Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫав пӳлӗмрен тӳрех урама, кинотеатрӑн тепӗр енне, тухма пулать.из которого можно было выйти на улицу с обратной стороны здания.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
Вӑл часрах пӳлӗмрен тухса ыткӑнчӗ, Маргарита — ун хыҫҫӑн, пӑлханнипе вӑл хӑйӗн Чебурашкине Федор диванӗ ҫинех пӑрахса хӑварнӑ.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
— Санӑн пирӗн киле каймалла та ман пӳлӗмрен пӗр япала илсе тухмалла.— Ты должен пойти ко мне домой и взять из моей комнаты одну вещь.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
Амӑшӗ тӗлӗннипе куҫне чарса пӑрахрӗ те нимӗн каламасӑрах пӳлӗмрен тухрӗ.Мама удивленно распахнула глаза и вышла из комнаты, не говоря ни слова.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив
Секретарь хирӗҫ хуравламарӗ, чӳрече каррисене хупрӗ те пӳлӗмрен тухрӗ.Секретарша не сделала ни одного движения в ответ. Вместо этого она закрыла шторы и вышла.
Таҫта — чикӗ леш енче // Галина Матвеева. Килти архив
Ҫав секундрах, ашшӗн ҫилӗллӗ сассине хирӗҫ чӗннӗ пек, пӳлӗмрен Павлик чуна ыраттармалла ҫухӑрни илтӗнчӗ.
XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Петя васкаса чӳречерен юлташне пуҫӗпе сулать, хӑй урӑх пӳлӗмрен хӑвӑртрах картишне чупса тухать.Петя торопливо кивал приятелю в окно и бежал черным ходом вниз.
XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Анчах халӗ пурте ӗҫлеҫҫӗ: вырӑнсем сараҫҫӗ, минтерсене хӑпартаҫҫӗ, арчаран йывӑр, яка простыньсене кӑлараҫҫӗ, пӳлӗмрен пӳлӗме лампӑсене куҫарса ҫӳреҫҫӗ.
X. Килте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Пӳлӗмрен пӳлӗме лампӑсемпе ҫӳреҫҫӗ.
X. Килте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Ромашов миххине ӳкерчӗ те кӑштах куҫне хупса тӑчӗ, эпӗ ӑна тепӗр пӳлӗмрен пӑхса тӑтӑм.Я видел из передней, как он уронил мешок и немного постоял с закрытыми глазами.
Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Николай Иваныч, ку нимӗне тӑман ӗҫех, — хыттӑн каларӗ Ромашов таҫти тепӗр пӳлӗмрен, ҫавӑнта вӑл хӑйӗн япалисене ҫурӑм миххине чикетчӗ.
Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Ытлашши нимӗнех те ҫукчӗ пулӗ пирӗн калаҫура, паспортистка ҫапах та кулас килменрен кулкаларӗ, кӳршӗри пӳлӗмрен вара чипер картус тӑхӑннӑ пӗр ытла лӑпкӑ ҫамрӑк ҫын васкамасӑр тухрӗ те ман ҫине тинкерсе пӑхрӗ.
Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Вӑл пирӗнпе юнашарти пӳлӗмрен калаҫса темӗнччен хырӑннӑччӗ, эпир вара тахҫан шкулта ӳкернӗ фотосене пӑхаттӑмӑр.Он долго брился и разговаривал с нами из соседней комнаты, а мы рассматривали старые школьные фото.
Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Телейлӗ Розалия Наумовна тирпейленсе ҫитмесӗрех ҫывӑрмалли пӳлӗмрен тухрӗ.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Вӑл мана пӗлетӗп терӗ-и вара? — ыйтрӑм эпӗ, хам пӳлӗмрен чӗрне вӗҫҫӗн тухса Берта патне каялла таврӑнсан.— Он сказал, что знает меня? — спросила я, выйдя на цыпочках и вернувшись к Берте.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Кӗрӗр! — илтӗнчӗ пӳлӗмрен.
23 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950
Аллӑмри тетрадьпе пӳлӗмрен тухрӑм та коридор тӑрӑх: такам вӗлтлетсе иртнӗ пек туйӑнчӗ мана.Мне показалось, что кто-то метнулся по коридору, когда с этой тетрадкой в руках я вышла из комнаты.
Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Алӑк уҫӑлчӗ те эпӗ хам кам иккенне пӗлтертӗм, кӳршӗ пӳлӗмрен унӑн Атӑл тӑрӑхӗнчи вырӑссенни пек янракан сасси илтӗнет:Дверь открывается, я называю себя и слышу из соседней комнаты его низкий окающий голос:
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Ахӑртнех ҫитӗннӗ хӗрӗн питех те качча каясси килнӗ-тӗр, вӑл хӑваланӑ ӗнте старике ҫак пӳлӗмрен.Очевидно, этой взрослой дочери очень хотелось замуж, и она его выживала.
Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Тепӗр хӗрӗх минутран вӑл операци тумалли пӳлӗмрен тухрӗ.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951