Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йывӑҫсен (тĕпĕ: йывӑҫ) more information about the word form can be found here.
Сунарҫӑ малтан пӳрт умӗнчи уҫланкалла пӑхса илнӗ, унтан чӑтлӑх хӗрринелле пӑхнӑ, вара йывӑҫсен мӗлкисене тӗллесе пӑхма пуҫланӑ.

Охотник сначала бросил взгляд на полянку перед домом, потом осмотрел опушку зарослей, затем стал всматриваться в тень деревьев.

LVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Йывӑҫсен хушшипе эпӗ унӑн ялтӑра костюмне куратӑп.

Я вижу сквозь деревья яркую расцветку его костюма.

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вара йывӑҫсен тӳлек каҫ иртнӗшӗн макӑрнӑ пек, вӗсен сулхӑнпа нӳрлӗхрен уйӑрӑлас килмен пек, вӗсем кӑнтӑрлахи ҫунтаракан шӑрӑхпа хирӗҫ пуласран хӑранӑ пек туйӑнса каять.

И казалось, что деревья оплакивали разлуку с ночью, жалели расстаться с прохладой и сыростью, боялись встречи с палящим зноем дня.

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унӑн кӗмӗл тӗслӗ пайӑркисем ҫӗр ҫинелле ҫутатса тӑрса, вӑрман чӑтлӑхӗ ӑшнех пырса кӗреҫҫӗ те йывӑҫсен хура мӗлкисем хушшинелле ҫутӑ йӑрӑмӗсем ӳкеҫҫӗ.

Серебристые ее лучи, освещая землю, проникают в самую чащу леса и бросают полосы света среди черных теней деревьев.

ХLIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӑй кайнӑ ҫул ҫинчи йывӑҫсен мӗлки ҫукпа пӗрех пулнӑ; кактуссемпе, вӑрман агависемпе ылмашса кунта акацисем ӳснӗ.

Деревья, между которыми приходилось пробираться, почти не давали тени — это были по большей части акации с ажурной листвой, перемежающиеся с колючими кактусами и агавой.

ХLII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Лерелле вара вӑл кукӑрӑлса кайса, йывӑҫсен тӗттӗм мӗлки тӗлнелле кӗрсе кайнӑ.

Дальше же просека круто сворачивала в темную тень, падающую от деревьев.

XXXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Йывӑҫсен ҫулҫисем кӑлт та тапранман, вӗсем тискер кайӑксемпе вӗҫен кайӑксен тата хурт-кӑпшанкӑсен ҫӗрлехи сассисене итлесе тӑнӑ пек туйӑннӑ.

Неподвижно замерла листва деревьев, словно прислушиваясь к ночным голосам зверей, птиц и насекомых.

XXXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ку акацисем ҫӳллӗ йывӑҫсен хӳтлӗхне пытанса тӑнӑ.

Акации спрятались под тенью других, более высоких деревьев.

XXIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Анчах пӳрт ҫийӗсемпе мӑрьесем пейзажӑн илемлӗхне пӑсма пултаратчӗҫ Йывӑҫсен таса контурӗсем пит те аван.

— Но крыши и трубы нарушили бы красоту пейзажа, чистые контуры деревьев так хороши!

XVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Гасиендӑн пысӑкрах пайӗ шыв хӗрри тӑрӑх ларса тухнӑ, ҫӳллӗ йывӑҫсен хӳтлӗхне пытаннӑ.

Большая же часть гасиенды спрятана под тенью высоких деревьев, окаймляющих берега реки.

X сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Йывӑҫсен хӳттинче мустангсем каллех лӑпкӑн тӑнӑ.

Мустанги снова спокойно стояли под тенью деревьев.

VIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унтан йывӑҫсен тӑрринчен тулли уйӑх шуса тухрӗ.

Потом над верхушками деревьев взошла полная луна.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫӗршер фут ҫӳллӗшне ӳснӗ улӑп йывӑҫсен тураттисем, ҫыхӑнса пӗтсе, юханшыв ҫийӗн хӗвел кӗмелле мар тӑрӑ пулса тӑнӑ.

Деревья-исполины, вздымающиеся вверх на сто футов, переплетались ветвями, покрывали реку сводом, непроницаемым для солнечных лучей.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шӑпа вылянчӑклӑн унран тарса пычӗ, унтан, йывӑҫсен симӗс ҫулҫисем патне ҫитсен, сывлӑша ҫӗкленчӗ те ученӑй хӑлхине перӗнсе йӗкӗлтенӗн сӗрлесе илнӗ хыҫҫӑн тӗппипех куҫран ҫухалчӗ.

Насекомое играючи ускользало от него и наконец, добравшись до свежей зелени деревьев, взвилось в воздух, задело ухо ученого и исчезло окончательно, подразнив на прощание его слух самым ироническим жужжанием.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл кунта пулсан, вӗсем унпа иккӗшӗ ҫак йывӑҫсен ҫӗр фут ҫӳллӗш тӑррине те хӑпарнӑ пулӗччӗҫ!

Вот вместе они влезли бы на ветки этих деревьев, вершины которых подымались вверх на сотню футов!

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫӗр каҫма пысӑк йывӑҫсен айне вырнаҫтарчӗҫ.

Ночлег, лагерь разбит под большими деревьями.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кӑлӑхах вӑл йӗрсене, сукмак таврашӗнчи йӗплӗ тӗмсене, йывӑҫсен усӑннӑ турачӗсене тинкерсе пычӗ…

Тщетно вглядывался он в землю, в колючие кустарники, окружавшие тропу, в склоненные ветви деревьев…

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ачасемпе ҫитӗннисем ҫара ӳтне хӑш-пӗр йывӑҫсен хуппинчен тӑвакан, кунта ӑна «мбузу» текен хытӑ чӑпта татӑкӗпе ҫеҫ хупланӑ.

Нагота всех этих детей и взрослых была едва прикрыта лоскутами жесткой материи, которую делают из коры некоторых деревьев и называют в этих краях «мбузу».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӑш-пӗр тӗлте йывӑҫсен чулланса кайнӑ пысӑк тымарӗсем ҫӗр ҫинче ҫиелте выртаҫҫӗ.

Кое-где на земле лежали огромные окаменевшие стволы.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Йывӑҫсен тӑррине хӗвелӗн пӗрремӗш пайӑркисем ӳкрӗҫ ӗнтӗ.

Первые лучи солнца уже осветили верхушки деревьев.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed