Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шутланӑччӗ (тĕпĕ: шутла) more information about the word form can be found here.
— Унта ҫырнӑ шухӑшсене эпӗ тӗрӗс те вӑхӑтра хускатнӑ тесе шутланӑччӗ, — ҫирӗплетсе каларӗ Тополев.

— Мысли, изложенные в записках, показались мне правильными и своевременными, — подтвердил Тополев.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Кирлӗ пулсан, ҫав кимӗсемпе тинӗс пырӗн тепӗр енне каҫса, хамӑр ҫынсемпе ҫыхӑну тытма шутланӑччӗ.

Эти лодки я намеревался в случае необходимости использовать для связи с советским берегом.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Шутланӑччӗ уеса пӗлтерме те.

— И в уезд думали донести.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Эпӗ хамӑн тарҫӑна малтан янӑччӗ, хам вара ҫитес ирхине каяс тесе шутланӑччӗ.

Я отослал своего слугу вперед, а сам предполагал отправиться на следующее утро.

LXXXIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ дон Моришо кунта пурнать пулӗ тесе шутланӑччӗ.

Я думала, что дон Морисио живет здесь.

LVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Анчах апла пулсан та, никам та мана ӳпкелеме пултараймасть, — вӑл мана вӗлермех шутланӑччӗ вӗт.

Но если даже и так, никто не сможет упрекнуть меня: ведь у него было твердое намерение убить меня.

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Тата мустангсем тытма тухма шутланӑччӗ вӗт.

Предполагалась ведь еще охота на мустангов…

XVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ ҫил ҫавӑрӑнать пулӗ тесе шутланӑччӗ.

Я рассчитывал, что ветер переменит направление.

IV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Бенедикт пичче, ҫак пысӑк ача, малтан вӗсем чӑрмава ҫӗнтерме пултараяс ҫук тесе шутланӑччӗ.

Нужно ли говорить о том, что этот большой ребенок, кузен Бенедикт, сначала надеялся, что им не удастся одолеть преграду?

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӗррехинче шутланӑччӗ эпӗ — пире вунтӑхӑр хут арестленине тӳссе ирттернӗ вӑл.

Я как-то подсчитала — она пережила девятнадцать наших арестов.

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Эпӗ ҫапла пулать тесех шутланӑччӗ.

— Я так и предполагал.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вунҫичӗ ҫул каялла унӑн ачисене — Сашӑпа Аньӑна пӗрремӗш хут тӗрмене хупса лартсан, ывӑлне вӗлерес хӑрушлӑх сиксе тухсан, вӑл монархӑн ырӑ кӑмӑл тупӑнасса шаннӑччӗ, ача амӑшӗ пулнӑ майра патшан чӗри хускалӗ тесе шутланӑччӗ.

Семнадцать лет назад, когда ее детей, Сашу и Аню, впервые заключили в тюрьму и над сыном нависла смертельная опасность, она еще верила в монаршую милость, наивно полагала, что можно тронуть сердце царицы-матери.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Дэви хӑйӗн куҫҫулӗсем пӗтӗмпех типсе ларнӑ пуль, тесе шутланӑччӗ, анчах халӗ унӑн хура куҫӗсем каллех куҫҫулӗпе тулнине, вӗсем куҫсенчен сиксе тухса пит ҫӑмартисем тӑрӑх юхса аннине туйрӗ.

Слезы, которые, как думал Дэви, все уже высохли, снова наполнили его темные глаза, и он почувствовал, как они текут по щекам.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

— Ҫаплах, ара… ҫак чӗрчун ҫинче Хӗвеланӑҫ Африкӑра кӑна пурӑнакан хурт-кӑпшанкӑ тупӑнӗ тесе шаннӑччӗ… шутланӑччӗ эпӗ…

— Так вот… я думал… я надеялся… что на этом животном окажутся какие-нибудь насекомые, присущие только западноафриканской фауне…

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Малтанах акӑ, комендатурӑна васкаса таврӑннӑ хыҫҫӑн, Ковалев Наташӑна пурин ҫинчен те пӗтӗмпех каласа кӑтартасшӑнччӗ, унпа пӗрле хуларан хӑвӑртрах тухса тарма шутланӑччӗ.

Сначала, спеша в комендатуру, Ковалев хотел рассказать Наташе обо всем и вместе с ней поскорее бежать из города.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫак икӗ «ӑнӑҫлӑ» ӗҫ хыҫҫӑн Саша хӑйӗн айӑпне каҫарттартӑм тесе шутланӑччӗ, анчах ӗнер акӑ…

После этих двух «удачных» дел Саша думал, что свою вину он уже искупил, но вот вчера…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Егор малтан килтен тӳрех тухса кайса, урӑх нихҫан та килсе кӗрӗс мар тесе шутланӑччӗ.

Егор сначала хотел сразу уйти из дома и никуда не попадаться.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ачасене вӑл ҫавӑнтах хӑйӗн гранатине парса парнелеме шутланӑччӗ, анчах Витюшка ӑна унран маларах ӗнтӗ, хӑйсемех граната ывӑтма вӗренни ҫинчен васкаса каласа кӑтартрӗ.

Он тут же решил подарить ребятам свою гранату, но Витюшка поспешил рассказать ему прежде, что они сами научились метать гранату.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Аттепе эпир ҫав вӑрманта, чи чӑтлӑх вырӑнта, хӳшӗ туса, унта пӗрер эрне пурӑнма шутланӑччӗ.

— Мы с отцом все собирались построить шалаш в лесу, в самой глуши, и там с неделю пожить.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Малтан вӑл Наташа лайӑх вӗреннӗ пирки ҫапла хисеплӗ пулӗ, тесе шутланӑччӗ.

Сначала он думала, что уважение к Наташе завоевано из-за ее хорошей учебы.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed