Шырав
Шырав ĕçĕ:
Гришка, ӗҫесси пулас ҫуккине систерсе, сӗтел хушшинчен тухрӗ.Гришка вышел из-за стола, давая понять, что выпивки не будет.
Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.
А эпӗ ӑна хуллен, пӗрмаях чунӗнчен, унӑн аяк пӗрчийӗсем хушшинчен хам сӑмахӑмсемпе, аптӑрисемпе чикнӗ пекех чикетӗп!..А я его тихонько, да всё в душу, да между ребер ей словами-то своими, как шильями!..
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Пур мужик та ухмах мар-ҫке, купец таврашӗсем мужиксен хушшинчен тухаҫҫӗ вӗт!— Не все же мужики — дураки, ведь купцы-то из мужиков выходят!
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ыйӑх хушшинчен эпӗ ӑна тем-тем ҫинчен каласа параттӑм, вӑл ним чӗнмесӗр, сулланкаласа ларатчӗ.Сквозь сон я что-то рассказывал ей, а она сидела молча и покачивалась.
I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вӑл пиҫиххи хушшинчен пуртӑ туртса кӑларчӗ, тӳрӗ те ҫирӗп турат касса илчӗ, пӗрре куҫ хупса иличчен тенӗ пек унран кӗсмен пекки турӗ, йывӑҫа тӗртсе сулла аяккинелле сулӑнтарчӗ те кӗсменӗпе ишме тытӑнчӗ.
III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.
Ҫунакан вӑрмантан, ҫулӑмпа хӗлхем хушшинчен сасартӑк Хура Ӑмӑрткайӑк тухса тӑчӗ.Вдруг из пылающего леса показался в искрах и пламени Черный Орлик.
III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.
Куҫса каякансем чи малтанах Литль Рок хулине пухӑнчӗҫ, анчах унтан чи ҫывӑх яла ҫитме те Варшавӑпа Краков хушшинчен инҫерех пулать, ҫитменнине тата унта ҫынсем пурӑнман ҫӗрсемпе, чӑтлӑхсем витӗр, ейӳ сарнӑ шыв-шур урлӑ каҫса каймалла.
III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.
Хӑшпӗр чухне йывӑҫсем хушшинчен тинӗс курӑнса каять; тинӗс инҫетелле тӑсӑлса, ҫав вӑхӑтрах ҫӳлӗ те катмар стена евӗрлӗ хӑпарнӑн туйӑнать, унӑн сӑнӗ те ешӗл кӗмӗлӗн йӑлтӑртатакан ҫулҫӑсем хушшинче тата йӗпхӗм кӑвакрах курӑнать.
II // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.
Кларк кирпӗч ҫуртӑн ишӗлчӗкӗсен хушшинчен тухрӗ те никам пурӑнман ҫӳп-ҫаплӑ вырӑна ҫитрӗ.Кларк выбрался из старых кирпичных развалин, пересек пустырь.
16 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.
…Зубавин майор сӗтел хушшинчен тухрӗ те, аллисене сарса, Гойдӑна хирӗҫ утрӗ:…Майор Зубавин поднялся из-за стола и, раскинув руки, пошел навстречу Гойде:
15 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.
Тӗмӗсем хушшинчен икӗ пограничник тухрӗҫ.
11 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.
Тӗмесем хушшинчен икӗ пограничник: старшинапа салтак сиксе тухрӗҫ.
11 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.
Шыв виҫмелли ула рейка тӑхлан тӗслӗ йывӑр хумсен хушшинчен йӑлт курӑнать те каллех пытанать.Полосатая водомерная рейка то скрывалась, то показывалась поверх тяжелых, свинцовых волн.
10 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.
Артиллерист-старшина, сӗтел хушшинчен тухас килмест пулин те, ҫӗкленчӗ.
8 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.
Шурӑмпуҫ килнӗ вӑхӑтра сӑртсем хушшинчен тухнӑ чух рота нимӗҫсем пытанса ларнӑ ҫӗре пырса лекрӗ.На заре, когда они уже кончали спускаться, рота наскочила на немецкую засаду.
18 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Уча партизансене пӗрмаях васкатать, тул ҫутӑличчен сӑртсем хушшинчен тухса, колоннӑна тӑшман гарнизонӗ вырнаҫнӑ ял хыҫне илсе тухма васкать вӑл, ҫавӑнпа канма та сайра хутра ҫеҫ ирӗк парать.
18 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Ҫав алӑ тӗттӗмлӗхре ҫемҫешке те ӑшӑ ӗмӗлке пек, таччӑн утса пыракан ҫынсем хушшинчен хӑлаҫланса тухрӗ.Мягкая, теплая рука, словно тень, взметнулась над тесным строем.
18 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Нимӗҫсене вӗсем мӗншӗн хулара мар, кунта вӗлереҫҫӗ? — кӑшкӑрчӗ халӑх хушшинчен тепӗр хӗрарӑм.Почему же они не убивают немцев в городе, а только тут, у нас? — выкрикнула из толпы другая женщина.
15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
Пограничниксем пурте сӗтел хушшинчен сиксе тухрӗҫ, урамалла чупрӗҫ.Все пограничники выскочили из-за столов, бросились на улицу.
5 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.
Каҫхине тусем хушшинчен шуса тухнӑ та совет работникӗсене вӗлернӗ, ҫывӑхри ялсенче, хуласенче пурӑнакан ҫынсене хӑратнӑ.
4 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.