Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туратлӑ the word is in our database.
туратлӑ (тĕпĕ: туратлӑ) more information about the word form can be found here.
Ватӑ йывӑҫсем хӑйсен туратлӑ тӑррисене ансӑр ҫул тӳпинче пӗрлештерсе ларнӑ.

Кроны старых деревьев смыкались над узкой дорогой .

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Ҫыран хӗрринче, юханшыв урлӑшӗпех кукӑртарах пӗчӗк шыв сикки шавласа выртакан вырӑнта, вӑрӑм та йышлӑ туратлӑ шур хӑва ӳсет, унӑн туни ҫутӑ-сӑрӑ, шатрашка, хуппин ҫурӑкӗсем хушшинче пысӑк пуҫлӑ, сарӑрах тӗслӗ кӑткӑсем ту хушшинчи пек ҫӳреҫҫӗ, Никифор Васильевич шӑпах ӗнтӗ ҫак шур хӑва умӗнче шухӑша кайса ларма юратать; ачашшӑн шавласа юхакан шыв хӗрринче ларнӑ чухне кашнинчех вӑл хӑй пӗр ҫуркунне утрав ҫине килнине, вара станицӑран касса килнӗ шур хӑван пӗчӗк тураттине ҫыран хӗрне чиксе лартнине аса илет.

На берегу, в том самом месте, где тянется наискось через всю речку мелкий шумливый перекат, растет высокая и ветвистая белолистка, — ствол у нее светло-серый, бугристый, кора с трещинами, по которым, как по ущельям, снуют головастые, желтой окраски муравьи, именно у этой белолистки Никифор Васильевич любит посидеть, помечтать; ему всякий раз, слушая убаюкивающий шум воды, приятно было вспоминать, как когда-то ранней весной он впервые пришел на остров и воткнул на берегу прутик белолистки, срезанный в станице…

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Фронтра ирттернӗ тӑватӑ ҫул хушшинче утрав палламалла мар улшӑнса кайнӑ; тахҫан йывӑҫ вӑррисем ӳстернӗ йӑрансем вырӑнӗнче халӗ ҫитӗнсе кайнӑ юмансемпе каврӑҫсем ларнӑ; вӑрӑм тирексем усӑнчӑк туратлӑ хӑвасем, шурӑ ҫулҫӑллӑ йывӑҫсем пур ҫӗрте те илемлӗн ешерсе ларнӑ, куҫ умне йывӑҫ-курӑксен тӗксӗм чӑтлӑхӗ тухса тӑнӑ — унта пуртӑсӑр пырса кӗме те май пулман ӗнтӗ…

Вернувшись сюда через четыре года, он сперва не мог узнать свой остров: там, где когда-то были грядки с сеянцами, теперь стояли рослые дубки и ясени; повсюду красовались высоченные тополя, развесистые вербы, белолистка, а перед глазами вставала такая темная заросль, что там уже без топора и не пройти…

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Татьяна туратлӑ икӗ чие ҫырли татса илчӗ те вӗсене кӑкӑрӗн сулахай енне тирсе ячӗ.

Татьяна сорвала две вишни со сросшимися хвостиками и приколола их себе на левой стороне груди.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл сылтӑмалла пӑхрӗ те инҫех те мар противотанковӑй тупӑ валли хатӗрленӗ суя позици пуррине курчӗ (ун пеккине артиллеристсем, Озеров хушнӑ тӑрӑх, ҫӗр каҫиччен сахал мар хатӗрлесе хунӑ-мӗн): бруствер ҫинче, пуҫне хӗвеланӑҫнелле тӗллесе, пӗр пӗчӗкрех пӗрене выртать, пӗрене тӗлӗнче ҫара туратлӑ ҫӑтӑр-ҫатӑр хурӑнсем усӑнса тӑраҫҫӗ.

Он взглянул вправо и увидел, что совсем недалеко — ложная огневая позиция для противотанковой пушки, каких немало наделали за ночь артиллеристы по приказу Озерова: над бруствером земляного дворика торчало вершинкой на запад небольшое бревно, а над ним клонились почти голые березки.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пур ҫӗрте те унта пит туратлӑ хурӑнсем ҫӳлелле карӑнса лараҫҫӗ, — вӗсен атлас пек яка хупписенчен тӳлек те савӑк ҫутӑ сӑрхӑнса, пӗтӗм сӑртлӑха савӑнӑҫлӑн ҫутатса тӑрать.

Повсюду над ней высоко держались ветвистые березы, мягкий и радостный свет, исходящий от их атласной бересты, весело освещал все взгорье.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Унӑн пуҫне туратлӑ вут-сыпписем тултарнӑ та ҫавӑнпа та пуҫӗ шыҫса тухнӑ пек туйӑнчӗ ӑна…

Ему казалось, что голова у него распухла, будто наполнилась корявыми поленьями…

Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.

Усӑк туратлӑ акацисем йӗпеннӗ чӑхсем евӗрлех курӑнаҫҫӗ.

напоминали своими обвисшими, съежившимися ветвями мокрых кур.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫурӑмӗ ҫине туратлӑ йывӑҫ ҫыхнӑ та ишсе килет.

— С карчой на спине плыл.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Туратлӑ пӗрене ҫырмана урлӑ мар ӗнтӗ, шыв юххи май анаталла, пӗтӗрӗнсе тата вылянса юхса кайрӗ.

Карча уже поплыла не поперек реки, а вниз по теченью, крутясь и колыхаясь.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Туратлӑ пӗрене сасартӑк шӑмпӑлт! турӗ те, каллех шыва пӳлсе, пирӗн ҫыран еннелле ишме пуҫларӗ.

Карча вдруг бултыхнула и снова поплыла, перебивая воду, к нашему берегу.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Уйрӑммӑнах вӑл туратлӑ пӗр пысӑк хура пӗрене ҫине пӑхрӗ.

Одна большая черная карча с суком особенно обратила его внимание.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Юлташӗсем енне ҫаврӑнса, вӑл хӑш ура камӑн иккенне уйӑрса илчӗ; анчах сасартӑк ӑна Терек леш енче темӗн шӑмпӑртатнӑ пек илтӗнсе кайрӗ, вара вӑл уйӑхӑн тепӗр май ҫаврӑннӑ ҫурли айӗнче ҫутӑлса килекен тусен хӗррисене, леш енчи ҫыран йӗрӗ ҫине, Терек ҫине тата ун тарӑх халь уҫҫӑнах курӑнса юхакан туратлӑ пӗренесем ҫине тепӗр хут ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Обернувшись к товарищам, он разглядел, кому какие принадлежали ноги; но вдруг ему показалось, что плеснуло что-то на той стороне Терека, и он еще раз оглянулся на светлеющий горизонт гор под перевернутым серпом, на черту того берега, на Терек и на отчетливо видневшиеся теперь плывущие по нем карчи.

VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Икӗ пӳлӗмре лӑс туратлӑ йывӑҫсем тӑратчӗҫ — пӗри вӗҫен кайӑксем валли те тепри сӑсарсемпе пакшасемшӗн, хайсем ятарласа хатӗрленӗ хӑвӑлсемпе те йӑвасемпе.

В двух комнатах стояли развесистые деревья — одно для птиц, другое для куниц и белок, с искусственными дуплами и гнездами.

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Манӑн пысӑк пуртӑ виҫҫӗччӗ, пӗчӗккисем нумайччӗ (вӗсене эпир тискер этемсене ылтӑнла сутма илсе тухнӑччӗ), анчах вӑл пуртӑсем пурте мӑкалчӗҫ, мӗншӗн тесен вӗсемпе час-часах туратлӑ та ҫирӗп йывӑҫсем касма тиврӗ.

У меня было три больших топора и множество маленьких (мы везли их для меновой торговли), но все они давно уже зазубрились и притупились, так как мне постоянно приходилось рубить очень твердые суковатые деревья.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Манран инҫех мар нумай туратлӑ йывӑҫ ларать.

Неподалеку стояло широкое, ветвистое дерево.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Витӗр курӑнакан таса юхан шывсем пӗчӗк ҫаран тӑрӑх авкаланса, туратлӑ юман йывӑҫ чӑтлӑхӗсенче пытаннӑ.

Кристально чистые ручейки, извиваясь на лужайках, скрывались в ветвистых дубравах.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Уҫӑ, таса сывлӑша кӳршӗ пахчари чечек шӑрши ҫапнӑ, пуринчен ытла туратлӑ акаччи симӗ тулнӑ.

Чистый дремлющий воздух был напоен благоуханием цветов, распустившихся в соседних дворах, и острее всего пахла ароматная акация.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫиҫӗм тепӗр хут ҫиҫсе арман тӑррине ҫутатрӗ, арманӗ туратлӑ йӑмра айӗнче.

Новая вспышка молнии внезапно осветила крышу мельницы, стоявшей под ветвистыми ивами.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ак сценка сире: Коваленко, яштак, ҫирӗп, мӑнттай этем, тӗрленӗ кӗпе тӑхӑннӑскер, урампа утса пырать, картуз айӗн тухса анакан ҫӳҫ муклашки ҫамки ҫине ӳкнӗ; хӑрах аллинче пӗр тӗрке кӗнеке, тепринче туратлӑ хулӑн туя.

Вот вам сцена: идет Коваленко по улице, высокий, здоровый верзила, в вышитой сорочке, чуб из-под фуражки падает на лоб; в одной руке пачка книг, в другой толстая суковатая палка.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed