Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чуптурӗ (тĕпĕ: чупту) more information about the word form can be found here.
Вӑл йӑпатмарӗ мана, хӑй хуйхине вӑл манӑннипе танлаштармарӗ — ыталаса кӑна илчӗ те пуҫӑмран чуптурӗ, эпӗ вара ун аллине чуптурӑм.

Она не утешала меня, не сравнивала своего горя с моим — только обняла и поцеловала в голову, а я поцеловал её руки.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя чӗвен тӑрса ман пӳлӗме кӗчӗ те, мана чуптурӗ.

Она вошла на цыпочках и поцеловала меня:

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл мана алӑран тытрӗ, аллӑма чуптурӗ, эпир пӗрне-пери хытӑ ыталаса илтӗмӗр те, вӑл кӑшт ҫеҫ илтӗнмелле: — Сестра… — терӗ.

Он снова взял меня за руки, поцеловал руки; мы крепко обнялись, и он чуть слышно сказал: — Сестра…

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кукамай ҫӗткелене пуҫласан, Петя ачана васкавлӑн чуптурӗ те хӑвӑртрах каялла пачӗ…

Бабушка стала нервничать, и тогда он торопливо поцеловал мальчика и поскорее передал обратно…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗчӗк Петьӑна та анранӑ ҫын пек чуптурӗ, «наукӑллӑ няня» пирки вара «сӑнарӗ унӑн тискер кайӑкӑнни пек» тесе сиввӗн ҫеҫ систерчӗ.

Маленького Петю она поцеловала с рассеянным видом, а о «научной няне» холодно заметила, что у неё «зверское выражение лица».

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Евгений Макарович, тӑванӑм, кӑвакарчӑнӑм, — тепӗр хут кӑлтӑртатса илчӗ Полина Аркадьевна, унтан, ларнӑ ҫӗртенех, ӑна тӗрекле пӗчӗк аллисемпе чавсаран тытса, хӑй патнелле туртрӗ, хулӗсенчен уртӑнчӗ, пӗшкӗртрӗ, икӗ питҫӑмартинчен икӗ хут хыттӑн чуптурӗ.

— Евгений Макарович, родной, голубчик мой! — еще раз торопливо проговорила Полина Аркадьевна и, сидя, схватив его за локти маленькими крепкими руками, подтащила к себе, притянула за плечи, нагнула и крепко поцеловала в обе щеки.

23 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вара, кӗрнеклӗн авӑнса, вӑл Анастасия Илларионовнӑн ҫемҫе те тулли аллине чуптурӗ, арӑмӗ ун аллине чылайччен хӑй аллинчен ямарӗ.

И, низко наклонившись, он поцеловал пухлую руку Анастасии Илларионовны, а она задержала его руку.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Капитан ывӑлне хыттӑн чуптурӗ, ӳсӗркелерӗ, картузне тӳрлетрӗ, хамӑр ҫурта тепӗр хут никӗсӗнчен пуҫласа тӑррине ҫити пӑхса илчӗ, унтан машина ҫине ларчӗ те вӗҫтерчӗ.

Капитан крепко поцеловал Игоря, откашлялся, поправил фуражку, еще раз оглядел весь дом от земли до крыши, сел в машину и укатил.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ унӑн ҫирӗп те сарлака, савнӑ аллине тытрӑм та чуптуса илтӗм, вӑл ман алла чуптурӗ.

Я взяла его руку, твёрдую, широкую, милую, и поцеловала, а он поцеловал мою.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӑсатнӑ чух Кораблев ун аллине чуптурӗ, вӑл унӑн ҫамкине чуптурӗ — вӗсем ӗлӗк те пӗрне-пӗри ҫапла ӑсататчӗҫ.

Прощаясь, Кораблёв поцеловал ей руку, а она его в лоб — они и прежде всегда так прощались.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан вӑл Кораблева тепӗр хут чуптурӗ те тулнӑ кӑмӑлпа ларчӗ.

Потом он еще раз расцеловал Кораблева и сел, очень довольный собой.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Марья Ивановна, пӗр-пӗринпе уйӑрӑлнӑ чухне, пурин куҫӗ умӗнче мана чуптурӗ.

Марья Ивановна, прощаясь со мною, поцеловала меня при всех.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Сасартӑк Ирина Михайловна, мана темӗншӗн халиччен шиклентерсе тӑнӑ Ирина Михайловна, чипер те хастарлӑ сӑн-питлӗскер, вӗри алтупанӗсемпе мана тӑнлавран хӗссе илчӗ, ҫамкаран хыттӑн чуптурӗ.

Вдруг Ирина Михайловна, строгая и прекрасная Ирина Михайловна, которую я все время побаивалась в душе, порывисто нагнулась, сжала мне виски своими горячими ладонями и крепко поцеловала меня в лоб.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кораблев ун аллине чуптурӗ, вӑл ӑна ҫамкинчен чуптурӗ — ҫапла чуптунӑ чух Нина Капитоновна чӗвен тӑчӗ, лешин пӗшкӗнмелле пулчӗ.

Кораблев поцеловал ей руку, а она его в лоб, — для этого ей пришлось встать на цыпочки, а ему — наклониться.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ватӑ комендант ун ҫине виҫӗ хут хӗрес хыврӗ; унтан тӑратрӗ, чуптурӗ те, улшӑннӑ сассипе:

Старый комендант перекрестил ее трижды; потом поднял и, поцеловав, сказал ей изменившимся голосом.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Алексей ун аллине тытса ывӑҫ тупанӗнчен чуптурӗ, унтан сасартӑк хаваслӑн та савӑнӑҫлӑн сиксе тӑчӗ:

Алексей поймал ее руку и поцеловал в ладонь, потом вдруг вскочил, веселый и улыбающийся.

6 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Лётчик хӑйӗн лутӑрканнӑ, хӗвелпе ҫунса сӑнсӑрланнӑ пилоткине хыврӗ те, сестра аллине тытса ӑна хӑюсӑртараххӑн хӑйӗн тутисем патне илсе пычӗ, лешӗ вара, унӑн пуҫне ик енчен те алтупанӗсемпе тытса, ӑна, ҫамкинчен чуптурӗ.

Летчик снял мятую, выгоревшую пилотку и неловко поднес к губам руку сестры, а та взяла ладонями его голову и поцеловала в лоб.

1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Ача, Кирила Петрович патне пырса, унӑн аллине чуптурӗ.

Мальчик подошел к Кирилу Петровичу и поцеловал у него руку.

XVII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Дубровский хӗрӗн аллине чуптурӗ те йывӑҫсем хушшине кӗрсе ҫухалчӗ.

Дубровский поцеловал ее руку и скрылся между деревьями.

XV сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ватӑ князь унӑн аллине чуптурӗ те, сасартӑк хӗрӗн шуранка пичӗ тӑрӑх куҫҫуль тумламӗсем юхса анчӗҫ.

Старый князь поцеловал ее руку, вдруг слезы побежали по ее бледному лицу.

XIV сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed