Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хуҫа the word is in our database.
хуҫа (тĕпĕ: хуҫа) more information about the word form can be found here.
Ӑҫталла каятӑн-ха вара? — ҫине тӑрсах ыйтрӗ хуҫа.

Куда ж ты едешь? — настаивал хозяин.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӑҫталла каян? — ыйтрӗ хуҫа, килнӗ хӑнана тинкеререх пӑхса.

Куда едешь? — спросил хозяин, с любопытством осматривая гостя.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кофе! — хыттӑн пӗлтерчӗ Огнянов, хуҫа еннелле ҫаврӑнса.

— Кофе! — резко потребовал Огнянов, обращаясь к хозяину.

XXIX. Канӑҫсӑр канӑҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Килте кам та пулин пур-и, кинемей? — ыйтрӗ вӑл хуҫа арӑмӗнчен.

— Есть дома кто-нибудь, бабка? — спросил он хозяйку.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫапла пулмасӑр, лешӗн тупри пит пысӑк та Стефчовӑн куҫӗ чарӑлмасӑр епле-ха вӑл, — терӗ хуҫа та.

— Как же, как же — у Стефчова глаза разгорелись на богатое приданое, — подтвердил хозяин.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хуҫа ывӑлӗ Ганчо, Огняновӑн тусӗ, татах эрехпе ӗҫме-ҫиме илсе килчӗ.

Сын хозяина, Ганчо, приятель Огнянова, принес еще водки и закуски —

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тӑвӑпӑр, хамӑр хуҫа чух мӗн тума пулмасть!

— Сделаем — своя рука владыка.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Итле, ак мӗн тетӗп эпӗ: пире Турци кӑҫал та пусмӑрта тытать, малашне те, ҫӗр ҫултан та хӑех хуҫа пулса тӑрать, эпир хамӑр мӗн виличченех сан ӑрӑмупа улталанса пурӑнӑпӑр.

Слушай, что я скажу: Турция будет нами владеть и в этом году, и в будущем, и через сто лет, а мы до самой своей смерти будем обманывать себя твоими пророчествами.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑвӑр кӗрешӗвӗре этемлӗхӗн хальхи ӗмӗчӗпе ҫыхӑнтарса пырӑр, тӗрӗксен пусмӑрӗнчен хӑтӑлас тесе кӑна мар; хальхи принципсем ҫӗнтерччӗр тесе те кӗрешмелле, патша тытӑмӗ, религи, харпӑрлӑх мулӗ, вӑйлисен ҫеҫ хуҫа пулмалли йӗркесӗрлӗхсене йӑлт пӗтерсе тӑкмалла, халлӗхе вӗсене, ҫынсен социалла шухӑшӗ юлса пынине пула, тӗкӗнме юраман принцип вырӑнне хураҫҫӗ.

Ведите свою борьбу ради достижения более современной, более человечной цели; боритесь не только против турецкого ига, но и за торжество современных принципов, то есть за уничтожение таких нелепых явлений, как трон, религия, право собственности и право сильного, — явлений, освященных вековыми предрассудками и возведенных в степень нерушимых принципов отсталостью людей.

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эсир кивӗ хуҫана улӑштаракан ҫӗнӗ хуҫа шыратӑр; сире шейх-уль-ислам кирлӗ мар тетӗр, ҫавӑнпа тепӗр чура хуҫи ытамне кӗрсе ӳкесшӗн хӗрӗнетӗр, ун пек хуҫан титулӗ экзарх ӗнтӗ, тепӗр майлӑ каласан, эсир деспота тиранпа улӑштарасшӑн тӑратӑр.

Вы просто ищете новых властителей, чтобы заменить ими старых; вы не хотите шейх-уль-ислама и потому бросаетесь в объятия другого владыки, который носит титул экзарха, иными словами, меняете деспота на тирана.

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хуҫа кӗрӳшӗ Хаджи Смион, ҫӑварне ӗҫме-ҫиме чыхса тултарнӑ та, пӑвӑна-пӑвӑна кулать.

Хаджи Смион, зять хозяина, набив полный рот едой, давился от смеха.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Упа ури лапписемпе урайне мелсӗр шутаркаласа тухтӑр патнелле пычӗ; хаваслӑн мӗкӗрсе кайри ури вӗҫҫӗн чӗвен тӑчӗ, малти урисене хуҫа чӗркуҫҫийӗ ҫине тӑсса хучӗ те ҫӑварне карса ҫивчӗ шӑлӗсене йӗрчӗ.

Она подошла к доктору, шаркая огромными лапами по полу и радостно урча; потом поднялась на задние лапы, положив передние на колени хозяина, и раскрыла широкую пасть с белыми острыми зубами.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хуҫа карчӑкӗ тухса уҫсан, вӑл картишне кӗчӗ те васкаварлӑн кӑна: — Клеопатра мӗн тӑвать? — тесе ыйтрӗ.

Старуха хозяйка открыла ему, и он вошел, бросив скороговоркой: — Что делает Клеопатра?

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫакӑн евӗр калаҫу хуҫа кӑмӑлне каймарӗ, сӑмаха урӑх еннелле ҫавӑрасшӑн пулса, вӑл Соколовран ак мӗн ыйтрӗ:

Хозяину этот разговор был но по душе и, желая переменить тему, он обратился к Соколову:

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ну, хуҫа, илсе кил тенӗ сана эрех, пырӑм типсе кайрӗ, — мӗкӗрчӗ уксахӗ.

— Ну, неси, неси скорей водки, хозяин, нам пить охота, — зарычал хромой.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Сан хӗрӳ, хуҫа, чӑн-чӑн сар пике иккен!

— А у тебя, хозяин, оказывается, дочка-то красавица!

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эмексиз хайхискер старик еннелле ҫаврӑнчӗ, юри чипертерех пек пулма хӑтланса: — Итле, хуҫа, пирӗн валли пӗр кӗленче эрех илсе кил-ха, — терӗ.

Эмексиз повернулся к нему и с притворно-добродушным видом сказал: — Слушай, хозяин, поди-ка ты купи нам бутылку водки.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эй, хуҫа, уҫ алӑкна! — кӑшкӑрчӗ тӗрӗкле такам.

— Эй, хозяин, отопри! — крикнул кто-то по-турецки.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хуҫа кӗреки, яланхи пекех, йӗсӗм курланкисен хӳттинче, кунӗн-ҫӗрӗн чӗкеҫ пек чӗвӗлтетсе юхса выртакан тӑп-тӑрӑ та сивӗ юхан шывпа анкарти ҫумӗнчи ӗмӗр ешӗл самшит йывӑҫӗ хушшинче.

Хозяйский стол, как всегда, был накрыт под виноградными лозами между прозрачным и холодным ручьем, который, как ласточка, пел день и ночь в своем каменном желобе, и высокими кустами вечнозеленого самшита, темневшими у ограды.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл кунта хуҫа, ӑна хисеплеҫҫӗ.

Ему принадлежит роль хозяина, не лишенная патриархальной почтенности.

XXI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed