Corpus of the Chuvash language

Анчах пӗтӗмпех хӑйӗн вӑхӑтӗнче килсе ҫитет.

Однако все приходит в свое время.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Хаяр ҫак ӗҫ-пуҫ вӑхӑтӗнче икӗ ҫын мала тухса тӑчӗ — Ферфас тата Президион.

Два человека выдвинулись во время грозных этих событий — Ферфас и Президион.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 15–21 с.

Хӑй вӑхӑтӗнче хӑш-пӗр сыпӑка ҫывӑрнӑ ҫӗртен тӑратса лартсан та пӑхмасӑр калаяттӑмччӗ ахӑр.

Должно быть, в свое время, если бы меня разбудили ото сна, я мог наизусть рассказать некоторые части.

Александр Грин тата паянхи ӑру // Арсений Тарасов. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 5–9 с.

Тӗслӗх: телейлӗ мӑшӑрлану — малтан тамӑкрилле каварлашса сӑтӑр кӳнӗ мегера туй вӑхӑтӗнче ӳкӗнсе каҫару ыйтать те ҫӗнӗ пурнӑҫ пуҫлать.

Пример: счастливая свадьба, во время которой строившая ранее адские козни мегера раскаивается и начинает лучшую жизнь.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Карменӑн хӑйӗн пурнӑҫӗ — Гнора пӑхӑнманскер; Гнор урӑххипе телей тупнӑ Кармена курать: Гнора вӑл тӗлӗкри аташусенче сайраран пӗрре е, ахӑртнех, шухӑша путнӑ самантсенче, пурнӑҫри тунсӑхлӑ кӑмӑлсӑрлӑх вӑхӑтӗнче кампа та пулин ӑнсӑртран тӗл пулсан, хӑна куллипе, кун тӑршшӗнчи ӗҫсемпе, хӑвӑрт йӑлӑхтаракан интерессемпе хавхаланнӑ чухне кӑна аса илкелет-тӗр.

Своя, независимая от него текла жизнь Кармен — и он уже видел ее, взявшую счастье с другим, вспоминающую о нем изредка в сонных грезах или, может быть, в минуты задумчивости, когда грустная неудовлетворенность жизнью перебивается мимолетным развлечением, смехом гостя, заботой дня, интересом минуты.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Кӑмӑлне хирӗҫлесех, пуҫ ҫаврӑнмалла хӑвӑртлӑхпа, аса илӳ ӑна каялла — хыҫа юлнӑ вӑхӑта — тытса ывӑтрӗ; хӑй вӑхӑтӗнчи вӗтӗр-шакӑр япаласен, пулӑмсен шутсӑр йышлӑ ушкӑнӗ чӑл-пар саланчӗ, халхав вӑхӑтӗнче салтаксем горнҫӑ какӑрне илтсе хӑйсен вырӑнне шанчӑклӑн ыткӑна-ыткӑна пухӑннӑн — иртнӗ кунсен ярӑмӗнче хӑйӗн вырӑнне йышӑнчӗ.

Воспоминания против золи головокружительно быстро швырнули его назад, в прошлое; легион мелочей, в свое время ничтожных или отрывочных, блеснул в памяти, окреп, рассыпался и занял свои места в цикле ушедших дней с уверенностью солдат во время тревоги, бросающихся к своим местам, услышав рожок горниста.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Тепӗр кун шуҫӑм вӑхӑтӗнче ҫӑра шурӑ тӗтре карӑнчӗ.

На рассвете следующего дня был густой белый туман.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

Ҫав хушӑра инҫетри вӑрмансемпе тусӗнчен иртсе Ҫурҫӗр Ҫырма масарӗ патне ҫуркуннен янкӑр уҫӑ ирӗ йӑпшӑнса-ҫывхарса килет; унӑн йӑпшӑнӑвӗ — юратакан хӗр савнӑ ҫыннин тӑнлавӗнчен перӗнсе, пӑхӑнуллӑ ҫӳҫ ӑшӗнче — пуҫне ӑшӑтса, куҫӗсене кулӑпа ҫиҫтерсе, пуҫне вара сасӑсӑр сывлӑх сунӑм вӑхӑтӗнче хускалмасӑр тӑма хушса ҫепӗҫ пӳрнесем куҫнӑ евӗр.

Тем временем ясное утро весны подбиралось, минуя далекие леса и горы, к кладбищу Северного Ручья, так же тихо и ласково, как нежные пальцы любимой, коснувшись виска друга, пробираются в глубь покорных волос, грея голову, заставляя глаза смеяться, а голове приказывая быть неподвижной, пока длится безмолвный привет.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Пӑшӑрханакан Гелли хӑй нихӑҫан лексе-тӳссе курман лару-тӑру вӑйне ҫак калаҫу вӑхӑтӗнче тепӗр хут ҫивӗччӗн туйрӗ.

Встревоженная Гелли еще раз за время этого разговора почувствовала силу обстоятельств, бросивших ее в необычайные, никогда не испытанные условия.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Халь ӗнтӗ вӑл хӑйне, ирӗкре пулин те, ейӳ вӑхӑтӗнче пӗчӗкҫӗ утрав ҫинче пӗччен тӑрса юлнӑ тискер кайӑк пек туйрӗ.

Help to translate

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Кайран, граждан вӑрҫи вӑхӑтӗнче, тепре курнӑ эпӗ ӑна, — терӗ вара ҫакӑ утамана Телегина хирӗҫ ҫавӑрас пек.

Help to translate

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ытла хӗрлӗччӗ вӑл, мана сутнӑччӗ граждан вӑрҫи вӑхӑтӗнче.

Help to translate

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хуняшшӗн, Ҫӑпата Матвин, пурнӑҫне илсе кайнӑ ҫав синкерлӗ ҫарату хыҫҫӑнхи тӗлпулу вӑхӑтӗнче Хӗлимун та ун ҫине ӑшшӑн-ӑшшӑн пӑхнине Сӑпани сисрӗ.

Help to translate

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Апат вӑхӑтӗнче вӗсем Телегин калама ӗлкӗрнӗ сӑмахсене тепӗр хут тӗплӗн тишкерсе тухрӗҫ.

Help to translate

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫавсене пулах хӑй вӑхӑтӗнче Экеҫ тӗлне кӑшт ҫеҫ хура юпа лартман.

Help to translate

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫапла, Кузюков тусӑма хӑй вӑхӑтӗнче итлеменшӗн хама ятламашкӑн, намӑслантармашкӑн манӑн сӑлтав темӗн чухлех.

Help to translate

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ӳсӗрпе харкашса илесси вӑл арҫынсен пулкалать, уншӑнах пӗр-пӗринчен уйрӑлса каймӑпӑр, — терӗ те Калюков Машука, халь тин пулса иртнӗ тытӑҫу вӑхӑтӗнче самантрах урӑлнӑскер, пӳртрен шӑппӑн тухса кайрӗ.

Help to translate

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Анчах чӑннипе вӑл хӑй вӑхӑтӗнче, тӗрӗсрех каласан, ҫирӗммӗш ҫулта поляксем аллине тыткӑна лекнӗ хыҫҫӑн, Совет влаҫӗ умӗнче пысӑк айӑпа кӗнӗ: тыткӑнран тарнӑ чухне хӑйӗн командирне вӗлернӗ.

Help to translate

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Ялта Ванькка граждан вӑрҫи вӑхӑтӗнче айӑпа кӗнӗ текен сӑмах ҫӳрет.

Help to translate

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑт, следстви вӑхӑтӗнче Телегин тыткӑнра пурӑнни ҫинчен сӑмах кӗрсе кайрӗ те, ҫынна тем пулчӗ: путлӗн нимӗн ӑнлантараймасть, пӑркаланать…

Help to translate

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.