Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

халхав (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Паллӑ марлӑха тӗпченӗ самантсенче ӑсри сӑнарлав мӗн тусан мӗн килсе тухассине пӗлме хыпаланнине ӑнланмалла ӗнтӗ, ҫакна кура, аллӑмпа тӗлленӗскер, унӑн тӗртме хатӗр куҫӑмне чарса лартрӑм та кӗтмен шухӑшпа аптӑраса иккӗленетӗп: ҫуртра пӗтӗм ҫӗрте халхав хуҫаланмасть-и, шӑнкӑрав хӑлхана ҫурасла янӑраса каймасть-и?

Совершенно естественно, что в моменты действия с неизвестным воображение торопится предугадать результат, и я, уже нацелив палец, остановил его тыкающее движение, внезапно подумав: не раздастся ли тревога по всему дому, не загремит ли оглушительный звон?

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Шалтах тӗлӗннӗ Мард сулахай пит ҫӑмартине хыҫса шавлӑн, ассӑн сывласа эхлетрӗ, ӑна халхав хумхантарать.

Изумленный Мард почесал левую щеку и шумно вздохнул; тревога всколыхнула его.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Кӑмӑлне хирӗҫлесех, пуҫ ҫаврӑнмалла хӑвӑртлӑхпа, аса илӳ ӑна каялла — хыҫа юлнӑ вӑхӑта — тытса ывӑтрӗ; хӑй вӑхӑтӗнчи вӗтӗр-шакӑр япаласен, пулӑмсен шутсӑр йышлӑ ушкӑнӗ чӑл-пар саланчӗ, халхав вӑхӑтӗнче салтаксем горнҫӑ какӑрне илтсе хӑйсен вырӑнне шанчӑклӑн ыткӑна-ыткӑна пухӑннӑн — иртнӗ кунсен ярӑмӗнче хӑйӗн вырӑнне йышӑнчӗ.

Воспоминания против золи головокружительно быстро швырнули его назад, в прошлое; легион мелочей, в свое время ничтожных или отрывочных, блеснул в памяти, окреп, рассыпался и занял свои места в цикле ушедших дней с уверенностью солдат во время тревоги, бросающихся к своим местам, услышав рожок горниста.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Эпӗ халхав туятӑп.

Я чувствую тревогу.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑл, «Кайрӑмӑр!» теме хӑяймасӑр, хыттӑн пакӑлтатать, урӑх ҫӗре куҫа-куҫа каять, лачкам тара ӳкрӗ, карап ҫинчи халхав, пурте аптӑраса тӗлӗнни, ӑна шырани ҫинчен вуннӑмӗш хут евитлеме пикенчӗ.

Он громко болтал, не решаясь сказать прямо: «Пойдем!» — сбивался, потел и в десятый раз принимался рассказывать о тревоге, общем недоумении и поисках.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Страницăсем:
  • 1

Menu

 

Statistics

...more detailed