Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хуҫийӗ (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Бар хуҫийӗ мустангер валли виски ярса панӑ хушӑра лешӗ офицерсемпе сӑмахласа илчӗ.

В то время как хозяин бара наливал мустангеру виски, тот обменялся приветствием с офицерами.

XIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӳшӗре кӗнекесем, хут ҫырмалли хатӗрсем тата хакале хуҫийӗ культурлӑ ҫын пулнине палӑртакан ытти вак-тӗвексене курсан, Луиза тӗлӗнсе кайнӑ, ҫавӑ ӑна пит кӑмӑла килнӗ.

Она была очень приятно поражена, обнаружив в хижине книги, бумагу, письменные принадлежности и другие мелочи, которые характеризовали хозяина хакале как культурного человека.

XVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Кил хуҫийӗ питӗ вашаватскер пулчӗ.

Хозяин попался радушный.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Шӗкӗр турра, — ҫирӗплетрӗ кил хуҫийӗ те.

— Слава богу, — подтвердил и хозяин.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тимӗр витекенӗ, кил хуҫийӗ хушнипе, татӑк-кӗсӗк калайран пӗр мӑшӑр автан касса кӑларнӑ та, вӗсене кӗлет тӑррине майлаштарса лартнӑ.

Кровельщик по хозяйскому заказу вырезал из обрезков пару жестяных петухов, укрепил их на крыше амбара.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кил хуҫийӗ крыльца ҫине тухнӑ та казаксене пуҫ тайнӑ.

Хозяин вышел на крыльцо, кланяясь.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Корней хӑйӗн пӗрмай тапранкалакан хура куҫхаршийӗсем айӗн пӗрре кил хуҫийӗ ҫине, тепре Укахви ҫине пӑхкаласа ним чӗнмесӗр ларчӗ.

Корней молчал, взглядывая из-под не переставая шевелившихся черных бровей то на хозяина, то на Агашу.

III // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Хӑйне ҫак ҫыннӑн хуҫийӗ вырӑнне туйса, вӑл ҫак йӗкӗт нихҫан та Челкаш ӗҫсе янӑ пурнӑҫ куркине астивме пултараймасси ҫинчен шухӑшларӗ…

Чувствуя себя господином другого, он думал о том, что этот парень никогда не изопьет такой чаши, какую судьба дала испить ему, Челкашу…

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

10. Чурана хуҫийӗ умӗнче ан хурла: апла сана унӑн ылханӗ ҫитӗ, эсӗ айӑпа тӑрса юлӑн.

10. Не злословь раба пред господином его, чтобы он не проклял тебя, и ты не остался виноватым.

Ытар 30 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed