Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

татнӑ (тĕпĕ: тат) more information about the word form can be found here.
Тырӑ вырма хатӗрлесе лартнӑ лобогрейка патӗнче Григорий хыр чӗрпӗкӗсем, турпассем, чалӑшшӑн татнӑ хӑма татӑкӗ сапаланса выртнине курчӗ.

Около приготовленной к покосу лобогрейки увидел валявшиеся на земле сосновые щепки, стружки, косой обрезок доски.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Халӗ ак аллуна кӑкӗ таран татнӑ — пурпӗр службӑрах хӑвараҫҫӗ.

А зараз хоть всю руку оторви себе — все одно заставют служить.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унӑн турта урлашки ҫумӗнчи пичев чӗнӗсене чалӑшшӑн каса-каса татнӑ.

Постромки на вальках передка были косо обрублены.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эсир хӑвӑр службӑна татнӑ.

Вы свое уж отслужили.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лизӑн ҫамкине вӗҫӗсене пӗр тикӗс татнӑ улӑм тӗслӗ ҫӳҫ хупланӑ, ҫаврака та кӑмӑллӑ пит-куҫӗнче чеелӗхпе темӗнле вӑрттӑнлӑх пытанса тӑнӑ.

Круглое миловидное личико Лизы с соломенной челкой, закрывавшей почти весь лоб, было полно скрытого лукавства и таинственности.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ачасем пилешне татнӑ чух аялти туратсене хуҫа-хуҫа пӗтернӗ, ҫӳлте ҫеҫ пиҫсе ҫитнӗ шултра сапакасем ҫулӑм сапса илӗртеҫҫӗ.

Видно, ребятишки, срывая ягоды, пооб- ломали нижние ветки, и лишь на верхушке вызывающе пламенели зрелые гроздья.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шамиль Алешки варринче выртать: унӑн кивелсе кайнӑ кӑвак сӑхманне уҫса хунӑ, пушӑ ҫаннине касса ҫурнӑ пуҫӗ айне чикнӗ, тахҫан ӗлӗкех татнӑ алли, таса мар ҫӗтӗкпе ҫыхнӑскер, нихҫан хускалмасӑр ҫӳременскер, сывлами пулнӑ ҫаврака кӑкӑр ҫинче шӑнӑр хутлатнӑ пек хутланса выртать.

Алешка Шамиль лежал в середине: синий старенький чекменишка его был распахнут, холостой рукав был подложен под разрубленную голову, а култышка давным-давно оторванной руки, обмотанная грязной тряпочкой, всегда такая подвижная, была судорожно прижата к выпуклому заслону бездыханной груди.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каярахпа кайса пӑхрӗҫ те, ултӑ лашаран пӗри ҫеҫ чӗрӗ юлнӑ иккен, анчах ун вырӑнне снаряд ванчӑкӗ ҫав лаша ҫине утланнӑ ездовойӑн пуҫне хӗҫпе касса татнӑ пекех татса кайнӑ.

Как выяснилось впоследствии, уцелела только одна, зато ездовому, сидевшему на ней, начисто срезало осколком голову.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лихачев улӑм ҫинче ларать, суранне ҫыхнӑ бинт тӗввине туртса татнӑ та, бинта шалӗпе сӳтет.

Лихачев сидел на соломе, зубами развязывая бинт, срывая повязку.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Телефонпа ҫыхӑнса калаҫма ҫук, татнӑ.

Телефонная связь-то порватая.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗррехинче ҫапла пуля хӗҫӗн пӑхӑр аврине витӗрех шӑтарса кайрӗ, йӗнӗ ярапи лаша ури айне ҫыртса татнӑ пек тухса ӳкрӗ.

Однажды пуля насквозь пробила медную головку шашки, темляк упал к ногам коня, будто перекушенный.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫавӑн майлӑ кукӑр-макӑррӑн авкаланса иртет тип ҫырма хӗррипе, сӗвек тайлӑм тӑрӑх, качакасен чӗрнисемпе йӗрленсе якалнӑ пӗчӗкҫӗ сукмак; ҫапла пырать-пырать те вӑл, пӗр-пӗр кукӑра ҫитсен, сасартӑк тим ҫырма тӗпнелле чӑмса кӗрет, касса татнӑ пек ҫухалать, — вара ҫук малалла кайма, сукмак татӑлнине тараватсӑррӑн пӗлтернӗ майлӑ шӑрт пек хытхура кӑна унта, хӳме майлӑ курӑнса, кашласа ӳсет.

Так над буераком по кособокому склону скользит, вьется гладкая, выстриженная козьими копытами тропка и вдруг где-нибудь на повороте, нырнув на днище, кончится, как обрезанная, — нет дальше пути, стеной лопушится бурьян, топырясь неприветливым тупиком.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Кайнӑ пул, — ун сӑмахне татнӑ Суворов.

— Ступай, — прекратил разговор Суворов.

Ҫӗр улпучӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

— Ҫапла пулмасӑр! — аллисене савӑнӑҫлӑн ҫапса илчӗ темле типшӗмрех лутра старик, аврине ҫурмаран татнӑ сӑнӑ ҫакнӑскер.

— Ска-а-ажи на милость! — какой-то мозглявенький старичишка, вооруженный пикой с отпиленным наполовину древком, обрадованно хлопал руками.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗринне хулпуҫҫине касса татнӑ та, хӑй хӑвӑрт-хӑвӑрт сывласа выртать; шалта, юн ӑшӗнче, чӗри тапни курӑнать, пӗверӗ кӑн-кӑвак темле…

У одного плечо обрубили, двошит часто, и видно, как сердце в середке под кровями бьется, а печенки синие-синие…

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сӑмах та чӗнмерӗ вӑл, пырне хӗҫпе касса татнӑ така ҫинҫе урисемпе тапӑлтатса выртнине курсан ҫеҫ, кӗхлеткелесе, крыльцаран кӗрсе ҫухалчӗ.

Он ничего не говорил, и только тогда, крякнув, пошел на крыльцо, когда валух, с перерезанным шашкой горлом, засучил тонкими ногами.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Миҫе ҫӗр шахтерӑн пурнӑҫне татнӑ?.. — Унтан каллех, урнӑ пек тӑвӑлса, куҫне-пуҫне тискеррӗн ҫавӑрса пӑрахрӗ.

Сколько он шахтеров перевел?.. — и опять, закипая бешенством, свирепо выкатил глаза.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эсӗ колхозсем ҫине ҫапла пӑхатӑн: ака планне тултарнӑ — аван, государствӑна тырӑ тӳлесе татнӑ — маттур!

— Ты смотришь на колхозы так: план сева выполнили — хорошо, хлебопоставки завершили — молодцы!

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Алкумӗнче помидор тултарнӑ икӗ катка тӑнӑ — тин татнӑ йӑмӑх хӗрлӗ помидорсем ҫинче тӑвар пас тытнӑ пек шуррӑн курӑннӑ.

В сенцах стояли две кадки с помидорами — свежие, ярко-красные плоды были покрыты, как инеем, тонким слоем соли.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кунсем лӑпкӑ та ӑшӑ тӑраҫҫӗ, каҫсем сулхӑн та сывлӑмлӑ, — тул ҫутӑлас умӗн татнӑ арбуз йӗпе, нӳхрепрен кӑларнӑ пек сивӗ.

Дни стоят тихие и теплые, а ночи прохладные и росистые, — сорвешь на заре арбуз, а он мокрый и такой холодный, точно вынут из погреба.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed