Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑрринчи (тĕпĕ: тӑрӑ) more information about the word form can be found here.
Вӑл икӗ платник тытрӗ, лешсем вара васкасах унӑн пӗчӗк пӳртне юсама тытӑнчӗҫ: пӳрт тӑрринчи ҫурри ҫӗрнӗ такансене улӑштарчӗҫ, пӳртӗн чалӑшса кайнӑ хӑрах стенине сӳтсе майларӗҫ, алӑк суллисене, чӳрече хашакӗсемпе алӑксене ҫӗнӗрен вартаса турӗҫ.

Он нанял двух плотников, и они спешно ремонтировали его хатенку; меняли полусгнившие стропила на крыше, заново перебирали и ставили одну из покосившихся стен, делали новые притолоки, рамы и двери.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пушанса юлнӑ хутор тӑрӑх ҫил тусан вӗҫтерсе ҫӳрерӗ, чӳрече хупписене шалтлаттарса хупрӗ, сарайсен тӑрринчи улӑма тӑпӑлтарса тӑрмаларӗ.

По обезлюдевшему хутору ветер гонял пыльцу, хлопал ставнями куреней, ворошил солому на крышах сараев.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫиҫӗм ҫиҫнӗ самантра кӑна пире ҫумӑр пӗлӗчӗ курӑнать, пуҫ тӑрринчи йӑмра армак-чармак турачӗсем те, шыв хӗрринчи тӗмсем курӑнаҫҫӗ.

Лишь когда сверкала молния, мы видели узкую полоску неба в низких тучах, ветки огромных ветел, висящие над головами, да темные заросли на берегу.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Суллӑмӑрсем хытӑрах ише пуҫларӗҫ, ҫыран хӗрринчи чечексем те, хамӑр пуҫ тӑрринчи йывӑҫ турачӗсем те пӗрехмай каялла юлса пычӗҫ.

Плоты прибавили скорость, и листья кувшинок, росшие у берегов, ветки деревьев над нашими головами быстро поползли назад.

X сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Петро вилтӑприйӗ ҫинче нумай пулмасть лартнӑ тирек ҫамрӑк тураттисене чӳхентерсе кашлать; ҫывхарса килекен кӗркунне ун тӑрринчи ҫулҫӑсене ӗмӗрӗ кӗскелсе килнине хурлӑхлӑн систерекен сарӑ тӗспе сӑрласа ӗлкӗрнӗ.

Над могилой Петра шумел молодыми ветвями посаженный недавно тополь: на вершинке его наступающая осень уже окрасила листья в желтый, горький цвет увядания.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сӑрт тӑрринчи окопсенче вырнаҫнӑ рота строя йӗркеленсе тӑчӗ, васкавлӑ маршпа Гетман шляхӗ еннелле тапранса кайрӗ.

Рота, занимавшая окопы на горе, построилась, быстрым маршем пошла к Гетманскому шляху.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ксюша, ҫамрӑк тиреке ытамласа, офицер юрланине итленӗ, пуҫ тӑрринчи ҫат-ҫат ҫыпӑҫакан ҫурӑлнӑ папкана та, лакпа сӑрланӑ евӗр йӑлтӑртатакан, ҫурри таран сарӑлнӑ, ҫаплах пӗркеленсе тӑракан ҫулҫа та пуҫласа курнӑ пек туйӑннӑ Ксенишӗн.

Обхватив рукой молодой тополек, Ксюша слушала и словно впервые видела и лопнувшую клейкую почку над головой, и полуразвернутый, еще сморщенный лист, блестящий, точно покрытый лаком.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл куҫӗсемпе вешалкӑ шырарӗ, анчах тупаймарӗ те пальтона ҫывӑхра ларакан пукан ҫине пӑрахрӗ, шлепкине, пӗчӗк ача пек, алӑк тӑрринчи пӑланӑн туратлӑ мӑйраки ҫине ывӑтрӗ, шлепке мӑйракаран ҫакланчӗ…

Он поискал глазами вешалку и, не найдя ее, бросил пальто на стоявший поблизости стул, а шляпу швырнул, как мальчишка, па ветвистые оленьи рога над дверью, и она там зацепилась.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аяккарахра, ытамлашнӑ ӳсӗрсем пек, икӗ ҫӳлӗ юпа айккинелле тайӑлса лараҫҫӗ, вӗсен тӑрринчи хӑма татӑкӗсем ҫӗрсе мӑкланнӑ, хапхине тӑпсинчен кӑларса илсе кайнӑ…

На отшибе, как пьяные гуляки в обнимку, нелепо кренились на сторону два высоких столба с ветхим замшелым козырьком — створки ворот сняли с петель и унесли…

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тӑрринчи юра ҫил шӑлса кайнӑ куринке хыҫӗнче лавсен хура кӳлеписем палӑраҫҫӗ, ҫынсен пӗчӗкҫӗ мӗлкисем мӗлтлетсе куҫаҫҫӗ.

За курганом, с обдутой ветрами макушей, — чернели подводы, крохотные мелькали люди.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫил ӑҫталла вӗрет, пӳрт тӑрринчи ҫӗтӗк татки пек, ҫавӑнталла сулӑнатӑн.

Куда ветер, туда и ты, как флюгерок на крыше.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӳрт тӑрринчи шурӑ тӗтӗм пек паса пӑшал сасси шӑлса кайрӗ.

Выстрел сорвал с крыши белый дымок инея.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сарайӗнче хуҫалӑх ӗҫӗнче кирлӗ хатӗр-хӗтӗрсем хӗллехи ҫил-тӑманран упранаҫҫӗ: армак-чармаккӑн курӑнса, вӑрӑм урапасем лараҫҫӗ; хуралтӑ тӑрринчи тӑвӑр хушӑкран сӑрхӑнакан хӗвел ҫутинчи косилкӑн темле тимӗрӗ йӑлкӑшса ҫунать.

Под сараем спасался от зимней непогоды сельскохозяйственный инвентарь: ребристо торчали остовы арб, горела какая-то металлическая часть косилки, посыпанная через трещину в крыше сеевом солнечного света.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӗрарӑмсем, парнисене пӑхкаласа, тӑрӑлтатса тӑнӑ вӑхӑтра Пантелей Прокофьевич кухня тӑрӑх лупас тӑрринчи ҫӑвӑр автан пек мӑнаҫлӑн утса иртрӗ, кӑкӑрне те урапа тукунӗ пекех каҫӑртса хунӑ:

Пока бабы тараторили, рассматривая подарки, Пантелей Прокофьевич пиковым королем прошелся по кухне и даже грудь выгнул:

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӗлет тӑрринчи хӗҫ тимӗр автансем кивелсе кайса хуҫӑла-хуҫӑла ӳкнӗ, кӗлечӗ хӑй те хӑрах еннелле чалӑшнӑ: ҫапла вара тимлӗрех куҫ кунта та хӑш-пӗр йӗркесӗрлӗхсене асӑрхама пултарать.

На крыше амбара попадали от ветхости жестяные петухи, скособочился амбар, некоторую бесхозяйственность мог приметить опытный глаз.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пуҫ тӑрринчи ҫӳҫне кам ҫунтарнӑ санӑнне?

А чего это у тебя волосы на голове прожжены?

Чӗри тапма чарӑнчӗ тейӗн Гришаткӑн // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

(Аманнисенчен пӗри, такмакласа калаҫма юратакан путеш салтак, кайран юлташӗсене, ятлӑ хӑнасем килсе ҫитнӗ самантра, нихҫанхинчен уяр та тӳлек ҫанталӑк тӑнӑ пулин те, госпиталь тӑрринчи хӗрлӗ хӗреслӗ ялав шуххӑн вӗлкӗшме пуҫларӗ тата госпитальпе тӗлме-тӗл ларакан парикмахерски вывески ҫинчи ҫӳҫӗсене шукӑлӗн кӑтралатнӑ арҫын, чӗркуҫҫине хуҫлатса пуҫ таянҫи пулса, реверанс туса илчӗ, тесе ӗнентерме тӑрӑшрӗ).

(Один из раненых, весельчак и балагур, уверял после товарищей, что к моменту приезда именитых посетителей госпитальный флаг с красным крестом вдруг буйно затрепыхался, несмотря на то что погода стояла на редкость ясная и безветренная, а на противоположной стороне, на вывеске парикмахерского заведения элегантный завитой мужчина сделал нечто похожее на коленопреклонное движение или реверанс.)

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫурт тӑрринчи типсе шултӑрканӑ хӑмӑш ҫине пӗр пысӑкрах хӗлхем пырса ӳксенех пӗтӗм хутор мӑкӑрланма тытӑнмалла.

Одну добротную искру в сухой слежалый камыш крыши — и дымом схватится хутор…

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫак каҫ станица ҫинче тулли уйӑх ярӑнса ҫӳретчӗ — ҫуртсем тӑрринчи юр йӑлтӑртатса тӑратчӗ.

В эту ночь над станицей плыл полный месяц — над зданиями сверкал снег.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӑй юратакан хӗрарӑмӑн сӑн-пичӗпе, куҫӗсемпе савӑнса Илья ту тӑрринчи улӑхсенчен Кондратьевпа тата Кнышевпа пӗрле килнӗ каҫа аса илчӗ…

Любуясь лицом, глазами любимой женщины, Илья вспомнил ту ночь, когда с Кондратьевым и с Кнышевым он возвращался с нагорных пастбищ…

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed