Corpus of the Chuvash language

Пӳрт хуҫи йыттине ҫынсен ури патӗнчен мӑй ҫыххипе туртса куҫарчӗ, ҫав-ҫавах сисчӗвлӗн хӑрлатаканскере икӗ хут тапрӗ, кӗтесе хӑваласа кӗртрӗ; ҫаврӑнкаласа тата анасласа — кашкӑр пӑвуҫӑ выртрӗ те Геллипе Нока канӑҫсӑррӑн тӗсеме пикенчӗ.

Хозяин хижины, оттянув собаку за ошейник от ног посетителей, на которые она обратила чрезмерное внимание и продолжала взволнованно ворчать, загнал ее двумя пинками в угол, где, покружившись и зевнув, волкодав лег, устремив беспокойные глаза на Гелли и Нока.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Тӑп-тӑрӑ сивӗ ҫӑлкуҫсем тапса тӑракан чуллӑ ҫыран тӑрӑх пӗчӗк шыв чӑххисем вӗҫсе ҫӳреҫҫӗ; кайӑк кӑвакалсем, тавраналла сисчӗвлӗн пӑхкаласа, пӗве варринелле ишсе тухаҫҫӗ; юханшыв авӑрне чӑнкӑ ҫыран айӗнчи сулхӑна тӑрнаккай чарлансем вырнаҫнӑ.

Маленькие кулички-песочники со свистом перелетывают вдоль каменистых берегов, испещренных холодными и светлыми ключами; дикие утки выплывают на середину прудов и осторожно озираются; цапли торчат в тени, в заливах, под обрывами…

Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.