Шырав
Шырав ĕçĕ:
Хӗрарӑм ывӑлӗн каялла выртакан хура ҫӳҫӗсем ҫине ҫил вӗҫтерсе тултарнӑ юра ерипен шӑлса пӑрахрӗ.Женщина тихонько стряхнула с темных откинутых назад волос нанесенный ветром снег.
I // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Ывӑлӗн тимӗр пек хура сӑнне те, тӑнлав патӗнчи ҫаврака шӑтӑка та, ҫурӑлса кайнӑ ура тупанне те, вилес умӗн ывӑлӗ епле асапланнине кӑтартакан пӗртен-пӗр паллӑ — унӑн кайӑк чӗрнисем пек авӑнса юр ӑшне кӗрсе кайнӑ пӳрнисене те.
I // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Ҫав ҫырура вилнӗ графиня, Эдвард амӑшӗ, хӑйсен килти тухтӑрне аслӑ ывӑлӗн амӑшне пӑшӑрхантаракан «ҫамрӑк алхасӑвӗсем» ҫинчен асӑрхаттарса ҫырнӑ.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Ывӑлӗн кабинетӗнчех ларса юлнӑ Казимир Могелницки, сӗнкех пулса кайнӑскер, куҫне ярах уҫрӗ.Не покидавший кабинета сына Казимир Могельницкий очнулся от полудремоты.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Анчах астӑвӑр, ют ҫынсемшӗн пулсан — эсӗр кунта Замойскин кӗҫӗн ывӑлӗн гуверньорӗ ҫеҫ…Но только помните, для посторонних вы — гувернер младшего сына Замойского…
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Акӑ вӑл — ывӑлӗн ашшӗ, арӑмӗн упӑшки таврӑнчӗ.
Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Людвигӑн горничнӑйӗ, вунултӑ ҫулхи хитре Хеля, Юзеф ывӑлӗн хӗрӗ, графиньӑн будуарне пуҫтарса тирпейлесшӗнччӗ, анчах алӑкӗ питӗрӗнчӗк пулчӗ.
Пӗрремӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Инҫетри хӗрлӗ ялав ҫине пӑхса, амӑшӗ — хӑй куҫӗпе курмасӑрах — ывӑлӗн сӑнне, унӑн бронза тӗслӗ ҫамкине, шанчӑк ҫулӑмӗпе ҫунса тӑракан куҫне курса пычӗ.
XXVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Вӑл вӗсен сассисене илтрӗ — Андрейӑн ҫемҫе те нӳрӗрех сасси унӑн ывӑлӗн сассипе пӗрлешсе пӗр кӗвве кӗчӗҫ.
XXVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Амӑшӗ, хӑйӗн чӗрипе ывӑлӗн чӗрине пӗрлештерсе пур ҫулӑм тӑвас кӑмӑлпа хӗрӳленчӗ те ура ҫине тӑчӗ.Мать поднялась взволнованная, полная желания слить свое сердце с сердцем сына в один огонь.
XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ывӑлӗн ҫивӗччӗн пӑхакан куҫӗ унӑн пичӗ ҫинче чарӑнса тӑчӗ те, вӑл пит те уҫӑмлӑн каласа хучӗ:Строгие глаза сына остановились на ее лице, и он внятно сказал:
XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Анчах куҫӗ ывӑлӗн ялкӑшакан куҫӗпе тӗл пулсан, вӑл каллех пуҫне чикрӗ.И, когда глаза ее встретились с упрямым блеском его глаз, снова согнула шею.
XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Вӑл Андрея ытларах ӑнланчӗ, ҫавӑнпа та ӑна вӑл тӗрӗс каланӑ пек туйӑнчӗ, анчах та Андрей Павела мӗн те пулин каланӑ чух кашнинчех вӑл сывлама чарӑннӑ пек пулса, ывӑлӗн сӑмахне кӗтрӗ, куна вӑл хохол хӑйӗн ывӑлне кӳрентернине е кӳрентерменнине часрах пӗлесшӗн турӗ.
XXII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Амӑшӗ унран темле урӑхла ыйтусем кӗтрӗ, вӗсене ывӑлӗн куҫӗнче шырарӗ, анчах тупаймарӗ.Она ждала каких-то других вопросов, искала их в глазах сына и не находила.
XIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ҫав сӑмах амӑшӗшӗн хӑйӗн ывӑлӗн тата унӑн юлташӗсен пурнӑҫӗпе ӗҫӗсен тӗп шухӑшне ҫутатать.Эта сказка освещала для матери смысл жизни и работы ее сына и всех товарищей его.
XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ун тавра пӗрмаях ҫамрӑксем шавлӑн та хавассӑн ҫаврӑнкалатчӗҫ, ун умӗнче яланах хӑйӗн ывӑлӗн пӑшӑрхануллӑ, анчах ҫав лайӑх пурнӑҫа тӑваканӑн ҫирӗп сӑнӗ тӑратчӗ.
XIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Вӑл ывӑлӗн кӗлеткине хӗнесе, ҫуркаласа, юнлантарса пӗтернӗ пек курчӗ, ҫак шухӑш ун кӑкӑрне пысӑк сивӗ чул пек пусса хучӗ.
XIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Хӑйӗн мӗнпур вӑйне пухса, епле пулсан та, сахалтарах калаҫма тӑрӑшса, амӑшӗ ывӑлӗн аллине тытса чӑмӑртарӗ те, сывлӑшне пӳлсе, шӑппӑн каларӗ:
XIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Амӑшӗ, унӑн шӑппӑн каланӑ сӑмахӗ хӑйне пӗҫертсе янӑ пек кӑртах сиксе, аллине чӗри патне тытрӗ те ывӑлӗн ачашлӑхне чӗртсе илсе тухса кайрӗ.
XIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Амӑшне хӑй ывӑлӗн куҫӗнче куҫҫулӗ пур пек туйӑнчӗ, ҫавӑнпа та ӑна лӑплантарма ӗмӗтленсе, чунӗ ыратнине туйса, вӑл ассӑн сывласа илчӗ те: — Тӑхта, сана та илсе кайӗҫ-ха, — терӗ.
X // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.