Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

калаҫҫӗ (тĕпĕ: кала) more information about the word form can be found here.
Калаҫҫӗ: кай ӗне сума, — шӑла ҫыртатӑп та пурпӗрех каятӑп!

Скажут: иди в доярки, коров доить, — зубами скрипну, а все равно пойду!

IV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Калаҫҫӗ: кай ҫӗр улми купалама — савӑнмастӑп, анчах каятӑп.

Скажут: иди подбивать картошку, — без радости, но пойду.

IV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Калаҫҫӗ мана, сӑмахран: кай, Нагульнов, контра пуҫне касма, — савӑнсах каятӑп!

Скажут мне, допустим: иди, Нагульнов, рубить контре головы, — с радостью пойду!

IV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Тепри пур, пӗр-пӗр ҫӗлен чунлӑ инженер, ӑшӗнче хӑй контра, шухӑш-кӑмӑлне пӑхсан, тахҫанах стена ҫумне тӑратса персе пӑрахмалла, ҫапах та ӑна ун пек тӑратмаҫҫӗ, ӗҫ параҫҫӗ те ҫапла калаҫҫӗ:

Иной есть инженер гад и нутряная контра, по духу его давно бы надо прислонить к стенке, но его не присланивают, а дают ему работу и говорят:

38-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Сӑмах вӗҫӗсене вӗсем темле, ҫав сӑмахсем ҫине тарӑхнӑ пек, кӑшкӑрса калаҫҫӗ, анчах вӑл сӑмахсенчен ӑҫта тарса хӑтӑлӑн-ха?

Они в концах какое-то шипенье произносют, вроде злобствуют на эти слова, но куда же от них денешься?

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӑшӗ-пӗри ӑна ҫапла калакалаҫҫӗ пулин те, ку тӗрӗс мар, ӑна килӗштермен пирки ҫеҫ калаҫҫӗ.

И если его кое-кто иногда и называл так, то это было вызвано просто мотивами личной неприязни.

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӗсене те таса туса памалла-ҫке, ветеринарсем ҫапла калаҫҫӗ, факт.

Им тоже чистоту подавай, так ветеринары говорят, факт.

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тен, хӑйӗн ӗмӗрӗ тӑршшӗпех ытлашширех шавлакан ҫынсенчен тата хытӑ янӑрашакан сас-чӗвӗсенчен пӑрӑнса ҫӳреме тӑрӑшнӑранах ҫапла калаҫҫӗ пуль ӑна.

Может быть, потому, что всю жизнь дичился он шумоватых людей и громкого звука?

7-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫынсем пур, вӗсем ҫине тепӗр хут пӑхса илеҫҫӗ те; пӑрӑнса кайнӑ май ҫапла калаҫҫӗ:

А люди, взглянув на них еще раз, идут прочь и говорят:

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Ача-пӑчасем хаҫат ячӗсене ҫивӗччӗн кӑшкӑрса калаҫҫӗ.

Мальчишки резко выкрикивают названия газет.

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

Йӗс ҫынсен кашнийӗнех пӗртен-пӗр йывӑр шухӑш пур пек туйӑнать: — Эпӗ ҫакӑн пек пурнӑҫ тӑвасшӑн пултӑм-и элле? — тесе калаҫҫӗ пек вӗсем.

Кажется, что бронзовые люди охвачены одной и той же тяжелой мыслью: «Разве такую жизнь хотел я создать?»

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

— Кӑна юрӑра ҫеҫ ҫапла калаҫҫӗ! — тет аппӑшӗ, унпа килӗшмесӗр, анчах Пепе хӑвӑртах ӳкӗте кӗртет ӑна, вара аппӑшӗ кухньӑна лайӑх кӑна ҫутӑ-кӑвак шӑлавар илсе пырать; анчах шӑлаварӗ Пепен пӗвӗнчен те вӑрӑмрах иккен, Пепе кунпа мӗн тумаллине тӳрех ӑнкарса илет.

— Ведь это песня! — не соглашалась сестра, но Пепе быстро уговорил ее, а когда она принесла в кухню хорошие брюки светло-серого цвета и они оказались несколько длиннее всего тела Пепе, он тотчас догадался, как нужно сделать.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Пеццони вӑл, синьор, питӗ ҫӳхе те тутлӑ, роза ҫунатлӑ пулӑ, ӑна мерчен пулӑ тесе те калаҫҫӗ, мӗншӗн тесен вӑл мерчен пулакан вырӑнта пурӑнать, питӗ тарӑн ҫӗрте.

— Пеццони, синьор, очень тонкая и вкусная рыба с розовыми плавниками, ее называют также коралловой рыбой, потому что она водится там, где есть кораллы, очень глубоко.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

— Илтетӗр-и, мӗнле калаҫҫӗ вӗсем?

— Вы слышите, как они рассуждают?

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

— Нимле вӑрттӑн шухӑш тытасси те пулман пирӗн, кун ҫинчен пӗр киревсӗр усал ҫынсемпе сыщиксем ҫеҫ калаҫҫӗ.

— Никаких тайных намерений не было у нас, об этом говорят только подлецы да сыщики.

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

— Кама калаҫҫӗ! — Санька чикаркине туртса илчӗ те урипе таптарӗ.

— Кому сказано! — Санька вырвал цигарку и затоптал ее ногой.

26-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Каласса калаҫҫӗ те-ха ӑна, Андрей Иванӑч!

— Громко сказано, Андрей Иваныч!

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Калаҫҫӗ вӗт, хуҫасӑр ҫурт — тӑлӑх-турат тесе.

— Как говорят, без хозяина дом сирота.

14-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ирсенче вара «патшалӑх ҫурчӗ» тавра (ялта Векшин ҫуртне ҫапла калаҫҫӗ) моторсем шавланӑ, лашасем тулхӑрнӑ, витресем шӑнкӑртатнӑ.

По утрам около «государственной хаты», как звали в деревне избу Векшина, рычали моторы, ржали кони, звенели ведра.

7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Коншаков класри доска ҫине пӑхас вырӑнне ытларах урамалла пӑхнине асӑрхасан, Надежда Петровна ӑна «Чукотка ҫурутравӗ» патне (класри ачасем чи кӗтесри партӑна ҫапла калаҫҫӗ), куҫарса лартрӗ.

Надежда Петровна, заметив, что Коншаков больше смотрит на улицу, чем на классную доску, пересадила его на «Чукотский полуостров» — так ученики называли щербатую парту в дальнем углу класса.

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed