Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сурӑха (тĕпĕ: сурӑх) more information about the word form can be found here.
Ҫавӑнпа «хам сурӑха парӑп» тени те сӑмахпах иртсе кайнӑ.

И потому обещание его отдать свою овцу оставалось обещанием.

Шахрун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кирлех пулсан хам сурӑха парӑп».

А надо — свою овцу отдам, не жалко.

Шахрун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Апла пулсан вӑл манӑн ҫурӑх», — тесе Лӗхтинкка чи пысӑк сурӑха хул хушшине хӗстернӗ те килнелле утнӑ.

— Коль есть, она моя! — заявлял Лехтинка и, схватив самую жирную овцу, уносил ее домой — резать.

Шахрун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кашкӑр сурӑха тытса ҫисен, турӑ ӑна айӑп тӑвас ҫук… анчах ирсӗр йӗкехӳре сурӑх тӗлӗшпе айӑпа кӗрсен, ӑна турӑ каҫарас ҫук!

Волка не осудит господь, если волк овцу пожрет… но если крыса мерзкая повинна в овце— крысу осудит он!

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кайран акӑ, йытӑсем ҫывхарса ҫитсен, вӑл сурӑха пӑрахнӑ.

А потом он бросил овцу.

Чабан пичче кашкӑра мӗнле вӗлерни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Малтан кашкӑр сурӑха пӑрахасшӑн пулман, йытӑсем хӑваласа ҫитеймеҫҫӗ, тесе шутланӑ вӑл.

Волк сначала не хотел овцу бросить, он думал, что собаки не догонят.

Чабан пичче кашкӑра мӗнле вӗлерни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Кашкӑр сурӑха мӑйӗнчен ярса тытнӑ та, ҫурӑмӗ ҫине уртса янӑ.

Волк схватил овцу за шею и закинул себе на спину.

Чабан пичче кашкӑра мӗнле вӗлерни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Ҫав кашкӑр сурӑха йӑтса тарасшӑн пулнӑ иккен.

А этот волк овцу хотел унести.

Чабан пичче кашкӑра мӗнле вӗлерни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Кашкӑр сурӑха е такана тытса ҫиме шухӑшласа, кӗтӳ патне йӑпшӑнса пыма тӑрать кӑна, пуҫлать хырӑмӗнче Хӳре ҫухӑрма:

Волк только собирается подкрасться к стаду, думая схватить овцу или барана, но тут начинает вопить Хвост в животе:

Xӳре // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 27–32 с.

— Ӑҫталла? — сурӑха хӑваласа кӑшкӑракан кӗтӳҫӗ пекех, Вавила еннелле кӑшкӑрса ячӗ Четыхер.

— Куда? — крикнул на него Четыхер, как пастух на барана.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Шутламасӑр сурӑха та картаран кӑларса ямастӑн, кунта акӑ — пӗтӗм халӑха, пиншер те пиншер ҫынна, ирӗке кӑларнӑ.

Без расчёта и овцу из хлева не выпустишь, а тут — весь народ, тысячи тысяч, выпущен.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Капла эпир юлашки сурӑха илетпӗр-и?

— Неужто мы у вас последнюю овцу заберем?

X // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Хӑйӗн пуянлӑхне тивекен Авдотья ҫине вӑл тӑшманла пекех пӑхрӗ, ун патне хыттӑн утса пычӗ, кантрана туртса илсе, сурӑха хӑваларӗ:

Она почти враждебно посмотрела на Авдотью, посягнувшую на ее богатство, деловито подошла к ней, отобрала веревку и шугнула овцу:

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Манӑн чи лайӑх сурӑха илсе кайма-и?

Лучшую ярку у меня уводить?

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Белянкӑна памастӑп эпӗ! — татӑклӑн каларӗ вӑл сурӑха хӑйне мар, кама та пулин урӑх ҫынна уйӑрса панӑ пек.

— Белянку я не отдам! — решительно заявила она, как будто ярка предназначалась не для нее, а для кого-то другого.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Сасартӑк унӑн куҫӗсем Авдотья фермӑран кантрапа ҫавӑтса тухакан путек сурӑха курчӗҫ.

Вдруг взгляд ее упал на ярку, которую Авдотья на веревке вела из фермы.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫавӑн хыҫҫӑн, пӗр сурӑха хӑйӗн ҫурӑмӗ ҫине хурса, хӑй патне, Тип ҫырмари чӑтлӑх ӑшӗнчи йӑвине илсе кайнӑ.

После того, схватив себе одну овцу на спину, мчал ее, прыгая с овцой через изгороди к себе, в недоступное логовище на Сухой речке.

VI // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Такӑнмасӑр ҫӗр таран шутлама пӗлетӗп пулин те вун пӗр сурӑха шутласа кӑлараймастӑп.

Я же до ста считать умею, а тут простых овечек, которых всего-то одиннадцать, пересчитать не в состоянии.

Шутлав такмакӗ // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 56,58,60 с.

Сурӑха тухрӑмӑр пулсан, ҫулне те такасем хыҫӗнчен тытмалла…

Раз уж попали мы на овечье положение, — значит, надо за баранами держаться…

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫуркунне пиччӗшӗ канаш панипе вӑл пӳрте, икӗ сурӑха нимӗн хӗрхенсе тӑмасӑр сутса янӑ, Сидор куккӑшӗ вӗсене илме урапапа пынӑ, килти пур-ҫук ӑпӑр-тапӑра тиесе тухнӑ.

Весной по совету брата она неожиданно легко рассталась с избой, коровой, двумя овцами, дядя Сидор приехал на телеге, погрузил их скудный домашний скарб.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed