Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӗршӗннӗ (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Ҫурхи аслатиллӗ ҫумӑр хыҫҫӑн вӑрманти тӗлӗнмелле ырӑ шӑршӑ, хурӑнпа фиалка, ҫӗршӗннӗ ҫулҫӑпа кӑтра кӑмпа, ҫӗмӗрт шӑршисем ытарайми илӗртӳллӗ; эпӗ кӳмере ларса пыма чӑтӑмлӑх ҫитереймерӗм, пускӑч ҫинчен сиксе антӑм та тӗмсем патне чупса кайрӑм, хам ҫине ҫумӑр тумламӗсем шӑпӑртатнине пӑхмасӑр, чечек ҫурнӑ ҫӗмӗртӗн йӗпе тураттисене хуҫатӑп та вӗсемпе питӗмрен ҫапатӑп, ырӑ шӑршӑпа киленетӗп.

Так обаятелен этот чудный запах леса после весенней грозы, запах березы, фиялки, прелого листа, сморчков, черемухи, что я не могу усидеть в бричке, соскакиваю с подножки, бегу к кустам и, несмотря на то, что меня осыпает дождевыми каплями, рву мокрые ветки распустившейся черемухи, бью себя ими по лицу и упиваюсь их чудным запахом.

II сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫӗлӗк ҫийӗ ҫӗршӗннӗ пулнӑ, килтен кайнӑ кун Кулине ӑна пӗр вӗҫӗнчен ҫӗлесе лартнӑ пирки вӑл тепӗр вӗҫӗнчен ирӗлсе кайнӑ, Поликей тӗттӗмре ҫӗлӗке хывса укҫа чикнӗ ҫыруне шаларах чикес тесе аллипе хыпашланӑ пирки ҫӗлӗкӗ татах та ҫурӑлнипе ҫурӑкран ҫырӑвӑн пӗр кӗтесси курӑнса тӑнӑ.

Плис на шапке был гнилой, и именно потому, что накануне Акулина старательно зашила его в прорванном месте, он разлезся с другого конца, и именно то движение, которым Поликей, сняв шапку, думал в темноте засовать глубже под хлопки письмо с деньгами, это самое движение распороло шапку и высунуло конверт одним углом из-под плису.

// Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Ҫӗршӗннӗ ҫийӗ симӗс мӑкпа витӗннӗ.

На трухлявой крыше вырос зеленый мох.

Иккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ак хулпуҫҫипе тӗртет алӑка йӑлт ҫӗршӗннӗ мистер Свифт.

Уже на дверь плечом напирал подгнивший мистер Свифт.

Сифилис // Аркадий Ӗҫхӗл. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 134–142 с.

Таврара тислӗкпе ҫӗршӗннӗ курӑк шӑрши кӗрет.

Пахло навозом, прелой травой.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ура ҫинче тӗрӗслӗх ҫук, — терӗ вӑл хӑйӗн хыткан хыҫӗпе ҫӗртен мӑкӑрӑлса тӑракан ҫӗршӗннӗ пӗчӗк тунката ҫинелле тӗллесе.

В ногах правды нету, — закончил он, целясь тощим своим задом в чуть выпиравший из-под земли полусгнивший пенек.

Хӑйне евӗрлӗ перепиҫ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Табак туртса янӑ хыҫҫӑн вӑл тутӑхса кайнӑ пӑтасене туртса кӑларчӗ, виҫӗ ҫӗршӗннӗ хӑмана хӑйпӑтса илчӗ, пуртӑ сӑмсине алӑк янаххипе алӑк хушшине чикрӗ.

Закурив, он выдернул ржавые гвозди, отодрал три полусгнивших доски, вставил лезвие топора между косяком и дверью.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ача ҫуртӗнчи пӗтӗм ачасене хӑй нимӗнрен те хӑраманнине кӑтартса парас тесе, вӑл пӗрре ҫӗрле тавлашса ял масарӗ ҫине кайнӑ, унтан ҫӗршӗннӗ кивӗ хӗрес йӑтса таврӑннӑ.

Чтобы доказать всем детдомовцам, что он ничего не боится, он однажды на спор пошел ночью на сельское кладбище и притащил старый подгнивший крест.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫӗршӗннӗ сӑрӑ хӑмасемпе хӗресле ҫапса питӗрнӗ чӳречесен тӗттӗм шӑтӑкӗсене, тӗрленӗ хашакасен ванчӑкӗсемпе кивелнӗ пӳрт тӑррине, унта сарӑ анра ҫарӑкӑн имшер тунисем тӳпенелле туртӑннине курсан, унӑн чунӗ тӳсме ҫук хытӑ ыратса кайрӗ…

Криком кричала его душа, пока смотрел он на темные провалы окон, забитые крест-накрест серыми полуистлевшими досками, на обломки резных наличников, обветшалую крышу, где взошли и тянулись к небу желтые хилые кустики сурепки…

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кизек сарайӗнче типӗ тислӗк, ҫӗршӗннӗ улӑмпа ҫинчӗк утӑ шӑрши кӗрет.

В кизячнике густо пахнет сухим навозом, выпревшей соломой, объедьями сена.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Туратсем ҫинчен тумла патлатса ӳкет, ҫӗршӗннӗ ҫулҫӑсен сийӗ айӗнче ӑшӑннӑ тӑпра таранах юра шӑтарса кӗрет.

С ветвей срывались капли, пронзали снег до самой земли, пригревшейся под гниющим покровом листа-падалицы.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сӑмсана юшкӑн тӑприпе ҫӗршӗннӗ хыр-чӑрӑш йӗпписен хӗрхӳ шӑрши ҫапать, вӗтӗртетсе ҫӑвакан ҫумӑрӑн тӑварсӑр шӑрши кӑтӑклантарать.

Пахло илом, прелой хвоей и пресным бархатисто-мягким запахом дождя.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ну, халӗ ӗнтӗ колхозсем ҫӗршӗннӗ кӗпе-тумтир ҫӗвӗрен кайнӑ пекех саланса каяҫҫӗ! — хӑй епле шухӑшланине никамран малтан каласа пачӗ савӑнса ӳкнӗ Банник.

— Ну, теперь полезут колхозы по швам, как прелая одежина! — первым высказал догадку торжествующий Банник.

28-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницăсем:
  • 1

Menu

 

Statistics

...more detailed