Corpus of the Chuvash language

Ҫӑтӑр-ҫатӑр шӗшкӗ, шӑлан?

Help to translate

VII // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 108–131 с.

— Ҫакӑ касӑн хӗрӗсем ялан шӑлан чечек пек, ялан мӑкӑнь ҫеҫки пек, шӑкӑр ларнӑ чӗкеҫ пек, тирсе ҫакнӑ шӑрҫа пек, кача пӳрне ҫӗрри пек, йӗп куҫӗнчи пурҫӑн пек.

И он смело встретил девушку задорной частушкой: С этой улицы девчата Краше белой розочки, Губки алые, как мак, А скачут — будто козочки. Их глаза — что бусинки, Нанизаны на ниточку, Кожа гладкая — что шелк, Скользит в ушке иголочки.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Шахрун шӑлан ҫырли тӗми хыҫӗнче итлесе тӑрать.

Шахрун затаился за кустом шиповника и слушает.

Вӑрман халапӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Атӑл хӗрринчи чӑтлӑхра пилешпе палан тата шӑлан ҫырлипе кӗтмел шӗл-кӑваррӑн ҫунаҫҫӗ, вӗсем туй арӑмӗ пек тумланнӑ вӑрмана ҫӳлтен те, аялтан та вут тивретме ӗмӗтленеҫҫӗ тейӗн.

Help to translate

1. Ҫунакан уха йӗппи // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Пӗррехинче пӗве патӗнчи сӑртлӑ-мӗнлӗ вырӑнта вӗтлӗх тапса тухнӑ ҫула тасатрӑмӑр, шӑлан, хӑва, тирек хунавӗсене касса тухса пӗр ҫӗмӗрт тӗлне ҫитсе тӑтӑмӑр.

Раз мы вычищали на полубугре подле пруда заросшую дорожку, много нарубили шиповника, лозины, тополя, потом пришла черёмуха.

Йывӑҫсем мӗнле утаҫҫӗ // Валерий Алексеев. Толстой Л.Н. Йывӑҫсем мӗнле утаҫҫӗ: калавсем. Чӑвашла В.Н. Алексеев куҫарнӑ; ӳнерҫи С.А. Бритвина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2022. — 60 с. — 22–23 с.

Пирӗн ҫурт — юхан шыв хӗрринче, тинӗс ҫыранӗпе гаваньрен виҫӗ ҫухрӑмра; ҫеҫкене ларнӑ тапхӑрта ырӑ-селӗм шӑршӑ кӑларса-сапаласа чӳречесен умӗнче пысӑках мар улма-ҫырла сачӗ ешерет; парӑссемпе ҫунатланнӑ анлӑ юхан шыв хӑмӑр кӑвакрах тасалӑхпа таҫталла ӑнтӑлать-васкать, — аметист сапаланчӑкӗ; сад хыҫӗнченех бук, ҫирӗк, жасмин, вӗрене йывӑҫӗ-тӗмӗ сӑрса хупӑрланӑ варсем тӑсӑлаҫҫӗ; чуллӑ ҫулсен айккисенче, янкӑр ҫутӑ хӗвел айӗнчи ылтӑн тусан айӗнче, шӑлан ҫырлине пула шурӑ кӗрен ватӑ картасем элес-мелес ӳкерчӗксемпе чӑп-чӑпар, ҫак тусанра, хӑйсем ҫеҫ куракан апат тӗлӗнче, ҫерҫисем шӑртланса вӗткеленеҫҫӗ.

Наш дом стоял у реки, в трех верстах от взморья и гавани; небольшой фруктовый сад зеленел вокруг окон, благоухая в периоде цветения душистыми запахами; просторная, окрыленная парусами река несла чистую лиловатую воду, — россыпи аметистов; за садом начинались овраги, поросшие буками, ольхой, жасмином и кленом; старые, розовые от шиповника, изгороди пестрели прихотливым рисунком вдоль каменистых дорог с золотой под ярким солнцем пылью, и в пыли этой ершисто топорщились воробьи, подскакивая к невидимой пище.

I. Биографи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Шӑлан ҫырлине те ан ман — вӑл питӗ хитре.

Захвати и шиповник, он просто красив.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Акӑ тинех кӑвак ҫут ӗнтрӗкӗнче тилпӗренпе шӑлан, вӗлтренпе аслати курӑкӗ, маргариткӑпа кашкӑр ҫырли курӑнса кайрӗҫ, — хӑйсен пурнӑҫӗн, тӗллевсӗр, анчах савӑнӑҫлӑ пурнӑҫӗн мӗн пур ансатлӑхӗнче.

Шиповник и белена, крапива и анютины глазки, маргаритки и колючий волчец показались, наконец, из предрассветных сумерек во всей нехитрости своей жизни, бесцельной и радостной.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Юлашкинчен ҫак этем чуна ҫӑлмалӑх паян ҫителӗклех ӗҫлерӗм тесе шухӑшларӗ пулас — кашкӑр ҫырлипе шӑлан йывӑҫҫи сырса явакланӑ карта ҫумне ларчӗ, хӑнӑхнӑ йӑлипе — чӗлӗм кӑлармашкӑн аллине кӗсйине чикрӗ.

Человек этот, решив наконец, что для спасения души сделано на сегодня довольно, присел к ограде, заросшей жимолостью и шиповником, и по привычке сунул руку в карман за трубкой.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Тӳпен ӗнтрӗклӗ ҫутинче пӳрт тӑррисемпе пӗлӗтсем хуп-хура; шӑлан йывӑҫҫисемпе картасем, пахчасемпе садсем, черченнӗн курӑнакан ҫул — пурте-пурте тӗлӗреҫҫӗ.

На сумеречном просвете неба темнели крыши и облака; дремали изгороди, шиповник, огороды, сады и нежно видимая дорога.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Чӑтӑмсӑр ӗмӗтпе, теттине тытса чарас ӗмӗтпе васкаканскер айккинелле пӑхма та манса кайрӗ; ҫыран хӗрринче, вӑл хыпаланса чупнӑ ҫӗрте, тӗрлӗ чӑрмав нумай; ӳкнӗ йывӑҫсен мӑкланчӑк вуллисем, ланкашкасем, ҫӳллӗ упа сарри, шӑлан йывӑҫҫи, жасминпа шӗшкӗлӗх ӑна кашни утӑмрах чӑрмантараҫҫӗ; вӗсене сирсе-авса пынӑ май Ассолӗн вӑраххӑн вӑйӗ пӗтсе ҫитрӗ, вӑл сывлӑш ҫавӑрса яма е питне ҫыпҫӑнакан эрешмен картине шӑлса ывӑтма чарӑна-чарӑна тӑчӗ.

Ей, поглощенной нетерпеливым желанием поймать игрушку, не смотрелось по сторонам; возле берега, где она суетилась, было довольно препятствий, занимавших внимание; мшистые стволы упавших деревьев, ямы, высокий папоротник, шиповник, жасмин и орешник мешали ей на каждом шагу; одолевая их, она постепенно теряла силы, останавливаясь все чаще и чаще, чтобы передохнуть или смахнуть с лица липкую паутину.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Унӑн ҫыранӗсенче ҫӳллӗ топольсем, ҫӳҫе, ҫырла тӗмисемпе шӑлан йывӑҫҫисем ӳснӗ.

По берегам росли высокие тополя, ивы, ягодные кусты и шиповник.

Ачана ят параҫҫӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Штольнӑна кӗмелли вырӑна лӑках шӑлан тӗмисем ӳссе ларнӑ.

Вход в штольню густо зарос кустами шиповника.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Кил таврашӗнче пурӑнакан сӗмсӗр чакак евӗрлӗ кайӑк ӑшӑ еннелле вӗҫсе каяйман-ха, авӑнакан шӑлан турачӗ ҫинче ларать, ҫунатри тӗкӗсене сӑмсипе тасатса, тытмалли ҫук-и тесе хура куҫӗсемпе ҫивӗччӗн пӑхкалать.

Жадный, домовитый сорокопут запоздал улететь в тёплые края, сидит на гибкой ветке шиповника, чистит носом перья крыла и зорко высматривает добычу чёрными глазами.

VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Курӑк, кизил, хирти шӑлан тӗмӗсем ҫинче, йывӑҫсем ҫинче — пур ҫӗрте те цикадӑсем шӑрантарса юрлаҫҫӗ.

В траве, в кустах кизиля и дикого шиповника, в виноградниках и на деревьях — повсюду заливались цикады.

II // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Ун тавра шӑлан йывӑҫӗ ешӗрсе ӳсет.

Которая густо заросла со всех сторон шиповником.

ХIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Эпир Дульник хыҫҫӑн кайса граб йывӑҫҫисем пӗтекен чӑнкӑ ҫыран хӗррине пырса тухрӑмӑр; малалла сайра юмансемпе каврӑҫсем тата йӗплӗ хулӑпа шӑлан тӗмисем хутӑш ӳссе ларнӑ кӑнтӑрти вӗтлӗх каять.

Мы двинулись вслед за Дульником и вышли к обрыву, грабовая роща кончилась; дальше редкие дубы и ясени перемежались с кустами шиповника и боярышника.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫав стена ҫумӗнче шӑлан тӗмӗ ӳснӗ, унӑн хӗрлӗ ҫырлисем тӗмне пӗтӗмпех хупласа илнӗ.

Около них возвышался розовый куст, покрытый пурпурными ягодами.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Артур тата темиҫе шӑлан чечеке татса илчӗ.

Артур провел рукой по ветке наперстянки, оборвав с нее колокольчики.

I // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Артур шӑлан чечекӗн ҫулҫисене таткаланӑ май калаҫма чарӑнчӗ.

Артур замолчал, он рассеянно рвал на мелкие части колокольчики наперстянки.

I // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.