Corpus of the Chuvash language

Мӗнпе те пулин кӑмӑллӑ пулсан, старик пичӗ ҫинчи пӗрӗнчӗкӗсене чӗтретсе кулнӑ, ун пек чух унӑн сӑн-пичӗ кашни самантрах улшӑнса тӑнӑ; типӗ, ҫӳхе тутисем чӗтрене-чӗтрене илнӗ, ҫӑварӗ хура шӑл тӗпӗсене йӗртерсе, тӑсӑлса, карӑнса кайнӑ, хӗрлӗ сухалӗ вут пек йӑлкӑшнӑ, кулли — тутӑхнӑ тӑпсасем чакӑтартнӑ пек сасӑланнӑ.

От смеха морщины старика дрожали, каждую секунду изменяя выражение лица; сухие и тонкие губы его прыгали, растягивались и обнажали черные обломки зубов, а рыжая бородка точно огнем пылала, и звук смеха был похож на визг ржавых петель.

V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.