Шырав
Шырав ĕçĕ:
Сасартӑк алӑка шаккани илтӗнчӗ те, ун анинче Владимир курӑнса кайрӗ:
7 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.
Эпӗ шухӑша пухса хирӗҫ нимӗн те калаймарӑм: питех те ҫӗнӗлле илтӗнчӗ ку маншӑн.
4 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.
Валя самантрах вӑранчӗ, пӳлӗмре вӑл ҫарран утса иртни, унтан шӑппӑн кӑна темӗнле ӑшӑ сӑмахсем калани илтӗнчӗ, — йӗкӗт шӑпланнӑ.
3 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.
Чӗлхи уҫӑлсах ҫитеймен хӑйӗн, «каяр» вырӑнне «каял» тенӗ евӗрлӗрех илтӗнчӗ.Язык его еще плохо слушался, и вместо «пошли» получилось «посли».
1 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.
Улпут майрин пӳлӗмӗнчен шӑнкӑрав сасси илтӗнчӗ.
ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Дуняшӑпа унӑн инкӗшӗ, тата тепӗр хӗрӗ хӑранипе ни вилӗ, ни чӗрӗ пулса тӑчӗҫ; вӗсем тӑна кӗрсе ҫитиччен ҫенӗкре алӑк умӗнче такам йывӑррӑн, вӑрахӑн та хӑюсӑр утнӑ сасӑ илтӗнчӗ.
ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Ма час килеймерӗн? — илтӗнчӗ Кулинен сасси.
X // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Егор Михайлович дворовӑйне тӑратмалла тесе калаҫкаларӗ, — илтӗнчӗ тахӑшӗн сасси.Егор Михалыч сказывал, дворового поставить хотели, — сказал чей-то голос.
V // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
— Поликей Ильич, улпут чӗнет-им сире? — илтӗнчӗ пӳлӗм хыҫӗнчен столяр арӑмӗн сасси.— Что, Поликей Ильич, али барыня вас требуют? — раздался голос Столяровой жены из-за перегородки.
III // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Урамалла тухакан сирень чечекӗсем хупласа хунӑ уҫӑ чӳрече витӗр муэдзин сасси илтӗнчӗ.Из раскрытого окна, заслоненного от улицы кустами сирени, слышался голос муэдзина.
Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Ту ҫинче ӳсекен хырпа нумаях пулмасть юсанӑ ҫӗнӗ кӗпер шалтӑртатса тӑни илтӗнчӗ, цемент пек хӑмӑр тусан йӑсӑрланать.
Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Унтан пурте шӑпланчӗҫ те, плита кӗрлени ҫеҫ илтӗнчӗ.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Алӑк хыҫӗнче кухньӑра Василӗн мӑкӑртатакан сасси, Софья Олимпиевнӑн, ытти темӗнле хӗрарӑмсен сасси тата Коля хыттӑн ятлани илтӗнчӗ.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Вӑл ман алӑран шуса тухрӗ — питӗркӗч шӑлтлатрӗ, унтан кантӑк ҫывӑхӗнче ҫемҫе пушмаксем кӑшӑртатни илтӗнчӗ.Она выскользнула из моих рук, стукнула щеколда, и мимо окон прошуршали мягкие чувяки.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Сасартӑк пӗри алӑка сыхланса шаккани илтӗнчӗ.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Халӗ ӗнтӗ автоматсем урнӑ пек шатӑртатни илтӗнчӗ; унта та, кунта та гранатсен тӗтӗмӗ тӳрех е чалӑшла ҫӗкленсе тӑчӗ.Теперь была слышна бешеная работа автоматов, и то там, то здесь вставали прямые и косые дымы гранат.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Ҫамрӑк чӑтлӑх витӗр шоссе курӑнмасть, анчах пиртен мал енче нимӗҫ машинисен моторӗсем, тинӗс хумӗ пек, кӗрлени илтӗнчӗ.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
— Сывӑ-и, Лагунов! — илтӗнчӗ Лелюковӑн сасси.— Здравствуй, Лагунов, — послышался знакомый голос Лелюкова.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Саламат шӑхӑрса ҫапӑнни илтӗнчӗ, вара колоннӑран такамӑн сасси янраса кайрӗ.Послышался свист плети, и чей-то голос выкрикнул из колонны:
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Алӑк хупни илтӗнчӗ.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.