Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӳпкелешсе (тĕпĕ: ӳпкелеш) more information about the word form can be found here.
Намӑса пӗлмелле ун пек ӳпкелешсе калаҫма.

Бесчестно попрекать меня этим.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Пуҫ пӗтӗмпех пӑтрашса кайрӗ, — ӳпкелешсе илчӗ Мартын Шамиль.

— Все перепуталось в голове, — жаловался Мартин Шамиль.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Рота командирӗ уҫӑ та янӑравлӑ сасӑллӑскер, пӑшӑрханнӑ пек ӳпкелешсе калаҫать:

Сочный, спелый баритон командира роты жаловался:

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ҫӑвар карса тӑтӑр-им? — ӳпкелешсе ыйтрӗ Прохор.

— Как же это вы прозевали? — с упреком спросил Прохор.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эсир акӑ, ҫамрӑк казаксем, ӳсетӗр, анчах та эпӗ хам вырӑна лартма ҫын тупаймастӑп — ӳпкелешсе илчӗ Федор Лукич.

Вот вы, молодые казачата, подрастаете, а смены себе я не вижу, — с упреком сказал Федор Лукич.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тур патӑр, — унтан кӳренчӗклӗн те пашӑрханчӑклӑн ӳпкелешсе илчӗ: — чӑтса тӑраймарӑн пулать, мурскер, эпӗ вилессе, эпӗ вилсессӗн каяс пулатчӗ… сансӑр пуҫне йӳҫӗ пулать ман пурнӑҫӑм.

Дай Бог, — И с досадой и горечью упрекнул: — Не дождалась, поганка, покеда помру, тогда бы и вышла… без тебя горькая будет мне жизня.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑйӗн юратнӑ мӑнукне — Наталие: — Ҫӑм чӑлха тӑхӑнса ятӑм, ҫапах та ӑшӑтмасть урасене. Эсӗ мана, пепкем, панӑскилле ҫыхса пар, — тесе ӳпкелешсе каласа панӑ Гришака асатте.

Жалился дед Гришака Наталье — любимой внучке: — Шерстяные чулки, а не греют мои ноженьки. Ты мне, чадушка, свяжи крючковые.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Никифор Васильевич, урисене канлӗн мар чармакласа лаша ҫинчен анса, пӗр вырӑнта халь анчах лартнӑ йывӑҫсене пур енчен те сӑнарӗ, туратсене аллипе хыпашласах тӗрӗслерӗ, тепӗр вырӑнта йывӑҫсем лартма чавса хатӗрленӗ шӑтӑксен тарӑнӑшне виҫрӗ; Сергей бригадирсемпе, колхоз председателӗсемпе тӗл пулсан, вӗсем ӑна лартма кирлӗ йывӑҫ тӗпӗсем ҫитменни ҫинчен ӳпкелешсе кала-кала пачӗҫ, ҫапла вара ноябрьти кӗске кун каҫ еннелле сулӑнса пычӗ, юланутҫӑсем тӗттӗмленсен кӑна вырӑна ҫитрӗҫ.

И покамест Никифор Васильевич, неловко раскорячивая ноги, слезал с коня и осматривал в одном место только что посаженные деревца, приглядывался к ним со всех сторон, ощупывал стебельки, в другом вымерял глубину свежев разрытых лунок, приготовленных для саженцев; покамест Сергей встречался с бригадирами и председателями колхозов и выслушивал их жалобы на нехватку посадочного материала, — тем временем короткий ноябрьский день завечерел, и всадники приехали на место уже в темноте.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Начар пулӗ, — ӳпкелешсе каларӗ Лукашка, чарӑнса тата пуҫне сулласа.

Худо будет, — укоризненно сказал Лукашка, остановившись и качая головой.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ухмах! — терӗ Ерошка мучи, ӳпкелешсе пуҫне сулкаласа.

Дурак! — сказал дядя Ерошка, укоризненно качая головой.

XI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Куртка пирки те вӑл: ҫаннисем хул айӗнче хӗсеҫҫӗ, хулпуҫҫисене шӑйӑраҫҫӗ, тесе ӳпкелешсе ҫӳрерӗ.

Жаловался он и на куртку: говорил, что рукава давят под мышками и натирают ему плечи.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Паллах, ҫав сӑмахсене кам каланине часах тавҫӑрса илтӗм, вӗсене попугай каласа ларать иккен: ҫак сӑмахсене эпӗ хама ӳпкелешсе ҫавӑн пек сасӑпа калаттӑм.

Конечно, я сейчас же догадался, что он-то и выкрикивал эти слова: точно таким же жалобным голосом я часто говорил при нем эти самые фразы.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Куккӑшпе Христофор аттене курнӑ-курманах Егорушкӑн чи малтан тӳрех хӑйӗн инкекӗсем ҫинчен ӳпкелешсе каласа парасси килчӗ.

При первом взгляде на деда и отца Христофора Егорушка почувствовал непреодолимую потребность жаловаться.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Унтан, урлӑраххӑн пускаласа, хул лапаткисене хускаткаласа, лавсем ҫумӗпе юлхавлӑн малалла сулланчӗ, йӗрмӗшсе те ӳпкелешсе тепӗр хут каларӗ:

Потом, переваливаясь с ноги на ногу, двигая лопатками, он лениво поплелся вдоль обоза и не то плачущим, не то досадующим голосом повторил:

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Пантелей ассӑн сывла-сывла ярать, урисем ыратни ҫинчен ӳпкелешсе калаҫать, час-часах сӗмсӗр, пуҫсӑр вилӗме асӑнать.

Пантелей только вздыхал, жаловался на ноги и то и дело заводил речь о наглой смерти.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Питӗ хурлӑхлӑн ӳпкелешсе калать вӑл ҫак сӑмахсене!

И так это жалостно говорит!

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Кама кӑшкӑраҫҫӗ вӗсем тата ҫак тӳремлӗхре, кам итлет вӗсене, ӑна пӗр турӑ ҫеҫ пӗлет, анчах вӗсем питӗ тунсӑхлӑн-хуйхӑллӑн, ӳпкелешсе кӑшкӑраҫҫӗ…

Для кого они кричат и кто их слушает на этой равнине, бог их знает, но в крике их много грусти и жалобы…

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Рада сана ҫавӑн ҫинчен калама вӑтаннӑ, анчах Кандов ӑна хӑй ӑсӗ тӗллӗн ҫеҫ ӑшшӑн пӑхни ҫинчен Лалкӑна темиҫе хут та ӳпкелешсе кала-кала кӑтартнӑ…

Рада стеснялась сказать тебе об этом, но Лалке она жаловалась на его платоническое ухаживание.

XIV. Чун патӗнчи калаҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тӑвансем, апла ӳпкелешсе калаҫнипе мӗн усси?

— Братья, что проку терзаться?

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑш-пӗр стариксем, ҫакӑн пек иртӗхме юрамасть тесе, ӳпкелешсе те илчӗҫ.

Но иные старики потихоньку роптали, находя подобные безумства неуместными.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed