Corpus of the Chuvash language

Вӗтӗ-вӗтӗ хумсем ун ҫийӗн ситрелсе пӗрле хутшӑнаҫҫӗ те, вара анӑҫ хӗвелӗ кӳлӗре чӳхенме тытӑнать.

Еле заметная мелкая рябь переливается в багровеющих лучах заходящего солнца.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Бяла Черква ҫыннисене вӑл пикенсех фотоаппаратпа ӳкере-ӳкере илчӗ, анчах негативӗсене йӗркене кӗртсе ҫитерме ӑна темле кислотасем ҫитместчӗҫ те, мӗн ӳкерни вара темле тӗттӗм те ытла ситрелсе тухатчӗҫ, вӗсене курас тесен те хӑйсен сӑнне ӳкерттерекенӗсем эпир кунта негрсем пек тухнӑ тесе пӑхатчӗҫ.

Он продолжал усердно фотографировать бяло-черконцов, но, поскольку ему не хватало каких-то кислот для проявления негативов, они получались у него такими расплывчатыми и темными, будто с карточек смотрели какие-то негры…

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.