Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Ман лаша нумай ҫимаҫть, пӗр кунта пӗр алтӑр тулӑ анчах ҫиять.— Моя лошадь много не ест, за день только один ковш пшеницы съедает.
1. [Икӗ Йӑван] // ЧПГӐИ. Паттӑр юмахӗсем. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издвтельстви, 2019. — 384 с. — 47-57 с.
— Пирӗн хуҫа сӗт ҫеҫ мар, апат та ҫиять ҫӗрле вӑранса.— Да наш хозяин не то что молоко, мясо вовсю трескает да картошку!
Ят шырани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.
Пӗр пайӗ кунта, Чикмере, пурӑнать — апат ҫиять, эреке ӗҫет, ӗҫлет выльӑх пек.Один «я» живет здесь, в Козьмодемьянске, ест, пьет водку, работает как вол.
Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.
Пуҫне ҫиять.
Ҫӗр вӑрлани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.
- 1