: унра - пӗтӗм
Унра пӗтӗм пурнӑҫӗ ҫавра ҫил пек ямӑраса хыпӑн хускалать-куҫать; унтан тӗшмӗртӳ — мӗн пуррине унран халиччен пӗтӗмпех вӑрттӑнлӑхра тытнине ӑнланни — ӑна пӗрремӗш хут аҫа-ҫиҫӗмле наркӑмӑшпа явакларӗ, мӑйӗнчен тата тӑнлавӗнчен, чӗринчен кӗрӗслеттерчӗ.
IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 85–91 с.
Хӑш енчен ҫутӑ ытларах, ҫав енче ҫимӗҫ те хӗрлӗрех; унра пӗтӗм пурнӑҫ вӑйӗ, ӳсентӑрансен пурнӑҫӗн мӗнпур чарусӑр вӗри туйӑмӗ пухӑннӑ тейӗн.
VII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.
Португал сӗнӗвӗ хыҫҫӑн унра пӗтӗм тискер туйӑмсем выляса кайрӗҫ.Его дикие инстинкты сразу ожили при этом предложении португальца.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Страницăсем:
- 1