Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Каҫхине — вӑл ӗҫсе ӳсӗрӗлме ӗлкӗрет.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Вӑл ӳсӗрӗлнӗҫем ӳсӗрӗлме тытӑнчӗ, куҫӗсем тискеррӗн ҫуталса илчӗҫ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
— Хӑй ӗҫсе ӳсӗрӗлме шухӑшламарӗ-ши вӑл? — ӑслӑ тавҫӑрса илсе каларӗ Артемий.— Да не вздумал ли сам нализаться? — остроумно догадался Артемий.
VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Самай ӳсӗрӗлме ӗлкӗрнӗ Сергей Оксанӑпа хӗрсе кайсах калаҫать: — Шкул пӗтерни кӗҫех вун пилӗк ҫул пулать.
Хурлӑхлӑ юрӑ // Николай Сунай. «Тӑван Атӑл», 2016, 9№
Страницăсем:
- 1
- 2