Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

каланӑ (тĕпĕ: кала) more information about the word form can be found here.
Жилин тӑлмача каланӑ: «Чим-ха, эсӗ ӑна кала, вӑл пире лайӑхрах ҫитертӗр, лайӑх тумлантартӑр, иксӗмӗре пӗр ҫӗрте усратӑр, пире пӗрле пурӑнма авантарах пулӗччӗ, каскасене илтертӗр», — тенӗ.

— Погоди еще, — говорит Жилин переводчику, — скажи ты ему, чтоб он нас кормил хорошо, одел-обул, как следует, чтоб держал вместе, — нам веселей будет, и чтобы колодку снял.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин каланӑ:

Жилин и говорит:

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан вӑл Жилина каланӑ: «Акӑ эсӗ пӗрмай ҫилленетӗн, санӑн юлташу йӑваш, вӑл киле ҫыру ҫырчӗ, ун валли пилӗк пин тенкӗ укҫа яраҫҫӗ. Ӑна ҫитерессе те авантарах ҫитерӗҫ, усрама та лайӑх усрӗҫ», — тенӗ.

— Вот, — говорит Жилину, — ты все серчаешь, а товарищ твой смирный; он написал письмо домой, пять тысяч монет пришлют. Вот его и кормить будут хорошо и обижать не будут.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тӑлмачӑ каланӑ: «Халӗ ӗнтӗ эсир иксӗр те пӗр хуҫанӑн, кам маларах укҫа парать, ҫавна вӑл киле те маларах ярӗ», — тенӗ.

Перевел переводчик, что они теперь оба одного хозяина, и кто прежде выкуп даст, того прежде отпустят.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑй пӗрмаях кулнӑ; унтан тӑлмача темӗскер каланӑ та, тӑлмачӑ Жилина: — Эппин, 1000 тенкӗ пар, — тенӗ.

И сам смеется; сказал что-то переводчику, а переводчик говорит: — Тысячу рублей дай.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин шухӑшланӑ: «Вӗсенчен мӗн чухлӗ хӑратӑн, вӗсем ҫавӑн чухлӗ пусмӑрлаҫҫӗ», — тенӗ; унтан ура ҫине тӑрса тӑлмача каланӑ:

«Эх, — думает Жилин, — с ними, что робеть, то хуже»; вскочил на ноги и говорит:

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан пурте чарӑннӑ та, тӑлмачӑ Жилина каланӑ:

Замолчали они; переводчик и говорит:

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тутарсем вара хӑйсем хушшинче калаҫкаласа илнӗ те, тӑлмачӑ каланӑ: «Виҫӗ пин тенкӗ», — тенӗ.

Поговорили татары, переводчик и говорит: — Три тысячи монет.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин каланӑ: «Ту ҫине хӑпарса пӑхас пулать, унсӑрӑн тусем хушшинчен тутарсем сиксе тухӗҫ те, кураймӑн та», — тенӗ.

Жилин и говорит: — Надо выехать на гору, поглядеть, а то тут, пожалуй, выскочат из-за горы и не увидишь.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин шухӑшланӑ-шухӑшланӑ та каланӑ: — Пӑшална авӑрланӑ-и? — тенӗ.

Подумал Жилин и говорит: — А ружье заряжено?

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫав вӑхӑтра ун патне Костылин ятлӑ тепӗр офицер пӑшалпа пырса ҫитнӗ те каланӑ: «Жилин, атя хамӑр кӑна каяр. Хал пӗтрӗ, ҫиес килет, ҫитменнине тата ытла шӑрӑх. Ҫанҫурӑмран тар юхать, пӑрсан, кӗперен шыв юхмалла», — тенӗ.

И подъезжает к нему на лошади другой офицер, Костылин, с ружьем, и говорит: — Поедем, Жилин, одни. Мочи нет, есть хочется, да и жара. На мне рубаху хоть выжми.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫуркунне, шыв тулнӑ вӑхӑтра, Ермак патне тутарсем пынӑ та каланӑ: «Маметкул каллех сан ҫине килет, темӗн чухлӗ ҫар пухрӗ, халӗ вӑл Вагай ятлӑ шыв хӗрринче тӑрать», — тенӗ.

Весною по водополью прибежали к Ермаку татары, говорят: «Маметкул опять на тебя идет, собрал войска много, стоит на Вагае-реке».

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хусахсем чӑнах та Ермак каланӑ пек тунӑ.

Так и сделали.

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ермак каланӑ:

Ермак и говорит:

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсем каланӑ: «Эсӗ, Ермак, пиртен ӑсли курӑнсах тӑрать, пиртен, ухмахсенчен, мӗн ыйтса тӑмалла. Ху пӗлнӗ ҫӗре илсе кай пире. Икӗ хут вилес ҫук, пӗр вилӗмрен хӑтӑлас ҫук», — тенӗ.

Говорят: «Видно ты, Тимофеич, умнее нашего; нас, дураков, и спрашивать нечего. Веди, куда знаешь. Двух смертей не бывать, а одной не миновать».

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ермак каланӑ:

Ермак и говорит:

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кольцо каланӑ: «Эпӗ акӑ мӗн шухӑшлатӑп: паян вӗлермесен, ыран вӗлерӗҫ, ыран та вӗлермесен, кӑмака ҫинче выртса пӗр усӑсӑр вилӗпӗр. Ман шухӑшпа: типӗ ҫӗре тухас та, нимӗне пӑхмасӑр ушкӑнпа тутарсем ҫине ӳкес, мӗн турӑ парӗ», — тенӗ.

А Кольцо и говорит: «А я что думаю? Не нынче убьют, так завтра; а не завтра, так даром на печи помрем. По мне — выйти на берег, да и валить прямо лавой на татар — что бог даст».

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ермак хусахсене хӑй патне пухса каланӑ: «Итлӗр-ха, ачасем, эпир ку хулана туртса илеймесен, тутарсем тем пек савӑнӗҫ, вара вӗсем пире текех ҫул парас ҫук. Атьӑр, часрах кайса хулана туртса илер. Часрах туртса илсен, хамӑрах аван пулӗ. Пурте пӗрле харӑс сиксе тухса вӑрҫма тытӑнар», — тенӗ.

Ермак собрал казаков и говорит: «Ну, ребята, если не возьмем этого городка, татары запируют. И нам ходу не дадут. Что скорее страха зададим, то нам легче будет. Выходи все. Кидайся все разом».

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тӑлмачӑ тутарсем патне кайса килнӗ те Ермака каланӑ: «Унта Кучум чури Атик-Мурза-Качара пурӑнать. Унӑн ҫарӗ темӗн чухлӗ: вӑл хулине нимӗнпе те парасшӑн мар», — тенӗ.

Переводчик пошел, вернулся и говорит: «Тут живет Кучумов слуга Атик Мурза Качара. У него силы много, и он говорит, что не сдаст городка».

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тӑлмачӑ каялла таврӑнсан каланӑ: «Вӑл Кучум ҫарӗ. Ҫар пуҫлӑхӗ Кучум кӗрӳшӗ Маметкул. Вӑл мана хӑй патне чӗнсе илчӗ те: каяҫҫӗ пулсан, каялла кайччӑр, унсӑрӑн эпир вӗсене йӑлтах вӗлерсе пӗтеретпӗр, тесе калама хушрӗ», — тенӗ.

Приходит назад переводчик, говорит: «Это войско Кучумово собралось. А начальником над войском сам зять Кучумов — Маметкул. Он меня призывал и велел вам сказать, чтобы вы назад шли, а то он вас перебьет».

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed