу жалко?

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Амӑшне аса илнӗ май та, ахаль те хӗрхенет.

И в память матери жалеет, и так.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗрхенет.

— Жалеет.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Лешне хӗрхенет.

— Жалеет его.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed