Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ларатӑп (тĕпĕ: лар) more information about the word form can be found here.
Апат пӗҫертӗм, шыв ӑсма кайса килтӗм, Галкӑна кӗтсе ларатӑп.

Сварила обед, сходила за водой и поджидала Галку.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Халӗ, ҫак самантра, манран инҫех те мар ҫав ытарайми савӑнӑҫлӑ ачана нимӗҫсем асаплантараҫҫӗ вӗт, тесе хуйхӑрса ларатӑп ҫавӑн чух.

Как невыносимо было думать, что вот сейчас, в эту минуту, совсем недалеко от меня мучается под пыткой этот чудесный, жизнерадостный мальчик.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Ҫын фронтра пурнӑҫне шеллемест, эпӗ ӑна кунта ятласа ларатӑп.

— Человек на фронте жизнью рискует, а я ему косточки перемываю.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Пытармасӑр калатӑп, эпӗ хумханса, кашни сасса итлесе ларатӑп.

Признаюсь, я нервничал, чутко прислушивался к каждому шороху.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Пушӑ сӗтел хушшинче, ют хваттерте, суя документсемпе пӗчченех ларатӑп.

Сижу один за пустым столом, в чужой квартире, с фальшивыми документами…

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Халь тин ӗнтӗ, шухӑшласа илсен тин, урапа ҫине ларатӑп та тек анасси пулас ҫук вара, тӳрех Севастополе пырса кӗретӗп, халь ӗнтӗ мана ниепле ӑнсӑртран килсе тухнӑ сӑлтав та чарса тӑраймӗ тесе шухӑшласа илсен ҫеҫ, хӑй шыранӑ хӑрушлӑха вӑл, куҫ умӗнче пекех, уҫҫӑн курчӗ, ҫывӑхрах пек туйӑнчӗ вӑл ӑна, вара, нимӗнле мар пулса кайса, хӑй шухӑшӗнчен хӑй хӑраса ӳкрӗ.

Дело в том, что только теперь, при мысли, что, севши в тележку, он, не вылезая из нее, будет в Севастополе и что никакая случайность уже не может задержать его, ему ясно представилась опасность, которой он искал, — и он смутился, испугался одной мысли о близости ее.

7 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Пуринчен ытла арҫынсем хушшинче, уйрӑммӑнах ҫар ҫыннисем хушшинче аталанакан кӑмӑл пулнӑ вӑл, ку кӑмӑл ӗнтӗ унӑн пурнӑҫӗпе пӗтӗҫсе кайнӑ, ҫавӑнпа та вӑл урӑхла кӑмӑл пулма пултарасса ӑнланман, е ҫиеле тухатӑп е пачах пӗтсе ларатӑп, — тенине ҫеҫ ӑнланма пултарнӑ, ун ӑшӗнчи сисӗм-туйӑмсене вӑратаканни те ҫавах, ҫав кӑмӑлах пулнӑ: хӑй ӑшӗнче вӑл хӑйне урӑххисемпе танлаштарса пӑхма, хӑйне чи мала кӑларса тӑратма юратнӑ.

У него было одно из тех самолюбий, которое до такой степени слилось с жизнью и которое чаще всего развивается в одних мужских, и особенно военных, кружках, что он не понимал другого выбора, как первенствовать или уничтожаться, и что самолюбие было двигателем даже его внутренних побуждений: он сам с собой любил первенствовать над людьми, с которыми себя сравнивал.

1 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Кӑмака умӗнче ларатӑп.

Я у печки сижу.

Каҫ пулсан // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Эпӗ ҫеҫ килте ларатӑп, авӑ тата Кашинсен ҫураҫнӑ хӗрӗсем киле юлчӗҫ.

Только я один дома, да еще вон кашинские невесты.

Алӑк умӗнчи хуралҫӑсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Шутласа пӑх: акӑ, Феня килсе кӗрет, а эпӗ, кушак пек мӑрӑлтатса, сан аллуна кӑшласа ларатӑп.

Представь себе, входит Феня и видит: я сижу и с легким ворчанием гложу твою лапку.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Эпӗ Ветров пуҫӗ тухтӑр аллинче вилнӗ ҫын пуҫӗ пек йӑваланкаланине пӑхса ларатӑп.

Я следил, как голова Ветрова безжизненно покачивалась на руках у доктора.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Чӗрӗп арӑмӗ мулкача курса калать: «Эпӗ сана тахҫанах кунта кӗтсе ларатӑп», — тет.

Она увидала зайца и говорит ему: «А я уже давно жду!»

Чӗрӗппе мулкачӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ман ят ҫӗрӗ-и е ҫӗрмӗ-и, анчах эпӗ ун патӗнчех ларатӑп».

Буду я опозорена или нет, но ему я останусь верна».

LXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Эсир пӑртак ҫеҫ пулӑшни кирлӗ, эпӗ вара йӗнер ҫине улӑхса ларатӑп пулӗ тетӗп.

— Небольшая помощь с вашей стороны — и, мне кажется, я сяду в седло.

XLIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫавӑнпа та эпӗ халӗ хам йӗнер ҫинче чӗтресе ларатӑп, акӑ мӗншӗн эпӗ хама Морис Джеральд тискер ӳсӗр ҫынсен аллинчен хӑтарнӑ кунтанпах канлӗн выртса ҫывӑрма пултараймастӑп…

Вот почему я сейчас дрожу, вот почему я не могу спокойно спать по ночам с того самого дня, когда Морис Джеральд освободил меня из рук индейцев…

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Кӑшт пӗшкӗнсе лартӑм та, ҫывӑхарах килмӗ-ши-ха ку, тесе кӗтсе ларатӑп.

Приложился я и жду. Думаю, не подбежит ли ближе.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ чӳрече ҫине улӑхса лартӑм та кукка килес еннелле пӑхса ларатӑп; атте пӳртре уткаласа ҫӳрет.

И я сидел на окне и смотрел в ту сторону, откуда ему надо было приехать, а отец ходил по комнате.

Эпӗ чӑн малтан пӑшалпа мулкача персе тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хам мӗнле те пулин йӗрсе ярас марччӗ тесе ларатӑп.

И хотела не заплакать.

Мӑнакка хӑй ҫӗлеме вӗренни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Пӑшал кайнӑ пулсан, кашкӑр ҫавӑнтах ӳкнӗ пулӗччӗ», — тесе шухӑшласа ларатӑп.

И все думал о том, как бы тут же на месте остался волк, если б оно выстрелило.

Булькӑпа кашкӑр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ пӑшал кайманнипе тарӑхса ларатӑп.

Я досадовал на то, что ружье мое осеклось.

Булькӑпа кашкӑр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed