Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

каланӑ (тĕпĕ: кала) more information about the word form can be found here.
Кӗсрине ҫавӑн пек каланӑ хыҫҫӑн Зеб хӑй пуҫне симӗс акацисем ӑшне пытарса, шӑп пулнӑ та ҫывхарса килекен юланута тинкерсе пӑхма пуҫланӑ.

После этого обращения к кобыле Зеб затих, спрятав голову среди зелени акаций, он внимательно стал следить за приближающимся всадником.

LХХVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ватӑ сунарҫӑ тӗрӗс каланӑ.

Старый охотник был прав.

LХХV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Юланутӑн пуҫне куртӑмӑр тесе калакан ҫынсем вӗсем тӗрӗс каланӑ.

Те, которые уверяли, что видели его голову, говорили правду.

LXXIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Нумайӑшӗ ҫине тӑрсах ӗнентерсе каланӑ: пуҫсӑр юланут вӑл шуйттан, тенӗ.

Были и такие, которые упорно утверждали, что всадник без головы был самим дьяволом.

LXXIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Зеб ним хускалмасӑр шлепкине хывса каланӑ:

Что же вы узнали?

LXXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Дежурнӑй офицерӗ ӑна кӑмӑллӑн саламланӑ; вӑл килни ҫинчен адъютант ҫавӑнтах майора кайса каланӑ: шӑл килессине кӗтнӗ пулмалла.

Дежурный офицер радушно его приветствовал; адъютант же немедленно доложил о нем майору, который, по-видимому, ждал его прихода.

LXXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Ах, ҫапла, — юри тӑсса каланӑ Зеб, хӑй ним те туман пек.

— Ах да… — протянул Зеб с показным равнодушием.

LXXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Куншӑн урӑх ан пӑшӑрханӑр ӗнтӗ, — тесе шантарсах каланӑ Зеб.

— Можете больше не беспокоиться, — сказал Зеб с уверенностью в голосе.

LХIХ сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Философла сӳтсе-явма юратакан капитан Сломан каланӑ:

Философски настроенный капитан Сломан сказал:

LXVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пулӑҫӑ каланӑ: «Ытла та ухмах ҫын анчах, пысӑка хапсӑнса, сахала аллинчен вӗҫертӗ», — тенӗ.

Рыбак и говорит: «Дурак тот будет, кто станет большой пользы ждать, а малую из рук упустит».

Пулӑҫпа пулӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пулли кӑна каланӑ: «Пулаҫӑ!

Рыбка и говорит: «Рыбак!

Пулӑҫпа пулӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫынни каланӑ: «Тӑрнасемпе пӗрле тытрӑм, вӗсемпе пӗрлех пусап», — тенӗ.

Мужик говорит: «С журавлями поймал, с ними и зарежу».

Тӑрнапа аист // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Аист ҫынна каланӑ: «Эсӗ мана яр: эпӗ тӑрна мар, эпӗ аист; эпир чи чыслӑ кайӑксем; эпӗ сан аҫу пӳрчӗ ҫинче пурӑнатӑп. Манӑн тӗксем те тӑрнанни пек мар», — тенӗ.

Аист и говорит мужику: «Ты меня отпусти: я не журавль, а аист; мы самые почетные птицы; я у твоего отца на доме живу. И по перу видно, что я не журавль».

Тӑрнапа аист // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫапла каланӑ та ҫамрӑк тӑмана мулкача хӑвалама тытӑннӑ.

И пустилась молодая сова за зайцем.

Тӑманапа мулкачӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫамрӑкки каланӑ: «Эпӗ пулсан, пӗр урампа мулкача ҫаклатса илӗттӗм, тепринпе часрах йывӑҫран ҫакӑнӑттӑм», — тенӗ.

А молодая сова говорит: «А я одной лапой вцеплюсь, а другой поскорее за дерево придержусь».

Тӑманапа мулкачӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ватӑ тӑмана каланӑ: «Манӑн ӑна тытма вӑй ҫитес ҫук, вӑл пит пысӑк, эсӗ ӑна ҫаклатса илӗн те, вӑл сана пӗр-пӗр чӑтлӑха сӗтӗрсе кӗрсе кайӗ», — тенӗ.

Старая говорит: «Не по силам — велик русак: ты в него вцепишься, а он тебя уволочет в чащу».

Тӑманапа мулкачӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Шакал каланӑ: «Мӗншӗн вӑй ҫитейми ӗҫ тума хушатӑн? Эпир ӗлӗкхи патшана та вӑй ҫитейми ӗҫ тума хушнӑшӑн хӑваласа ятӑмӑр», — тенӗ.

А шакал и говорит: «Так зачем же ты приказываешь, чего нельзя сделать? Мы и первого царя за то прогнали, что он приказывал то, чего нельзя делать».

Слонпа шакалсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Слон каланӑ: «Вара эсӗ мана хӳрепе туртса кӑларасси пулас ӗҫ-и ӗнтӗ вӑл?» — тенӗ.

Слон говорит: «Разве можно меня хвостом вытащить?»

Слонпа шакалсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Слон каланӑ: «Эпӗ сире мана шуртан туртса кӑларма хушатӑп», — тенӗ.

Слон сказал: «Я приказываю вытащить меня отсюда».

Слонпа шакалсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Шакалӗ каланӑ: «Ӗнтӗ хуш, мӗн хушнине пурне те тӑвӑпӑр», — тенӗ.

шакал и говорит: «Теперь приказывай: что велишь, то и будем делать».

Слонпа шакалсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed