Corpus of the Chuvash language

Кӑҫалхи кӗр тумӗ чӑн-чӑн ылтӑн тӗслех: сарӑ та йӑм-хӗрлӗ вӗрене ҫулҫисем калама ҫук илемлӗн ҫӗр ҫине пӗрерӗн-пӗрерӗн вӗлкӗшсе ӳкеҫҫӗ, ӑвӑс ҫулҫисем те ылтӑн укҫа пек ушкӑнӑн-ушкӑнӑн вӗлтӗртетсе тӑкӑнаҫҫӗ, эрешмен картисем халӗ те пурҫӑн ҫип пек унталла-кунталла вӗҫеҫҫӗ, улмуҫҫи ҫулҫисем кӑна шухӑша ӳксе вӑхӑтӑн-вӑхӑтӑн чӑштӑртатаҫҫӗ.

Help to translate

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Хӑшӗ-пӗри ҫеҫ вилет, теприсем вара пурпӗрех вӗҫеҫҫӗ.

Погибла лишь часть жуков, другие же продолжают летать.

Сӗнтӗрвӑррисене сар нӑрӑсем тарӑхтараҫҫӗ // Софья Савнеш. https://chuvash.org/news/32019.html

Пеликансен — ҫирӗп сӑмсисем ҫинчи сийлӗ-сийлӗ чул ӳтленчӗклӗскерсен — хӑлхана ҫурасла ҫухӑрӑвӗ вӑхӑт-вӑхӑтпа кайӑксен кӗрлевне вирхӗнсе кӗрет; тӗмсем ҫийӗн тискер кӑвакарчӑнсем кӗвиклетсе вӗҫеҫҫӗ, шыв ҫинче тикӗс те вӑрӑм йӗр-ҫул хӑвара-хӑвара шыв чӑххисем юрланан шӑхӑраҫҫӗ.

Пронзительные крики туканов — птиц с гребенчатыми каменными наростами на крепких клювах — временами врывались в хор птичьего гомона; по кустарнику ворковали дикие голуби, певуче свистали кулики, описывая над водой ровные и быстрые линии.

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Пӳрт умӗнчи пӗчӗк сад ҫийӗн, тӑкӑрлӑкри хӗвеллӗ тусан ӑшӗнче, сенкер шӑрчӑксемпе пыл хурчӗсем нӑйласа вӗҫеҫҫӗ.

Над палисадом, в солнечной пыли переулка носились синие стрекозы и пчелы.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 314–319 с.

— Пульӑсем ӑҫталла вӗҫеҫҫӗ?».

 — И куда летят пули?»

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

Вӑл кайсан, вӑл ыттисене ухмаха ертмелӗх хуҫаланни хухсан, унӑн тӗтӗм-сӗрӗм шӑршипе металл чӑнкӑртатӑвӗ ҫухалсан архипелаг хӑйӗн лагунисемпе утравӗсене малтанхи ӳкерчӗке — хӗрӳ туйӑмлӑ пултарулӑх капӑрлӑхне — тавӑрса пачӗ; вара мана, ҫав пулӑмсен кӳнтеленне, каллех ҫапларах туйӑнчӗ: черченнӗн ӳкернӗ пайӑркасен капӑр-ытарайми йӑлтӑртатӑвӗнче ҫак оазиссем патне хӗрлӗ-сарӑ тата сенкер-кӑвак тӗклӗ ҫӑтмах кайӑкӗсем вӗҫеҫҫӗ.

Когда он ушел, когда его одуряющее присутствие, его гарные запахи и металлические звуки исчезли, — архипелаг вернул своим лагунам и островам их прежнее выражение — роскошь страстного творчества, и снова стало казаться мне, свидетелю тех событий, что к этим оазисам в живописном сиянии тонко окрашенных лучей летят райские птицы с оранжевыми и синими перьями.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

Симӗс шӑнасем вӑраннӑ та сывлӑшра мӗлтлете-мӗлтлете вӗҫеҫҫӗ — вӗсем питне урисемпе шӑлкаласа хӗвел ӑшшинче ларма юратаҫҫӗ; вил тӑпри чулӗн кӗтесӗнчен калтан вак шӑрҫа евӗр чее куҫӗсем тӗсеҫҫӗ, тӗмсен хушшинчи курӑнми кайӑксем пӗр-пӗрне йӑвашшӑн та хӑюсӑррӑн йыхӑрма пикенчӗҫ.

Проснулись, мелькая в воздухе, зеленые мухи, любительницы сидеть на солнце, утираясь лапками, умные бисерные глаза ящерицы показались на углу могильной плиты, и невидимые в кустах птицы начали робкую перекличку.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Йывӑҫсен тӗрлӗ ҫӳп-ҫапӗ, ҫулҫӑсем, вӗтӗ туратсем вулӑсен хушшипе ыткӑна-ыткӑна, питрен ҫупа-ҫупа вӗҫеҫҫӗ.

Листья, сучья, разный древесный сор понесся меж стволов, ударяя в лицо.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ҫул ҫӳревҫӗсем хӑйсене тӑлӑххӑн туяҫҫӗ; сулхӑнлатрӗ; сасӑсӑр хӑпарса кайӑксем ҫӗр ҫумӗнченех хӑравлӑн та аптӑравлӑн вӗҫеҫҫӗ.

Было сиротливо и холодно; птицы, вспархивая без крика, летели низом, вихляющим трусливым полетом.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Курах каяҫҫӗ вӗлле хурчӗсем хӗвел ҫутине, пур ҫӗрте те ӑшӑ та ҫутӑ иккен; вӗллисенчен тухаҫҫӗ те вӗсем панулми йывӑҫҫи патнелле вӗҫеҫҫӗ.

Видят пчелки, что солнышко светит ярко, что везде светло и тепло; выбрались они из улья и полетели к яблоньке:

Вӗлле хурчӗсем пыл шырама тухни // Василий Хударсем. Ушинский К. Д. Тӑватӑ ӗмӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 28 с. — 16–18 с.

Океанра, эсир тимӗр ҫи витти айӗнче пурӑннӑ пек эпӗ пурӑнакан ҫӗрте, — шыв виҫӗ хӑлаҫран та ҫап-ҫутӑрах, пулӑсем вара сывлӑшра вӗҫеҫҫӗ — чана манерлӗ!

В океане, где я живу, как вы под железной крышей, — вода светится на три аршина, а рыбы летают по воздуху на манер галок!

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Ав, йӑраплансем вӗҫеҫҫӗ пулать те… — хирӗҫленӗ пек туса хуравларӗ те Санюк, пӗвне йӑрст пӑрса, вӑшт ҫеҫ хӑтӑлчӗ ытамран.

Help to translate

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пуҫ тӑрринче ҫакӑнса, тӳпене хупласа хурса ешӗллӗхӗн чӗрӗ пуставӗ купаланнӑ; кайӑксем тӑрлата-тӑрлата вӗҫеҫҫӗ, йӗпсем тӑрӑнса тулнӑ, пиҫсе ҫитнӗ пысӑк ҫимӗҫсем сап-сарӑ.

Свисая над головой, громоздилась, загораживая небо, живая ткань зелени; перепархивали птицы; желтели созревшие большие плоды, усеянные колючками.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Чӳречесен хӗрлӗ кӗленчи ҫийӗн тӗтӗм мӑрйисен хӗлхемӗсем ыткӑна-ыткӑна вӗҫеҫҫӗ.

Над красным стеклом окон носились искры дымовых труб.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Океан ҫийӗн, аялтанах, сапаланчӑк пӗлӗтсем варкӑшса вӗҫеҫҫӗ.

Разорванные облака низко трепетали над океаном.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Пирӗн патран самолётсем ҫӗршывӑн тӗрлӗ хулине, Ҫурҫӗрпе Кӑнтӑр таранах, вӗҫеҫҫӗ.

Самолеты летают в разные части страны, от Севера до Юга.

Аэропорта кӑҫал юсаса пӗтересшӗн // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/31104.html

Шупка-кӑвак тӳпере тискер кайӑксем ярӑнса вӗҫеҫҫӗ.

В бледном небе парили хищники.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Башня ҫинчи чавкасене темскер шуйхатать, вӗсем — шапӑлтатса вӗҫеҫҫӗ те каллех анса лараҫҫӗ.

Галок на башне что-то встревожило, — они поднялись и снова сели.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Казак пулькисем унӑн сӑмси айӗнченех тусана тустарса вӗҫеҫҫӗ.

Казачьи пули поднимали пыль у нее под самым носом.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Унӑн пуҫӗ тӑрринче ҫара ҫерҫисем нимӗн сасӑсӑр ҫаврӑнса вӗҫеҫҫӗ.

Мыши мягко взмыли, кружились выше над ее головой.

9 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.