Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑрӑхра (тĕпĕ: шӑрӑх) more information about the word form can be found here.
Хальхинче хӑшӗ сӗтӗрӗнсе килчӗ-ши ҫак шӑрӑхра

Help to translate

18. Сарайчик хули // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Шӑрӑхра сӑл шывӗ ӗҫнӗ евӗр, мӗнле киленсе калаҫнӑ пулӗччӗ вӑл халь вырӑсла, ҫакӑнта ӑнсӑртран пӗр-пӗр вырӑс килсе тухсассӑн!

Help to translate

3. Воеводӑсем // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Шӑрӑхра вӑл кӗпе вӗҫҫӗн кӑна, ҫумӑрлӑ вӑхӑтра — салтак плащӗпе.

Help to translate

II // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 45–61 с.

Шӑрӑхра кунӗпе тырӑ вырнӑ хыҫҫӑн каҫхи сулхӑнпа килелле утма питӗ ырӑ-ҫке.

Help to translate

Пусӑра // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Ҫав вӑхӑтрах ӑна тӑшманран хӳтӗлеҫҫӗ, шӑрӑхра сулхӑн параҫҫӗ, сивӗре ӑшӑтаҫҫӗ.

Наоборот, защитят от врага, в зной спасут прохладой, в стужу.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Те чухӑнлӑхне пула, те хӑнӑхнипе, Мултиер ҫӑва тухсанах урине салтса пӑрахать те вара мӗн хӗле кӗричченех — йӗпе-сапара та, шӑрӑхра та — ҫарран ҫӳрет.

Мульдиер от самой пахоты и до первого снега ходит босиком то ли от бедности, то ли уж по привычке.

Хӑна-вӗрле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Эх, сулхӑн, сулхӑн, кам сумламӗ Ӑна пит пӑчӑ шӑрӑхра?

Help to translate

X // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Утсем те, ав, салхуллӑ Утаҫҫӗ типӗ шӑрӑхра.

Help to translate

X // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Илентерес тесе Ахтупай ҫак эрнере утран уйрӑлма та пӗлмерӗ, ялан ачашларӗ ӑна, курӑк тата-тата ҫитерчӗ, шӑрӑхра шыва кӗртрӗ.

Help to translate

17. Вӑрманти хӑнасем // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Эпир чӑтатпӑр-ха, тыр выракансем мӗнле тӳсеҫҫӗ ав? — шӑрӑхра нихҫан ӗҫлесе курман пек каласа хучӗ Ахтупай.

Help to translate

14. Мускавра // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Тавара ниҫта хума аптранӑ, ҫуллахи шӑрӑхра час пӑсӑлса каясран хӑранӑ.

Help to translate

6 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Зурбаган гаванӗ тӑвӑр, ытармалла мар пылчӑклӑ, тусанлӑ та чӑпар; пӳрт тӑррисем шӗвӗр вӗҫлӗ, шупка хӗрлӗ черепицӑн ҫурма ункӑлӑхӗнче, тинӗс хӗрринчи чуллӑ лапамра мачтӑсем шӑрӑхра хӗрсе шӑраннӑ, ишекен палубӑсен ҫийӗнче мачтӑсен чӑтлӑхӗ вара тӑвӑрланса карӑннӑ; кунта ҫиле йӳнейлетсе капмар парӑссем улӑпла хӑмпӑсем пек хӑмпӑлтатаҫҫӗ; вымпелсем авкаланаҫҫӗ; вӗри шӳрпеллӗ, пашалуллӑ, рагуллӑ, кукӑльлӗ, улма-ҫырлаллӑ, матроссен кӑвак тельняшкиллӗ тата чухӑн моряка савӑнӑҫ-киленӳре, выҫлӑхра, ӗҫлевре мӗн кирлӗ пӗтӗмпехлӗ аппетитлӑ сӗтелсем тавра ҫара пӑхӑр ҫӗр-ҫӗр ура тӗнкӗлтетет-ҫаврӑнать.

Гавань Зурбагана была тесна, восхитительно грязна, пыльна и пестра; в полукруге остроконечных, розовой черепицы, крыш, у каменной набережной теснилась плавучая, над раскаленными палубами, заросль мачт; здесь, как гигантские пузыри, хлопали, набирая ветер, огромные паруса; змеились вымпелы; сотни медных босых ног толклись вокруг аппетитных лавок с горячей похлебкой, лепешками, рагу, пирогами, фруктами, синими матросскими тельниками и всем, что нужно бедному моряку в часы веселья, голода и работы.

II. Зурбаган // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Ҫак шӑрӑхра кашни кун ҫуран утасси… пӑхӑнуллӑ тарҫӑ…

Каждый день по такой жаре идти пешком… слуга покорный.

IX. Сӑпайлӑх урокӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Кӗҫех Гент ҫумӑрпа ҫил шӑлса-ҫисе якатнӑ чул ҫаврӑнӑҫӗсен вилӗ тинӗсне чӑмрӗ, ҫап-ҫара катрамсенчен, шӑрӑхра хӗрсе типнӗ варсенчен иртрӗ.

Скоро Гент погрузился в мертвое море вылощенных дождями и ветром каменных закруглений, переходя голые валы и раскаленные лощины.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Акӑ ҫак малашлӑх ҫухалчӗ; пӑнчӑсен пӗр тикӗс курӑмӗ Суаналла килекен пуйӑсӑн пӗр евӗрлӗ, йӑлӑхтармӑш шакӑлтатӑвӗпе пӗрлешсе кайрӗ; сӑнарланакан вакунсем пӗр вырӑнта тӗрткеленеҫҫӗ, ҫав авӑкрах хавхапа сехӗрленӳ пӑравус хӑвӑртлӑхӗпе ҫывхараҫҫӗ, яри ҫивӗч шӑрӑхра ӗнтӗркекен тап-таса тӳремлӗх ҫийӗн тӗттӗм ҫунаттисемпе хӑлаҫланаҫҫӗ.

И эта перспектива исчезла; мерное движение точек соединилось с однообразным стуком идущего к Суану поезда; воображаемые вагоны толклись на одном месте, но с быстротой паровоза близились тревога и ужас, взмахивая темными крыльями над девственной равниной, цепенеющей в остром зное.

II. Йывӑҫсем ҫеҫкере // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Кӗленче алӑка тӗртсе Баркет кӗрсе тӑчӗ, — шӑрӑхра самаях хӗрелнӗ, хӑна валли калӑпланӑ кӑмӑллӑ кулӑпа.

Толкнув стеклянную дверь, вошел раскрасневшийся от жары Баркет с готовой любезной улыбкой, обращенной к посетителю.

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Шыв порцине панӑ хыҫҫӑнах, кӑнтӑрлах, ӗҫсе яракан матроссем нӳрӗке ҫийӗнчех, питӗ хӑвӑрт ҫухатаҫҫӗ, мӗншӗн тесен шӑрӑхра тата вӑйсӑрланнӑран вӗсен чӗрисем тарлаҫҫӗ, Риттерпа Клаусон ҫапах та ҫӗрле ҫывӑраҫҫӗ, ыттисем вара ыйхӑ килменнипе аптӑраҫҫӗ е йывӑр тӗлӗрӳре юхан шыв-кӳлӗ курса тертленеҫҫӗ.

Матросы, выпивавшие порцию воды днем, как только ее получали, сразу, скоро теряли эту влагу, потому что от жары и слабости сердца потели, а Риттер и Клаусон все же могли ночью спать, тогда как других мучила бессонница или тяжелая дремота, отравляемая видениями рек и озер.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 398–403 с.

Янкӑр таса кун сӳнсе пырать ӗнтӗ, хӗвел сӑрт ӑшне чаваланса кӗнӗпе пӗрех; шӑпах ҫак вӑхӑталла Фукпа Сигби шӑрӑхра типсе кушӑхнӑ чӗлхисене ӗшенчӗклӗн ҫула-ҫула «Карап масарӗн» путхах хӑйӑрӗ ҫине ярса пусрӗҫ.

Прозрачный день гас, и солнце зарывалось в холмы, когда Фук и Сигби, с присохшими от жары языками, вступили на вязкий песок «Кладбища кораблей».

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Вӑхӑт-вӑхӑтӑн вӑл хӑйне таҫта шӑрӑхра, хӗвел питӗнче, чылай вӑхӑт ҫывӑрнӑн, кӑкӑрӗнчи ыратупа вӑранса кайнӑн туять, мӗншӗн тесен ыйхи чаплӑ та черчен пулчӗ, шел те — юрату тунсӑхӗпе тулнӑ курӑнусем унӑн вырӑнӗ ҫумӗнчен ирте-ирте ҫухалчӗҫ, вӑл кӑнтӑрлахи ҫунтаракан шӑплӑхра, пӗчченлӗхре вӑранса кайрӗ.

Временами ему казалось, что долго, в жару спал он где-то на солнцепеке и проснулся с болью в груди, потому что сон был прекрасен и нежен, и видения, полные любовной грусти, прошли мимо его ложа, а он проснулся в знойной тишине полдня, один.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Аян пульӑсен айӗнчи вилӗм пирки каларӗ — вилӗм ахаль контузи евӗр ҫеҫ туйӑнчӗ; вӗҫӗмсӗр куҫакан такелажа юсани ҫинчен, шӑрӑхра палубӑна шывпа сапни пирки; вӑл вӗри торнадӑна сӑнласа кӑтартрӗ, ҫула май штильпе паллаштарчӗ; негр мӗлки пирки, карап ҫине кушаксемпе килекен инкек-синкек ҫинчен, ҫиле хирӗҫ пымалли искусство ҫинчен, сураншӑн кӗл усӑлли пирки, тинӗсри вут-хӗлхем пирки, мӗлке-карапсем ҫинчен.

Аян говорил о смерти под пулями, и смерть казалась невзрачной, как простая контузия; о починке бегучего такелажа, о том, что в жару палубу поливают водой; он упомянул знойный торнадо, попутно прихватив штиль; о призраке негра, о несчастьях, приносимых кораблю кошками, об искусстве лавировать против ветра, о пользе пепла для ран, об огнях в море, кораблях-призраках.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed