Шырав

Шырав ĕçĕ:

турачӗсем (тĕпĕ: турат) more information about the word form can be found here.

Ҫак йывӑҫ турачӗсем хушшипе яланах хӑвӑн киммӳ тӑнӑ ҫӗрелле пӑх.
Смотри через этот просвет между деревьями, в том направлении, где всегда стоит твоя лодка.

XXXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ман умра — ҫын ҫӳллӗш ҫамрӑк, йӑвӑ чӑрӑшлӑх; чӑрӑш турачӗсем юр пуснипе усӑна-усӑна аннӑ.
Против меня частый, молодой ельник в рост человека; и на ельнике сучья повисли и слиплись от снега.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Йӑлтӑртатса тӑракан шурӑ ҫуртсемпе юпасем пас тытнӑ юрлӑ йывӑҫсем пулнӑ-мӗн; вут ҫутисем — йывӑҫ турачӗсем хушшинчен курӑнакан пӗлӗт ҫинчи ҫӑлтӑрсем пулнӑ.
И что это деревья в снегу и в инее мне за палаты показались, а огни — это звезды на небе промеж сучьев дрожат.

Унтан Демьян чӑрӑш турачӗсем хуҫрӗ те юрӗсене силлесе, вырӑн сарчӗ.
Наломал Демьян ветвей еловых, обил снег, настлал кровать.

Вӗсен ҫулҫисем йӑлтах пӗтнӗ, кӑмрӑкланса кайнӑ вуллисемпе хуралса ларнӑ, турачӗсем вара тискер виле шӑммисем пек курӑнса каяҫҫӗ.
Их ажурная листва исчезла без следа, а обуглившиеся стволы и почерневшие ветки стояли, как мрачные скелеты.

I сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫамрӑк турачӗсем пӗрӗнсе кӗнӗ, чечекӗсем шанса кайнӑ.
Сморщились молодые побеги, цветы завяли.

Йӑмра // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унӑн аяккинчи турачӗсем чӗрӗлнӗ те, вӑл татах чечеке ларса ӳсе пуҫланӑ.
Она справилась боковыми сучьями, и все росла и цвела.

Вӗсем хӗл каҫиччен хулӑнланнӑ, хупписем йӑлтӑртатса кӳпчесе тӑраҫҫӗ, турачӗсем пӗри те аманман.
Они потолстели в зиму; кора на них была глянцевитая и налитая; сучки все были целы.

Улма йывӑҫҫи // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ун хуппи тымарринчен пуҫласа ҫӳлти турачӗсем таранах, ҫӑмлӑ тирне витӗннӗ пек мӑкпа мӑкланса ларнӑ.
От корня до ветвей их стволы были словно мехом окутаны лишайниками.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӗсен ҫӑра турачӗсем витӗр хӗвелӗн сарӑрах пайӑркисем шӑтарса тухаҫҫӗ.
Сквозь них желтыми бликами пробивалось солнце.

51 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Чӑнкӑ ҫул ҫинче урисем шӑваҫҫӗ, йывӑҫ турачӗсем ӑна питрен ҫапаҫҫӗ, анчах вӑл аллисене сарса янӑ та, кайӑк сывлӑшра вӗҫнӗ пек, вӗҫсе кӑна пырать.
На крутом спуске ноги ее скользят, ветки хлещут по лицу, но, раскрыв широко руки, она летит, как по воздуху.

49 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫӗрте грушӑсем сапаланса выртаҫҫӗ, турачӗсем хуҫӑлкаланӑ улмуҫҫисен тӑррисенче ик-виҫӗ улма тӑрса юлнӑ.
Груши-дички валялись на земле; яблони с поломанными ветками кое-где на самом верху хранили для хозяев одно-два яблока.

Йӗпе шӑлавар ӑна чӗркуҫҫинчен ҫатлаттарса пырать, йывӑҫ турачӗсем питрен леке-леке юлаҫҫӗ.
Мокрые штанины шлепают его по коленкам, кусты бьют ветками по лицу.

46 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ун вулли тӑрӑх вут хӗлхемӗсем вӗлтӗртетсе ҫӳлелле хӑпараҫҫӗ, турачӗсем кӑмрӑкланса та ларнӑ ӗнтӗ.
По стволу его змейками пробегали огненные искры, ветки обуглились.

43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Йывӑҫ турачӗсем унӑн кӗпине ҫаклатса ҫурчӗҫ, пит-куҫӗпе алли-урине чӑрмаларӗҫ.
Колючки рвали на нем рубаху, царапали лицо, руки.

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Кимӗ ерипен пырать, тӗмӗсем хушшине кӗре-кӗре тухать, хӑва турачӗсем хушшине пытанать, хӑмӑшсем хушшинче ҫухалать.
Лодка шла медленно, обтирая бока о кусты, прячась под ивовыми ветками, скрываясь в камышах.

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хырсем хушшипе пынӑ чухне хыр турачӗсем ӑна хулпуҫҫинчен чӑрмаларӗҫ, хыр йӗпписем уринчен чике-чике илчӗҫ.
Он прошел между рядами молодых деревцов; сосновые ветки царапали его плечи, иглы кололи ноги.

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Авӑнса юлнӑ хӑва турачӗсем кӑна аманнӑ красноармеец ҫинчен аса илтереҫҫӗ…
Только примятые ветки ивы напоминали о раненом красноармейце.

Пилеш турачӗсем пӗр енчен хытах таптанса пусӑрӑннӑ.
Ветки ее с одной стороны были сильно примяты.

26 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Чӑрӑш турачӗсем пакшасемпе пӑшӑлтатса калаҫаҫҫӗ, кайӑксем пӗрремӗш хут ҫар заданийӗ илнӗ пионер пыни ҫинчен савӑнӑҫлӑ юрӑ шӑрантараҫҫӗ.
Шепчутся с белками сосновые ветки, и поют птицы о том, что идет пионер, в первый раз получивший важное боевое задание.

25 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics