Шырав
Шырав ĕçĕ:
Анчах ӑҫта-ха эпир юратакан пӗртен-пӗр чӗрӗ Пушкин, аслӑ поэт, халӑхӑн чаплӑ юрӑҫи?Но где же тот единственный, живой Пушкин, которого мы любим, — великий поэт, великий народный певец?
42 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
Чока та пурте юратакан пулчӗҫ пирӗн (анчах Чок ҫине асӑрханарах, шанмасӑртарах пӑхатчӗҫ, ма тесессӗн вӑл ытлашши ачаш пулма ирӗк памастчӗ, хӑр-хар туса та илетчӗ, пӗр Костикпа ҫеҫ питӗ кӑмӑллӑччӗ).
34 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
Кэукай аркан вӗҫне ярса тытса пиҫиххийӗ тавра ҫыхса лартрӗ, вара хӑйне чӗререн юратакан — «тусне инкекре хӑвариччен хӑйсем вилме» хатӗр тусӗсем пулӑшнипе каллех ҫӳлелле улӑхма тытӑнчӗ.
Пограничниксемпе тӗл пулни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.
Манӑн ӗнтӗ ҫав тери алӑсем кӗҫӗтсе илчӗҫ — Репина ӗнсинчен тытса лайӑх кӑна силлесе илес, унӑн пӑсӑк, пӗр хӑйне кӑна юратакан чунӗнче пурте хӑй вырӑнне лармалла лӑскаса илес килсе кайрӗ!
28 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
Ыттисен кӑмӑлне хуҫма, ырӑ сехете пӑсма юратакан ҫын.Человек, который любит испортить другим настроение, нарушить добрый час.
24 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
Вӑййи вӑл ухмахласкерччӗ, ӑна валли ӑс та, пултарулӑх та кирлӗ пулман — хӗрачасем питӗ юратакан «шак вӑййи» пекскерччӗ вӑл.
13 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
Ахальтен мар ҫак ҫыннӑн пӗтӗм ӗҫӗ — вӑл туса хунӑ пирвайхи коллектив та, унӑн кӗнеки те Горький ячӗпе уйрӑлми ҫыхӑнса тӑрать, — ӑна этеме нимрен те ытларах юратакан чаплӑ ҫын туслӑхӗпе пулӑшӑвӗ ҫутатса тӑнӑ.
Пролог вырӑнне // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
Хӑйӗн ҫӳлӗ, пысӑк уссиллӗ, сарлака кӑкӑрлӑ, ырӑ кӑмӑллӑ, пур ҫынсене те юратакан пысӑк чӗреллӗ ашшӗне те курнӑ вӑл; унӑн чӗринче кӑмӑллӑ юрату ытлашшипех, амӑшӗпе килхушшин пӗр кӗтессинче вылякан пӗчӗк мучачо валли те ҫителӗклех пулнӑ.
IV // В.Г. Шильдяков. Джек Лондон. Мексикенец: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 52 с. — 6–51 с.
«Вӑл пирӗн юмахсене, калавсене юратакан ҫын. Чукча халӑхне юратакан ҫын вӑл», — тенӗ чукчасем Виктор Сергеевич Железнов ҫинчен.
Ваннӑ чӗлӗм // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.
Ҫакӑ ӑна питӗ ҫивӗч те ашкӑнма юратакан ача пек кӑтартать.
Директор каласа пани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.
— Тӑван ҫӗршыва юратакан.
XVII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.
Вӑл — хӑйӗн тӑван ҫӗршывне юратакан хӗр тенӗ пекрех пулать… — арҫын Ильсеяр ҫумне пырса ларчӗ.По смыслу получается — любящая свою родину… — сказал мужчина и пересел на стул рядом с Ильсеяр.
IV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.
Ҫапӑҫма юратакан йӗкӗт, хайхискер, ҫакна хулпуҫҫинчен тытрӗ те ӳпкелесе каларӗ:
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.
— Паҫӑр тата, ирхине ирех, слободари ҫапӑҫма юратакан Вавила Бурмистрова полицирен исправник патне килнех илсе кайрӗҫ, тет…
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.
Кӳмере тулли пӳ-силлӗ те йӑваш кӑмӑллӑ Леокадия анне ларать, ларкӑчӗ ҫине кулма юратакан хӗп-хӗрлӗ сӑнлӑ послушница Павла ларнӑ; кантурӑн хупӑ алӑкӗ умӗнче кӑвакарнӑ мӑйӑхлӑ Капендюхин тӑрать, чӗлӗмне шӑл хушшине хыпнӑ, куҫхаршисене хаяррӑн йӗрӗнтерсе хунӑ хӑй.
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.
— Уездри ҫыннӑн позицийӗ ҫавнашкал, вӑл, мӗншӗн тесен — мӗнпур географисенче каланӑ тӑрӑх — вырӑс уездчӗсенче пурӑнакан халӑх пӗтӗмӗшпех эрехпе супакан, картла выляма юратакан тата мизантропипе аппаланакан ҫынсенчен тӑрать иккен.
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.
Шӑртланма юратакан Немцев, Фелицата умӗнче ырханкка ури кӗлисемпе урай хӑмине тапӑртаттарса, вырӑс ташшине сиксе ташлать, ҫухӑрса-айкашса пӗрехмай пӗр сӑмахнех калать:
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.
Ҫакӑн хыҫҫӑн темиҫе кунтанах Симӑна куланайҫӑн ҫыруҫи, картла выляма юратакан Иванюков, тӗл пулчӗ те тӳрех кӑшкӑрса ячӗ:
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.
Вӑл лӑпланма пӗлмесӗрех юрлама юратакан яштака пӳллӗ, типшӗм Розкӑна ытларах кӑмӑллать, Розка йӳрӗк те хура пӗчӗк йытӑ пекех: кӑтрашкаскер, юнтармӑш, кӑшт ҫӗкленсе тӑракан тути хӗрри ҫинче пӗчӗк ҫеҫ мӑйӑхӗ пур, шӑлӗсем вӗтӗ тата, Ряхинпа вӑл хӑйне хӑй чарусӑр тыткалать, куҫранах ӑна «ешӗл кӑна шкелетик», тесе чӗнет.
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.
Йӑмрасем айне пуҫтарӑнса ларсан, Заречье халӑхӗн шухӑшлама юратакан ҫыннисем Тиунова тӗрлӗрен ӑслӑ ыйтусем параҫҫӗ.Собираясь под вётлами, думающие люди Заречья ставили Тиунову разные мудрые вопросы.
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.