Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шавланӑ (тĕпĕ: шавла) more information about the word form can be found here.
Тулӑ тӳрӗленсен ҫумӑр шавланӑ пек, шав илтӗнчӗ, — пучахсем тӑкӑнаҫҫӗ иккен.

А когда пшеница выпрямилась, послышались звуки, похожие на шум дождевых капель, — осыпались колосья.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ун пуҫӗнче ешӗл вӑрман шавланӑ евӗр шав тӑчӗ: «Йышӑнчӗҫ!

Шум, схожий с шумом зеленого леса, поплыл в ее голове: «Утвердили!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫенӗкре шавланӑ, тӗпӗртетнӗ, йынӑшнӑ, кӗптӗр-кептӗр тӗркӗшнӗ, тахӑшӗ хӑшӑлтатса: «Кӳпкӗр пырши-пакарти тухиччен!» — тесе кӑшкӑрнӑ сасӑсем илтӗнсе кайрӗҫ.

В сенях послышались шум, топот ног, стон, сдержанная возня и приглушенный крик: «Дай ему в душу!»

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аксинья ҫил шавланӑ сасӑ хушшинче темскер тӑнласшӑн пулчӗ, анчах ним те илтмерӗ.

Аксинья пыталась услышать что-нибудь сквозь шум ветра, но ничего не услышала.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӗмсӗртетсе шавланӑ хыҫҫӑн ҫулҫӑсенчен тумла юхни те инҫетре аслати авӑтни ҫеҫ илтӗнсе тӑчӗ.

Скоро от шума и грохота остались лишь звук падающих капель с деревьев да глухие раскаты вдалеке.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ан шавланӑ пултӑр!

И чтоб тихо было!

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Ун куҫӗсем ӑнсӑртран кирек мӗн ҫинче чарӑнсан та, пурте пӗр самантрах ӗлӗкхине аса илтереҫҫӗ, ӗнер ҫеҫ шавланӑ пек туйӑнакан пурнӑҫ куҫ умне чӗррӗн тухса тӑрать.

За что бы случайно ни цеплялся его взгляд, все отзывалось мимолетным воспоминанием, и перед глазами оживала словно вчера еще шумовшая здесь жизнь.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫынсем шавланӑ, кӑшкӑрашнӑ вӑхӑтра, протоколне ҫырма пӑрахсах, Сыроваткин ура ҫине сиксе тӑчӗ — ҫӳҫӗсем тӑрмаланса кайнӑ хӑйӗн, хӗрлӗскер, вӑл сасси хӑйӑлтатакан пуличченех темскер кӑшкӑрчӗ, анчах ӑна, йӑпӑлти те путсӗр ҫын эсӗ, терӗҫ те сӑмахне хӑлхана чикмерӗҫ.

Бросив писать протокол, вскочил среди гвалта и криков Сыроваткин — взъерошенный, рыжий, сам что-то орал до хрипоты, но его обозвали холуем и не стали слушать.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӳртре ҫаплах туй шавланӑ, ӳсӗр сасӑсем ҫухӑрнӑ, купӑс ывӑнса ҫитсе хӑйӑлтатнӑ, савӑт-сапа ӳксе ҫӗмӗрӗлни илтӗннӗ…

В доме еще шла свадьба, за ставнями ревели пьяные голоса, хрипела, надрываясь, гармонь, слышался звон разбиваемой посуды…

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫуллахи кӗске каҫсенче пӳрт умӗнчи сад патӗнче ирхи шуҫӑмччен яш-кӗрӗм шавланӑ, баян каланӑ, хӗрсем кулни, ихӗрни илтӗннӗ, пирус кӑварӗсем йӑл-йӑл хӗмленнӗ.

Короткими летними ночами у лавочки около палисада чуть не до рассвета толпились парни и девушки, играл баян, слышался девичий смех и визг, прожигали темноту огоньки папирос.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унта темиҫе тӗрлӗ халӑх пулнӑ, темӗн чухлӗ арҫын, темӗн чухлӗ хӗрарӑм, кашни тӗрлӗ тумтирпе, кашнин аллинче ҫыхӑсемпе, кутамккасемпе япаласем пулнӑ, халӑх шыв пек хумханнӑ, пур ҫӗртен те шавланӑ сасӑ илтӗннӗ.

Мелькали в толпе загорелые лица хохлов, бараньи шапки, мужицкие бороды, виднелись картузы и русские лица, пестрели рубахи, бабьи платки, сермяги, заплаты, узлы, котомки, все колыхалось, двигалось и гудело.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Букановскинчи майданра, пӗтӗм станица пухӑвӗ умӗнче, ҫавӑн пек ҫухӑрашса шавланӑ.

Так на майдане в Букановской и шумели при всем станишном сборе.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пасар площадӗнче хресченсем нумайччен шавланӑ.

Долго шумели на базарной площади мужики.

Улпутсем патӗнче кам мӗнле пурӑнать // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

— Ҫакса вӗлерӗр ӑна! — шавланӑ салтаксем.

— Вешай его! — зашумели солдаты.

«Эп хам пуҫа хамах илсе пырӑп» // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Халӗ ӗнтӗ, кӑштах пуҫ шавланӑ чух, вӗсем каҫса кайсах калаҫнӑ.

Теперь же, когда в голове немного шумело, разговор у них был особенно оживленный.

XIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тури Кубань кун чухлӗ ҫеҫ мар лавсем курнӑ, ҫуна-урапа кун пек анчах мар кӗрленӗ, шавланӑ, анчах ку ҫулпа турбина тиесе пынине никам та астумасть-ха — тата турбини еплескер!

Видало верховье Кубани и не такие вереницы упряжек и не такой шум колес и саней, да только никто еще не помнит, чтобы везли по этому тракту водяную турбину — и какую турбину!

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Лавҫисем, хушасса кӗтсе, михӗсем ҫинче табак туртса выртнӑ, шкулта халӑх шавланӑ, кӑшкӑрнисем, уйрӑм сӑмахсем илтӗннӗ, унта президиум суйланӑ.

Возчики, ожидая приказания отъезжать, лежали на мешках и курили, а в школе стоял галдеж, доносились выкрики, обрывки фраз, — там шли выборы президиума.

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Эсӗ ан шавланӑ пул, господин есаул.

 — А ты, господин есаул, не шуми.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хумсем чуллӑ ҫырана ҫапӑнса шавланӑ, ку шав Сергее ҫакӑн пекех ансӑр ту хушшипе Прага хули патнелле танксем кӗрлесе пынине аса илтерчӗ…

С рокотом билась о каменный берег вода, а ему казалось, что это ревут танки, прорываясь вот по такому же ущелью к Праге.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫумӑр чарӑнман, урамра ҫаплах, арман урапи ҫаврӑнса шавланӑ пек, ҫумӑр шавласа тӑнӑ.

Дождь не умолкал, и, казалось, за окном все так же шумит мельничное колесо.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed