Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

панӑ (тĕпĕ: пар) more information about the word form can be found here.
Лартса панӑ апата ҫисе яраймастӑр пек туйӑнать пулсан, кил хуҫи хӗрарӑмӗнчен хӑвӑра валли апат сахалрах хурса пама ыйтӑр.

Во всяком случае, если вы видите в гостях, что не сможете справиться с предлагаемой вам порцией, попросите положить поменьше.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Кун пек чухне ҫакна та шута илмелле: лартса панӑ апата ҫименни тиркенӗ пек туйӑнма пултарать, апат юлашки нумай пулни савӑт-сапана ҫума кансӗрлет, хатӗрленӗ апата усӑсӑр тӑкаклани пулать.

Во-первых, для того, чтобы не оставлять впечатление, что пища была невкусной; во-вторых, обильные остатки затрудняют сбор и мытье посуды; в-третьих, это перевод пищи.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ун чухне пурин валли яшка ярса париччен темӗн чухлӗ вӑхӑт иртет, ҫавӑнпа апата мӗнле лартса панӑ, ҫапла ҫиме пуҫлаҫҫӗ.

Тогда даже не ждут, пока все получат суп.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫынна панӑ чухне вилкӑпа ҫӗҫҫе, кашӑка авринчен тытса памалла, илекен ҫын та авринчен тытса илме тӑрӑшмалла.

Вилку, нож, ложку держат за ручку и тот, кто подает их и тот, кто берет.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Бульона е шӗвӗ яшкана чей куркисемпе лартса панӑ чухне унта десерт кашӑкӗ пулмалла.

Если суп (бульон, суп-пюре) подается в чашках, то на блюдечке должна находиться десертная ложка.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Сӑмса шӑлма вара сӑмса тутри тытма канаш панӑ.

А для сморкания советовали употреблять вместо края скатерти носовой платок.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Кашни ҫынран ыйтмалли сӑпайлӑх ыйтӑвӗсене панӑ хыҫҫӑн ҫеҫ ҫулҫӳрен кам иккенне, ӑҫта ҫул тытнине ыйтса пӗлнӗ.

Только после определенных вопросов вежливости можно было спросить путника, кто он.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Халӑх ҫак ӗҫре кам мӗнпе пултарнӑ, ҫавӑнпа пулӑшнӑ иккен: хӑшӗ укҫан панӑ, хӑшӗ тыррӑн, пӑтӑ кӑна пулсан та, ӑна та илсе килсе панӑ.

Люди везли и несли кто что мог: кто деньги, кто зерно, кто хоть кашу, и то нес сюда же.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

И-и, кайнӑ пулсан, амитке, сире пӗтӗмпех каласа панӑ пулӑттӑм.

Так ить ежели бы я ездил, я бы вам все как есть рассказал!

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Апла тесен, — Шинкӗл хӑюсӑр тытрӗ Тухтар панӑ укҫана.

— Тогда ладно, — Шингель принял из рук Тухтара бумажку.

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ку — комитет панӑ укҫа.

А это — деньги комитета.

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑйне пӗр-пӗр ним пӗлтерми сӑмах каласан та, вӑл савӑнса кулать, ҫавӑншӑн ӑна ачасем кунта «Савӑнӑҫ Михайли» тесе ят панӑ.

Покажи ему палец — он тотчас рассмеется да так заразительно, что и остальным не удержаться от смеха, за это ребята дали ему безобидное прозвище — «Радостный Михайла».

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Куккӑшӗ ӑна кравать вырӑнне тем пысӑкӑш кивӗ арча кӳрсе панӑ.

Точнее — это не койка, а огромный старый сундук, который привез ему дядя.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ватӑ пахчаҫа шанса панӑ шкулӑн пӗчӗк ҫуртӗнче икӗ пӳлӗм.

Домик садовника, который ему выделила школа, состоит из двух комнат.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл ӑна икӗ ывӑҫ йӗкӗрлесе пачӗ, тен, тата ытларах та панӑ пулӗччӗ, карчӑкӗ ырӑ кӑмӑлла курӑнать: «Ҫитӗ, ҫитӗ, ман ӑна хумалли вырӑн та ҫук», — терӗ.

Он с радостью насыпал ей полные пригоршни семечек и хотел добавить еще но та остановила: «Будет, будет, а то их и класть некуда».

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей панӑ укҫана вӑл пӗр пус таранччен кирлӗ ҫӗре кӑна тӑккаларӗ.

Деньги, которые ему выдавал Шерккей, он до единой копейки тратил только в дело.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑйне панӑ япалана вӑл пӗр-пӗр ӑслӑ канавал пек тӗпчесе пӑхрӗ, унтан хӑй патӗнчи ҫӗҫҫе тытса шалти темле карӑнтӑксене каскаларӗ, чӑмӑр япаласем кӑларса пӑрахрӗ, хутаҫ пеккине тепӗр хут силлесе тасатрӗ.

Он, как заправский коновал, внимательно стал разглядывать то, что вручил ему один из мясников, потом взял нож и, сделав несколько надрезов, вытряхнул из мошонок что-то твердое.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрука куркапа та чаплашкапа пӗрчӗллӗ тырӑ кӑлара-кӑлара панӑ.

Тимруку выносили зерно целыми ковшами, а то и плошками.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Алла панӑ куркана, мӗлле калаҫҫӗ-ха, пушатмасӑр лартсан, леш тӗнчери атте-аннесем кӳренеҫҫӗ тет, — кӑмӑллӑн лӗкӗртетрӗ Велюш.

— Говорят, недопитую стопку поставить — кровно обидеть усопших родных, — словоохотливо сыпал Велюш.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӗн каласси пур ӗнтӗ, шӑпах кантӑр акса ӳстермелли турӑ панӑ вырӑн мар-и?

Что и говорить, как раз на этом месте коноплю выращивать.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed