Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Володя the word is in our database.
Володя (тĕпĕ: Володя) more information about the word form can be found here.
Ачасем мӑшӑрӑн-мӑшӑрӑн ярӑнаҫҫӗ: Володя Ольӑпа, Митя Маняшӑпа.

Дети катаются парами: Володя с Олей, Митя с Маняшей.

Ҫип вӗҫӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Володя, ку эсӗ иккенне пӗлетӗп эпӗ.

— Володя, я знаю, что это ты.

Кивӗ кресло // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Мӗн, атте тӗрӗс мар тӑвать-им? — тӗпчеме тытӑнчӗ Володя.

— Но разве папа делает неправильно? — допытывался Володя.

Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Апла пулсан вӑл тӗрӗс юрӑ, — хушса хучӗ Володя.

— Значит, она правильная, — добавил Володя.

Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Саша ку йӗркесене уйрӑмах йыхравлӑ юрлама пӗлет, Володя, пур тӗлӗшпе те пиччӗшӗ пек пулма тӑрӑшаканскер, ун ҫине пӑхса, унпа тата аппӑшпе пӗрле пӗтӗм сассипе хыттӑн юрлать:

У Саши они звучали особенно призывно, и Володя, старавшийся во всем подражать брату, вместе с ним и сестрой громко пел:

Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вуннӑри Володя Рылеевӑн ҫак йӗркисене лайӑх пӗлет, вӗсене ашшӗ час-часах юрлать.

Десятилетний Володя хорошо знал эти стихи Плещеева, которые так часто напевал отец.

Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Каҫпа Саша, Аня тата Володя крыльца ҫинче ларчӗҫ, ҫывӑхри ялӑн тӗксӗмреххӗн ҫеҫ ҫунакан ҫутисем ҫине пӑхрӗҫ.

Вечером Саша, Аня и Володя сидели на крылечке, смотрели на тусклые огоньки деревни,

Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Пӗтрӗ… — кулать Володя, рояль айӗнчен уналенсе тухса.

— Совсем подох… — смеется Володя, вылезая из-под рояля.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Володя турткаланчӗ, пӑркаланчӗ, урисемпе тапкаланчӗ, тискер тӑшман аллинчен хӑтӑласшӑн пулчӗ.

Володя извивался, отчаянно отбивался ногами, старался высвободить руки из лап чудовища.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Кр-рӗс! — тӑшмана аркатрӗ Володя.

Р-р-раз! — поражал врага Володя.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Володя, Оля тата Митя кӑшкӑрашса тӑшмана хирӗҫ ыткӑнчӗҫ.

Володя, Оля и Митя с воплями ринулись навстречу врагу.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Володя ун ҫине кӑмӑлсӑррӑн пӑхрӗ: — Оля, эсӗ те арҫын пулатӑн, — терӗ вӑл йӑмӑкне.

Володя разочарованно посмотрел на него: — Оля, ты тоже будешь мужчина, — сказал он сестре.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Кунталла Горыныч ҫӗлен килет, — рояль ҫине пӑхса, пуҫран ӑсласа кӑларать Володя.

— Сюда бредет Змей Горыныч, — фантазирует Володя, глядя на рояль.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Н-ну, кӑвакарчӑнӑмсем, н-но, янаварсем! — чӗлхипе чаклаттара чаклаттара кӑшкӑрать Володя.

— Н-н-но, голубчики, н-н-но, милые! — Володя прищелкивает языком.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Володя, — ӳпкевлӗн калать Оля, — хӑв ямшӑк иккенне эсӗ час-часах манатӑн.

— Володя, — с упреком говорит Оля, — ты все время забываешь, что ты ямщик.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Володя, эсӗ ямшӑк-ҫке.

— Володя, ты же ямщик.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Ку пирӗн Володя улать, — Маняша ал ҫупма тытӑнать.

— Это наш Володя воет! — Маняша захлопала в ладоши.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Володя хӗрсе кайнӑ лашасене аранах чарать, ларкӑчӗ ҫинчен сиксе анать, тилхепине йывӑҫ ҫумне ҫыхса хурать те, ҫамки ҫине ал тупанне хурса, тинкерсе пӑхать, ҫил-тӑвӑл витӗрех хӗрачана шырама каять.

Он с трудом останавливает разогнавшихся лошадей, спрыгивает с козел, привязывает вожжи к дереву и, поставив козырьком ладонь над глазами, пробирается сквозь метель, идет разыскивать девочку.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Алтӑр ҫӑлтӑр, — Оля, Митя тата Володя харӑссӑн хуравлаҫҫӗ.

— Большая Медведица, — хором отвечают Оля, Митя и Володя.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Володя хыҫлӑ пуканӑн хӗрринчи шӑлӗ ҫинчи вӗрене турткаласа пӑхрӗ.

— Володя подтянул веревочки на крайнем зубце кресла.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed