Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑхнӑ (тĕпĕ: пӑх) more information about the word form can be found here.

Вӑл пӗр-икӗ утӑм пусса пӑхнӑ та, унӑн ирӗксӗрех каялла выртмалла пулнӑ.
Не разгибая спины, он попробовал сделать один-два шага, но принужден был снова лечь.

LIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Джеральд ура ҫине тӑрса пӑхнӑ, анчах ӑна тӑма хӗн пулнӑ.
Джеральд поднялся на ноги, но выпрямиться не смог.

Чӗнне касса татнӑ, пӗчӗкҫӗ тӗркине уҫса пӑхнӑ, ун ӑшӗнче карточка пулнӑ.
Разрезал ремешок, открыл сверточек — в нем была визитная карточка.

LII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Зеб Стумп ҫурӑк витӗр пырса пӑхнӑ та, урайӗнче ҫывӑрса выртакан Фелима курнӑ.
Зеб Стумп заглянул в щель и увидел спящего на полу Фелима.

Эпӗ ҫавӑн ҫинчен пурин ҫинчен те шухӑшласа пӑхнӑ.
Я обо всем этом думал.

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӗвел ҫап-ҫутӑ пӑхнӑ чухне те Кольхаун ҫав сӑнах курнӑ.
Кольхаун видел этот же образ и при ярком солнечном блеске.

XLV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Анчах хӑйсене, тухатса лартнӑ пек, пурте пӗр тӗле пӑхса тӑнӑ, тӗлӗнмелле мӗлке ҫухаличченех пӑхнӑ.
Все, точно заколдованные, смотрели в одну точку, пока загадочный призрак не исчез.

Хӗвел вӗсене тӳрех хирӗҫле пӑхнӑ та, вӗсен куҫӗсем алчӑраса кайнӑ.
Солнце светило им прямо в глаза и ослепляло их.

Хӑш чухне вӑл упаленсе те пӑхнӑ, пӗрмай костыль ҫинче каясси пит ывӑнтарнӑ.
Время от времени он возвращался к своему первому способу передвижения — полз на четвереньках, так как идти, опираясь на костыль, было очень утомительно.

ХLII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл татах ура ҫине тӑма хӑтланса пӑхнӑ.
Еще раз он попробовал встать на ноги.

Ҫапла каласан, ҫын тӑма хӑтланса пӑхнӑ.
Юноша попытался встать.

Жилин лайӑхрах пӑхнӑ та пӑшалсем йӑлтӑртатнине курнӑ; унта хусахсемпе салтаксем тӑнӑ.
Вгляделся — видит: ружья блестят, казаки, солдаты.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин вӑрман хӗррине тухса пӑхнӑ: ҫап-ҫутӑ пулнӑ, ҫеҫенхирте крепость ывӑҫ тупанӗ ҫинчи пек курӑннӑ, ту айӗнче, сулахай енче, ҫывӑхрах вут ҫуннӑ, вучӗ кутӗнче ҫынсем тӑнӑ.
Вышел на край — совсем светло, как на ладонке перед ним степь и крепость, и налево, близехонько под горой, огни горят, тухнут, дым стелется и люди у костров.

Жилин, йӗри-тавра пӑхнӑ та сулахайра сӑрт хыҫӗнчен пӗлӗт хӗрелсе уйӑх хӑпарнине курнӑ.
Оглянулся Жилин, видит — налево за горой зарево красное загорелось, месяц встает.

Вӑл ҫӳлелле пӑхнӑ: пӗлӗт ҫинче ҫӑлтӑрсем йӑлтӑртатса тӑнӑ, шӑтӑк тӗлӗнчех, кушак куҫӗсем пек, Дина куҫӗсем тӗттӗм ҫӗрте ҫутӑлса тӑнӑ.
Поглядел вверх, — звезды высоко на небе блестят; и над самою ямой, как у кошки, у Дины глаза в темноте светятся.

Жилин ҫӳлелле пӑхнӑ: шӑтӑкӑн тепӗр хӗррине вӑрӑм шерте тӗртӗннӗ; вӑл тӗртӗнкеленӗ-тӗртӗнкеленӗ те шатӑка шуса ана пуҫланӑ.
Глянул кверху — шест длинный в тот край ямы тыкается; потыкался, спускаться стал, ползет в яму.

Вӑл ҫӳлелле пӑхнӑ та Дина кукленсе ларнине курах кайнӑ: унӑн чӗркуҫҫийӗсем пуҫӗнчен те ҫӳлте курӑнса тӑнӑ; хӑй пӗтӗмпе усӑнса аннӑ, тенкӗллӗ мӑйисем шӑтӑк тӗлӗнче ҫакӑнса сулланса тӑнӑ; куҫӗсем ҫӑлтӑр пек йӑлтӑртатнӑ.
Видит: Дина присела на корточки, коленки выше головы торчат, свесилась, монисты висят, болтаются над ямой; глазенки так и блестят, как звездочки.

Вӑл ҫӳлелле пӑхнӑ — унта Дина тӑнӑ.
Поглядел кверху, а там Дина.

Вӗсем часрах ҫул ҫинчен пӑрӑннӑ та чӑтлӑха кӗрсе ларнӑ, Жилин ҫул хӗррине упаленсе тухса пӑхнӑ.
Сбежали они с дороги, сели в кусты и ждут; Жилин подполз к дороге.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин ҫӗр ҫумӗпе ерипе упаленсе пынӑ та ҫул ҫине, ҫутталла пӑхнӑ; унта темӗскер тӑнӑ: лаша тесен, лаша мар, ҫын тесен, ҫын мар, хӑй ҫинче темӗскер тӗлӗнмелле япала.
Подполз Жилин, смотрит на свет по дороге — стоит что-то; лошадь не лошадь, и на лошади что-то чудное, на человека не похоже.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics