Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хуҫа the word is in our database.
хуҫа (тĕпĕ: хуҫа) more information about the word form can be found here.
Хуҫа ӑна итлемест.

А хозяин ему:

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Хуҫа алӑка ҫӑраҫҫипе питӗрсе илчӗ те калать:

Запер хозяин на замов двери и говорит:

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Вӑл сахӑрлӑ пӗр кӗрепенкке миндаль мӗн хак тӑнине ыйтасшӑнччӗ, ун синчен сӑмах пуҫланӑччӗ кӑна, лавккана ҫав вӑхӑтра ҫын кӗчӗ, хуҫа вара, куркине лартса, айккине кайрӗ.

Он хотел еще спросить, сколько стоит фунт миндаля в сахаре, и только что завел об этом речь, как вошел покупатель, и хозяин, отставив в сторону свой стакан, занялся делом.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Кам унта? — илтӗннӗ хуҫа сасси.

— Кто там? — послышался голос хозяина.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Акӑ пӗр пуян хуҫа, ҫурчӗпе килти пӗтӗм туприне пӑрахса хӑварса, хул хушшине стена сехечӗ кӑна ҫӗкленӗ, ҫав япала кун пек чухне ним тума та кирлӗ мар…

Вот зажиточный домохозяин, покинув на произвол судьбы свой дом и все добро, тащит под мышкой одни лишь стенные часы, хотя в такое время они ни на что не нужны…

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ырӑ кӑмӑллӑ Муратлийский хуҫа арӑмӗ Радӑна халех хӑйпе пӗрле тарма куҫҫуль тӑкса тархасларӗ, чӗркуҫленсе йӑлӑнчӗ.

Добрая госпожа Муратлийская, обливаясь слезами, на коленях просила Раду бежать с нею.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Радӑна хваттерте усракан Муратлийский хуҫа арӑмӗ хаклӑрах япалисене пухрӗ те ачасемпе пӗрле хӑйӗн ҫуртне пӑрахсах хула халӑхӗ хыҫҫӑн тарма шухӑш тытрӗ.

Приютившая Раду госпожа Муратлийская наскоро собрала наиболее ценные вещи, решив бросить свой дом и вместе с детьми бежать по примеру других.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӑван ҫӗршыв сӑнарӗ витӗр ӑна Рада сӑнарӗ те йӗкӗлтенӗ пек палӑрса тӑчӗ; ҫав сӑнар Кандов чунне тата тарӑнрах кӗрсе вырнаҫрӗ; вӑл хӑйне кӑна шанассӑн курӑнчӗ; Рада ун чун варӗнче хуҫа пулнӑччӗ-ха, халӗ ҫеҫ кӗнӗ шухӑш ӑна вӑхӑтлӑха кӗнӗ мӗскӗн хӑна пек туйӑнчӗ.

Ее образ предательски выглядывал из-за образа родины; он глубже вошел в душу Кандова, вид у него был самоуверенный, и он с жалостью смотрел на временного гостя, который вошел в дом, где хозяйкой была она, Рада.

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫумӑра пула хальхинче лару Мичо байӑн садӗнче пулмарӗ, садра улмуҫҫипе ҫӳллӗ самшит йывӑҫҫи нумайччӗ, ҫынсем хуҫа пӳлӗмӗнче пуҫтарӑнчӗҫ.

Шел дождь, и на этот раз заседание состоялось не в саду Мичо — под яблонями и высокими самшитами, — а в комнате хозяина.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чоно алӑк патнелле утрӗ, алӑк урати урлӑ каҫсанах чарӑнса тӑчӗ: вӑл хуҫа йӗрсе кӑшкӑрашнинчен хӑрарӗ.

Чоно направился к двери, но, едва переступив порог, остановился, испуганный громким рыдающим воплем хозяина.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑрах куҫлин эрех ӗҫе-ӗҫе куҫӗ-пуҫӗ урмӑшрӗ, ҫапах та вӑл хуҫа сӑнран улшӑннине асӑрхарӗ, унтан тепӗр тӗрӗк енне вӑрт ҫаврӑнчӗ те:

У одноглазого от водки кружилась голова, но он все же заметил смущение хозяина и резко обернулся к другому турку:

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Иртнӗ эрнере те пирӗн пата иккӗшне ертсе килнӗччӗ, — каласа хучӗ аптранӑ хуҫа арӑмӗ.

На прошлой неделе тоже привели к нам двоих, — причитала хозяйка.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ну, ҫитӗ ӗнтӗ сире мӗн ахӑлтатнипе, юрласа парӑр пӗрех хут! — терӗ хуҫа арӑмӗ, паҫӑртарах вӑл хӑнасем валли апат мӗнле пиҫнине пӑхма Бойчо патӗнчен пӑрӑннӑччӗ.

— Будет вам хохотать, лучше спойте! — весело крикнула хозяйка, покинувшая Бойчо, чтобы пойти посмотреть стоявшую на огне кастрюлю, в которой варилось кушанье для гостей.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов хуҫа ури патне темиҫе вак кӗмӗл пӑрахрӗ те, лашине утланса, каллех ҫулпа юрттарчӗ.

И, бросив хозяину под ноги несколько грошей, Огнянов вскочил на коня и снова отправился в путь.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хуҫа лешӗн пиҫиххинчи пистолетне асӑрхарӗ, Граф хӑй каланӑ сӑмахӗпе ҫеҫ чарӑнас ҫуккине тавҫӑрса илчӗ те лӑпланчӗ.

Хозяин испуганно покосился на пистолет, торчавший за поясом гостя, он чуял, что Граф ни перед чем не остановится, и присмирел.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хуҫа тухса кайрӗ.

Хозяин вышел.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хуҫа хӑйӗн хӑш сӑмахӗпе суйрӗ-ши, ҫавна пула Огнянов ӑна тата ытларах шанми пулчӗ.

Очевидно, хозяин врал, и это усугубило недоверие Огнянова.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Акӑ хуҫа, те, сана!

Вот так хозяин!

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Бяла Черкваран, Пӑртлӑ Рачко пулатӑп эпӗ! — тесе пӗлтерчӗ те хуҫа хӑйне татах аллине тӑсрӗ.

— Из Бяла-Черквы, Рачко Прыдле! — отрекомендовался хозяин и опять протянул руку.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ан ҫиллен, Граф, «Геновевӑра» эпӗ те йӗтӗм-ҫке! — терӗ те хуҫа пӑлхарлах, хӑнана алӑ парасшӑн пулчӗ, анчах лешӗ ун аллине тытмарӗ.

— Не сердись, Граф, ведь я тоже на «Геновеве» плакал! — отозвался хозяин уже по-болгарски и протянул гостю руку.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed