Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫак сӑмахсене ответленӗ пекех, лейтенант ӑшӗнче: «Хисеппе мар, пӗлнипе ҫӗнтермелле», тенӗ шухӑш килсе кӗчӗ.Точно в ответ на эту реплику, в уме у лейтенанта возникла фраза: «Не числом, а уменьем».
Пӗр ывӑҫ ҫӗр // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 28–38 с.
Старик куҫарса панӑ сӑмахсене итленӗ хыҫҫӑн сарала пуҫланӑ ҫӑра та шурӑ куҫхарши айӗн нумай вӑхӑт офицер ҫине йывӑррӑн пӑхса тӑнӑ та, шухӑшласа илсе, ҫапла ответленӗ:
Матвей Кузьминӑн юлашки кунӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 5–13 с.
Аттен ҫав вӑхӑтри хучӗсем ҫинче сыхланса юлнӑ тӑрӑх эпӗ хӑмач плакатсем ҫине ҫырнӑ сӑмахсене пӗтӗмӗшпех илсе кӑтартатӑп:Я привожу полностью текст, написанный на этих кумачевых плакатах:
Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
— Колхоз, — терӗ атте, хӑй «полк», «дивизи» сӑмахсене каланӑ чухнехи пек мӑнкӑмӑллӑн.— Колхоз, — сказал отец с такой же гордостью, с какой произносил он слова «полк», «дивизия».
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Вара вӗсен янкӑр ҫутипе, эпӗ атте чул ҫине касса кӑларнӑ сӑмахсене вуласа илтӗм:И при этом щедром их свете я прочитал на скале вырубленную отцом надпись:
Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
«Коньки», «йӗлтӗр», «ҫӑматӑ» сӑмахсене эпӗ илтсе курман.
Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Маковей ҫак сӑмахсене астуса юлчӗ те, вӗсене хӑй шутласа кӑларнӑ кӗвӗпе юрласа, малалла вӗҫтерчӗ.Подхватив эти слова, Маковей ускакал, напевая их на собственный импровизированный мотив.
XXVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Ҫакнашкал хастар сӑмахсене илтсен, Ясногорская савӑнса каять, вӑл хӑйӗн аллине унӑн хулпуҫҫийӗ ҫине хурать те тӗлӗннипе ӑна куҫран пӑхать: «Ав мӗнле каччӑ эсӗ, Маковейчик!.. Эсӗ герой иккен!»
XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Эсӗ, Самиев, салтаксем калакан сӑмахсене илтнӗ вӗт-ха: ӑҫта ялава йӑтса пыраҫҫӗ, унта эпир ҫирӗп тымар яратпӑр, теҫҫӗ вӗсем.— Ты же слыхал, Самиев, солдатскую поговорку: где знамя пронесено, там уже мы в землю вросли.
IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Сӑмахсене ҫырма пӗлместӗп.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.
Эпӗ ҫапла каларӑм: малашне лайӑхрах вӗренетӗп, тӗнчере кирек мӗн пултӑр та, манӑн иккӗ паллӑ урӑх пулмасть, терӗм, анчах анне ҫак сӑмахсене илтсен кулса ҫеҫ илчӗ.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.
Ҫавӑнпа та Антоныч, шкул ачисен пӗлӗвӗсемшӗн паллӑсем лартнӑ чухнехи пек, карттӑ ӳкерекенсен ӗҫне пӗтӗмӗшле хаклакан сӑмахсене те хӑех калать.Поэтому Антоныч сам делает и вывод, словно выставляет школьникам оценки.
XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Ошень карашо! — терӗ пӗр хӗрарӑм, вӗренмен сӑмахсене тӑрӑшса каласа.— Ошень карошо! — промолвила одна из женщин, старательно выговаривая непривычные слова.
XX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Ҫав сӑмахсене боец-повар, паллах, илтмен.
XX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Ференц ҫак сӑмахсене мӗнле куҫарса пани паллӑ мар, анчах унӑн сӑмахӗсем хыҫҫӑн бункерта пурӑнакансем хӑюланчӗҫ.Неизвестно, как перевел Ференц, только после его слов жители бункера подбодрились.
XIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Тимлӗн мӑшӑлтатса, вӑл унӑн ӑшӑ ҫырӑвӗсене хирӗҫ ҫепӗҫ ответсем ҫырать, ҫав ответсене украинецсен чӗлхинчи хӑй астуса юлнӑ чи кӑмӑллӑ сӑмахсене кӗрте-кӗрте лартать.
IV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Ку сӑмахсене илтесшӗн те мар эпӗ!
Ӑнланма май ҫук япала // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.
Пӗрремӗшӗнчен — ҫав сӑмахсене вӑл ҫӗр хут та илтнӗ ӗнтӗ.
Коростелевпа ытти ҫынсем хушшинче мӗнле уйрӑмлӑх пур // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.
Ҫак сӑмахсене вӗсем аран вуларӗҫ.
XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Пире Европа халӑхӗсем кӗтеҫҫӗ, — тет Сагайда пӗр хутчен мар илтнӗ сӑмахсене.— Нас ждут народы Европы, — подбирал Сагайда не раз слышанные слова.
XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.